Σε εξέταση (τεστ) προκειμένου να διαγνωσθεί το επίπεδο γνώσεων στο μάθημα των Αγγλικών, υποβάλλονται από προχθές Παρασκευή μαθητές της Α’ τάξης Γυμνασίων του νομού. Με απόφαση (εγκύκλιο) του υφυπουργού Παιδείας Αλέξανδρου Δερμεντζόπουλου που αποστάλθηκε στα σχολεία την περασμένη Δευτέρα, τρεις ημέρες δηλαδή πριν την έναρξη του νέου σχολικού έτους, τα Γυμνάσια καλούνται να συγκροτήσουν τμήματα μαθητών σε δυο επίπεδα γνώσεων αγγλικής γλώσσας («αρχάριοι», «προχωρημένοι») και όχι με βάση την αλφαβητική σειρά όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια ή όπως συμβαίνει και σήμερα στα υπόλοιπα μαθήματα.
Καθηγητές σημειώνουν στην «Ε» τον «αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα» της απόφασης Δερμεντζόπουλου, απορώντας παράλληλα για το σκεπτικό της εφαρμογής στο μάθημα των Αγγλικών, που αποτελεί μάθημα το οποίο διδάσκεται πλέον στο σύνολο των μαθητών και μάλιστα από την Α’ Δημοτικού. Όπως επίσης και «γιατί μόνο στα Αγγλικά» από τη στιγμή που οι μαθητές στο Δημοτικό, διδάσκονται και δεύτερη ξένη γλώσσα.
Με τον Σύλλογο Καθηγητών Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Ν. Λάρισας να απαντά, μεταξύ άλλων, με το ερώτημα «ποιος εκπαιδευτικός ή γονιός θα χαρακτήριζε «αντιπαιδαγωγική» τη δυνατότητα των μαθητών να βελτιώνουν τις γνώσεις τους ανάλογα με το επίπεδο γνώσεών τους ;»
Καθηγητές που εναντιώνονται στην εφαρμογή του νέου μέτρου σημειώνουν πως «θα χαρακτηρίσει και θα κατατάξει τον μαθητή σύμφωνα με τη γνώση του και όχι σύμφωνα με τα όσα έχει διδαχθεί», ενώ στα τμήματα των αρχαρίων είναι ορατός ο κίνδυνος να ενταχθούν μαθητές, οι γονείς των οποίων δεν έχουν τη δυνατότητα φροντιστηριακής κάλυψης, που είναι ευρέως διαδομένη στις μικρές ηλικίες ειδικά στην Αγγλική γλώσσα.
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Όπως σημειώνεται στην εγκύκλιο Δερμεντζόπουλου, με θέμα «διδασκαλία Αγγλικής γλώσσας κατά επίπεδα γνώσεων στο Γυμνάσιο», «αποφασίζουμε: Την ανακατανομή των μαθητών κάθε τάξης σε δύο επίπεδα ανάλογα με το επίπεδο γνώσεών τους. Η ανακατανομή εφαρμόζεται, εφόσον απαιτείται, μόνο για τη διδασκαλία της Αγγλικής γλώσσας. Η ένταξη των μαθητών σε επίπεδα γίνεται μετά από κατατακτήρια εξέταση, που διενεργείται με την έναρξη κάθε σχολικού έτους.
Από τα τέσσερα τμήματα μιας τάξης είναι δυνατόν τα δύο να αντιστοιχούν στο επίπεδο Ε1 και τα άλλα δύο στο επίπεδο Ε2. Εναλλακτικά, είναι δυνατόν από τα τέσσερα τμήματα μιας τάξης τα τρία να αντιστοιχούν-στο επίπεδο Ε1, και τα ένα στο επίπεδο Ε2.
Οι μαθητές τοποθετούνται στο επίπεδο γνώσης που ανήκουν: χωρίς αύξηση τμημάτων, εάν ο αριθμός των τμημάτων είναι ζυγός. Παράδειγμα: Τμήματα τάξης: Α1, Α2, A3, Α4. Τμήματα Επιπέδων: Ε1, Ε2, Ε2, Ε2 και, με χωρισμό ενός τμήματος στα δύο, εάν ο αριθμός των τμημάτων είναι μονός. Παράδειγμα: Τμήματα τάξης: Α1, Α2. A3. Τμήματα Επιπέδων: Ε1, Ε2, Ε2, Ε2.
Ο χωρισμός της περίπτωσης Β γίνεται μόνο για το μάθημα των Αγγλικών και συνδυάζεται με μάθημα του ωρολογίου προγράμματος, το οποίο επιλέγεται από τον Σύλλογο Διδασκόντων. Ο ελάχιστος αριθμός μαθητών για τη δημιουργία τμήματος επιπέδου είναι δώδεκα μαθητές.
Σε απομονωμένα Γυμνάσια της ηπειρωτικής και της νησιωτικής χώρας, ο αριθμός αυτός μπορεί να μειωθεί στους δέκα μαθητές με απόφαση του Διευθυντή Β’/βάθμιας Εκπαίδευσης. Σε μικρές σχολικές μονάδες με ένα μόνο τμήμα ανά τάξη και εφόσον απαιτείται, μπορεί να εγκριθεί η λειτουργία δύο τμημάτων-επιπέδων με έξι μαθητές με απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης» καταλήγει η απόφαση.
ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ
Το θέμα απασχόλησε εκπαιδευτικούς που σημειώνουν στην «Ε» τον «αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα» της. Παλαιότεροι εκπαιδευτικοί υπενθυμίζουν ότι το μέτρο διαχωρισμού μαθητών με βάση το επίπεδο γνώσεων στα Αγγλικά, εφαρμόσθηκε συμβουλευτικά και όχι υποχρεωτικά όπως σήμερα, τη δεκαετία του ’80 αντιγράφοντας ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα, αποσαφηνίζοντας ότι «τότε είχε κάποιο νόημα αφού δεν ήταν υποχρεωτική η διδασκαλία ξένης γλώσσας και δη των αγγλικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση».
Προσθέτοντας ότι «σήμερα, το μέτρο δεν έχει νόημα αφού τα αγγλικά διδάσκονται πλέον από την Α’ τάξη Δημοτικού. Αρα θα “χαρακτηρίσουν” αρχάριο κάποιον μαθητή και θα τον κατατάξουν με βάση τη γνώση του και όχι σύμφωνα με τα όσα έχει διδαχθεί στο δημόσιο σχολείο».
Για να αναρωτηθούν επίσης «ποιος με βάση τα αποτελέσματα της εξέτασης θα χαρακτηρισθεί “αρχάριος”; Μήπως ο “αδιάφορος” για μάθηση μαθητής ή και ο μαθητής οι γονείς του οποίου δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για φροντιστηριακή κάλυψη;».
Υπογραμμίζοντας τέλος ότι «ουδέποτε στη χώρα μας δημιουργήθηκαν τμήματα μαθητών με βάση το γνωστικό επίπεδο και το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί τώρα και γιατί στο μάθημα των Αγγλικών. Εκτός εάν η υπουργική απόφαση ικανοποιεί συντεχνιακά αιτήματα».
Με βάση την εγκύκλιο Δερμεντζόπουλου και με ελάχιστο αριθμό μαθητών τους δώδεκα ή τους δέκα, εκτιμάται επίσης ότι θα προκύψουν και πρακτικά θέματα, όπως για παράδειγμα της απασχόλησης των «αρχαρίων» μαθητών την ώρα που θα κάνουν μάθημα οι «προχωρημένοι» ή ανάποδα.
ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ
ΑΓΓΛΙΚΗΣ
Με αφορμή το θέμα, ο Σύλλογος Καθηγητών Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας Ν. Λάρισας επισημαίνει πως «η απόφαση του υφυπουργού Παιδείας κ. Α. Δερμεντζόπουλου, ύστερα από τη σχετική εισήγηση του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) προκάλεσε για ακόμη μια φορά αντιδράσεις.
Η ανακατανομή εφαρμόζεται - εφόσον απαιτείται η ένταξη των μαθητών σε επίπεδα – και γίνεται μετά από κατατακτήρια εξέταση που διενεργείται στην έναρξη κάθε σχολικού έτους. Το ελληνικό ταμπεραμέντο έτοιμο να ξεσηκωθεί, χωρίς δεύτερη σκέψη αρχίζει το γαϊτανάκι με τα πικρόχολα σχόλια: “αντιπαιδαγωγικό”, “και γιατί τα Αγγλικά Μόνο να έχουν επίπεδα;” κ.λ.π.
Τα ερωτήματα λοιπόν που θέτονται είναι απλά: Ποιοι συνάδελφοι είναι αυτοί οι οποίοι δεν θα ήθελαν τη δυνατότητα “επιπεδοποίησης” του αντικειμένου της ειδικότητάς τους ώστε να προάγουν τη μάθηση σε ανώτερα και ανταγωνιστικότερα κλιμάκια; Πιο απλά, ποιος εκπαιδευτικός ή γονιός θα χαρακτήριζε “αντιπαιδαγωγική” τη δυνατότητα των μαθητών να βελτιώνουν τις γνώσεις τους ανάλογα με το επίπεδο γνώσεών τους ;
Ο προχωρημένος μαθητής είναι καλύτερο να απαξιώνει το σχολείο ως θεσμό γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει τις γνώσεις του παραπέρα, να μην βρίσκει αντικείμενο ενδιαφέροντος γιατί ήδη τα γνωρίζει και, ο αρχάριος επίσης να αδιαφορεί και να “δραστηριοποιείται” με άλλες ασχολίες πέραν της μάθησης ή να “αδρανοποιείται” εξαιτίας του ότι δεν καταλαβαίνει και δεν μπορεί να παρακολουθήσει; Η απάντηση σίγουρα είναι αρνητική. Όλοι για τα παιδιά μας και τους μαθητές μας αναζητούμε και επιθυμούμε το καλύτερο και αυτός είναι και ο αντικειμενικός στόχος της εκπαίδευσης που προσφέρει το σχολείο.
Επιπρόσθετα, δεν νομίζουμε στις δύσκολες εποχές που ζούμε οι ιθύνοντες να πρότειναν και να επέμεναν σε οικονομικά ασύμφορες οδηγίες και αποφάσεις αν δεν ήταν παιδαγωγικά απαραίτητο. Μήπως αντί να αναθεματίζουμε υγιείς αποφάσεις θα έπρεπε να προβληματιζόμαστε και να ευελπιστούμε ότι μπορούμε ίσως να διευρύνουμε την δημιουργία επιπέδων και σε άλλους κλάδους και ειδικότητες που το έχουν ανάγκη;
Σίγουρα ναι. Εμείς οι εκπαιδευτικοί μέσα από την καθημερινότητά μας στην τάξη μπορούμε και εστιάζουμε καλύτερα στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και έχουμε τη δυνατότητα να προτείνουμε και τις λύσεις. Καιρός ίσως να το αντιληφθούμε αυτό και να αναλάβουμε δράση» καταλήγει ο Σύλλογος.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ
