Ρητορική μίσους, παραπληροφόρηση και μπούλινγκ, «συνήθεια» για τους μαθητές

Η πρακτική της ανταλλαγής πολύ προσωπικών φωτογραφιών (sexting) μεταξύ των εφήβων εμφανίζεται ιδιαίτερα διαδεδομένη *Αποκαλυπτική έρευνα για εντός και εκτός σχολείων

…Αυτή η τάση, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι νέοι δεν ενδιαφέρονται και πολύ για το πώς διαμορφώνεται η διαδικτυακή τους φήμη από όσα ανεβάζουν στο Ίντερνετ, είναι ένα πολύ ανησυχητικό στοιχείο. Η διαδικτυακή φήμη δεν απασχολεί το 53% των παιδιών και επιπρόσθετα ένα 23% απαντά «δεν ξέρω»

ΑΘΗΝΑ
Ένα στα τέσσερα παιδιά έχει λάβει προσωπικές φωτογραφίες άλλων και έχει δεχτεί διαδικτυακή παρενόχληση, ενώ ένα στα δύο συνομιλεί με αγνώστους και κάνει φίλους μέσω διαδικτύου.

Παράλληλα, ένα στα τέσσερα παιδιά έχει συναντήσει μισαλλόδοξο λόγο στο διαδίκτυο και ένα στα δέκα παιδιά έχει πέσει θύμα διαδικτυακής απάτης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας, τα παιδιά και οι νέοι φαίνεται ότι δεν διστάζουν να μπλοκάρουν (block) κάποιον ή κάτι που τους έχει αναστατώσει στο διαδίκτυο, ωστόσο δεν προχωράνε τόσο εύκολα και σε καταγγελία (report).
Αυτά είναι ορισμένα από τα ιδιαίτερα αποκαλυπτικά στοιχεία για τις διαδικτυακές συνήθειες των παιδιών, τα οποία προέκυψαν από την έρευνα που πραγματοποίησε τον Νοέμβριο – Δεκέμβριο 2021 το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου του ΙΤΕ, υπό την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας, σε ένα δείγμα 5.000 μαθητών, ηλικίας 12 έως 18 ετών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η πρακτική της ανταλλαγής πολύ προσωπικών φωτογραφιών (sexting) μεταξύ των εφήβων εμφανίζεται ιδιαίτερα διαδεδομένη, καθώς ένα στα 4 παιδιά έχει δεχτεί προσωπικές φωτογραφίες κάποιου άλλου και το 6% παραδέχεται ότι έχει στείλει προσωπικές φωτογραφίες.
Αυτή η τάση, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι νέοι δεν ενδιαφέρονται και πολύ για το πώς διαμορφώνεται η διαδικτυακή τους φήμη από όσα ανεβάζουν στο Ίντερνετ, είναι ένα πολύ ανησυχητικό στοιχείο. Η διαδικτυακή φήμη δεν απασχολεί το 53% των παιδιών και επιπρόσθετα ένα 23% απαντά «δεν ξέρω».
Μια άλλη τάση που φαίνεται να κερδίζει διαρκώς έδαφος τα τελευταία χρόνια είναι η εμφάνιση του μισαλλόδοξου λόγου στο διαδίκτυο (ρητορική μίσους).
Το 34% των παιδιών δηλώνει ότι έχει συναντήσει διαδικτυακά μισαλλόδοξο λόγο.
Tο 6% των παιδιών δηλώνει ότι έχει πέσει θύμα διαδικτυακού εκφοβισμού, με τα κορίτσια να υπερτερούν σε αριθμό από τα αγόρια, ενώ το 13% των παιδιών δηλώνει πως έχει γίνει μάρτυρας εκφοβισμού.
Tο ενθαρρυντικό είναι ότι η πλειοψηφία των παιδιών που έχουν παρατηρήσει να εκφοβίζεται κάποιος φίλος/γνωστός τους (13%) δεν αδιαφόρησε, αλλά προσπάθησε να στηρίξει το θύμα ιδιωτικά.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το στοιχείο ότι μόνο το 35% των παιδιών, που έπεσε θύμα διαδικτυακού εκφοβισμού, απευθύνθηκε σε κάποιον ενήλικα για βοήθεια.
Παρά το γεγονός ότι τα παιδιά θεωρούν την αποκάλυψη των προσωπικών δεδομένων και την επαφή με αγνώστους ως τους δύο μεγαλύτερους κινδύνους στο διαδίκτυο, την ίδια ώρα ένα στα δύο συνομιλεί με αγνώστους και κάνει φίλους μέσω διαδικτύου.
Ένα στα τέσσερα παιδιά δηλώνει ότι κάποια στιγμή στο διαδίκτυο κάποιος τα προσέγγισε με κακόβουλο σκοπό. Από αυτά, το 3% έπιασε κουβέντα μαζί του για να δει τις προθέσεις του.
Ένα άλλο στοιχείο, στο οποίο θα πρέπει να δοθεί έμφαση, όπως επισημαίνεται στην έρευνα, είναι ότι αν κάτι συμβεί στο διαδίκτυο, το 62% των παιδιών θα ζητήσει βοήθεια από τους γονείς του, το 21% από κάποιον φίλο, ένα 13% θα το αντιμετωπίσει χωρίς να ζητήσει βοήθεια και μόνο ένα 4% θα απευθυνθεί σε κάποιον εκπαιδευτικό.
Τέλος, θύμα διαδικτυακής απάτης έχει πέσει το 10% των παιδιών που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, ενώ ένα στα δύο παιδιά χρησιμοποιούν antivirus στις συσκευές τους.