«Τα μαθηματικά εργαλείο δημιουργίας στη φύση, στην τέχνη και ειδικά στη μουσική. Ακολουθία Fibonacci, Πυθαγόρας, Χρυσή τομή». Το πρόγραμμα συντονίζει ο μαθηματικός Γιάννης Σκάνδαλος και τα μέλη της παιδαγωγικής ομάδας Ευθυμία Κουφού και Μαρία Γκουντούλα.
Στόχος της δραστηριότητας ήταν οι μαθητές να αντιληφθούν τη σχέση που υπάρχει στις έννοιες: Φύση-Μαθηματικά-Ποίηση-Μουσική, αλλά και να αλληλοεπιδράσουν με τον δημιουργό που ζει και δημιουργεί στην «αγκαλιά της φύσης» κάτι που επιτεύχθηκε πέραν των προσδοκιών των υπευθύνων του προγράμματος.
Ο Θανάσης -όπως παρότρυνε τους μαθητές να τον αποκαλούν καταργώντας τον πληθυντικό «ευγενείας»- μίλησε αρχικά στα παιδιά για την εμπειρία που είχε ο ίδιος στην κατασκευή μουσικών οργάνων στηριζόμενος στα μαθηματικά, καθώς ο ίδιος είναι απόφοιτος του Πολυτεχνείου.
Στη συνέχεια, οι μαθητές διατύπωσαν πολλές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που προέκυψαν ύστερα από την ενασχόληση και την επεξεργασία των στίχων του Θανάση Παπακωνσταντίνου, αλλά και την παρακολούθηση του τελευταίου μουσικού ντοκιμαντέρ του με τίτλο «Περίληψη, Τραγούδια την αγκαλιά της φύσης» που προβάλλει την περιοχή της Αγιάς όπου ο τραγουδοποιός ζει, εμπνέεται και δημιουργεί.
Οι ερωτήσεις αφορούσαν: ποια θέση έχει η φύση στο έργο του, η χρήση της έννοιας του απείρου στους στίχους του μια έννοια που χρησιμοποιείται και στα μαθηματικά και αν οι στίχοι του είναι αποτέλεσμα προσωπικών βιωμάτων. Επίσης, τον ρώτησαν για τη μελοποίηση των στίχων του Πέρση μαθηματικού, φιλοσόφου, αστρονόμου και ποιητή Ομάρ Καγιάμ που τους είχαν δοθεί για επεξεργασία, για τη συνύπαρξη παραδοσιακών και μοντέρνων στοιχείων στο έργο του ακόμη και κατά πόσο ένα ποίημα ή μουσικό κομμάτι προϊόν της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να έχει την αγνότητα ενός δημοτικού τραγουδιού ή την αυθεντικότητα των στίχων του ίδιου καθώς όπως ισχυρίζονται οι δημιουργοί του εργαλείου της τεχνητής νοημοσύνης, η πρόθεση είναι ανθρώπινη.
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου άκουγε προσεκτικά τις ερωτήσεις των παιδιών και απαντούσε σε όλες με ευγένεια, απλότητα και χιούμορ.
Μίλησε για την ομορφιά της φύσης και τη δύναμη της μουσικής που είναι «η τάση του σύμπαντος να υπάρχει», για τη γλώσσα της ποίησης και των μαθηματικών που είναι οι μόνες που μπορεί ο άνθρωπος να περιγράψει τη φύση. Ακόμη, τους είπε για την αγνότητα και την αυθεντικότητα του δημοτικού τραγουδιού και παρότρυνε τα παιδιά να είναι αυθεντικά σε ό,τι κι αν κάνουν. Επίσης, τόνισε την παγκοσμιότητα που ενέχεται στο τοπικό στοιχείο όπως για παράδειγμα στην ντοπιολιαλιά και ότι είναι σημαντικό να το αναδεικνύουμε, ότι στόχος μέσα από τη μουσική και τους στίχους του είναι οι άνθρωποι να νιώσουν καινούρια συναισθήματα και, τέλος, για την αξία της συνέπειας των λόγων και των έργων και πόσο σημαντικό είναι να μην κάνουμε εκπτώσεις όταν υπάρχει το δέλεαρ του χρήματος.
Κατόπιν, ομάδα μαθητριών, αφού έκαναν παρουσίαση το «Μιλώ για σένα» ανιχνεύοντας στοιχεία της φύσης μέσα από τις εικόνες, το τραγούδησαν μαζί με τον δημιουργό.
Τέλος, τρεις μαθήτριες που εμπνεύστηκαν από τους στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου, του πρόσφεραν έργα που ζωγράφισαν οι ίδιες: η Χαρά Γκαλιάκη εμπνεύστηκε από το Αερικό και την Ανδρομέδα, η Κίτσα Αμέλα από την Κοιλάδα των Τεμπών και η Μελίσσα Κουρμπίμπα από την Ουρά του αλόγου, δημιουργώντας μια εξαιρετική ατμόσφαιρα που απόλαυσαν μαθητές και εκπαιδευτικοί που παρευρίσκονταν, μεταξύ αυτών και η διευθύντρια Βικτώρια Δημητρίου, αναδεικνύοντας πόσο σημαντική είναι η σύνδεση των μαθηματικών με τη φύση, την ποίηση και τη μουσική.