«Οι σχολικές καθαρίστριες που δεν διατηρούν μόνιμη σχέση εργασίας, έως τον Ιούνιο 2020, δούλευαν με συμβάσεις έργου. Αυτές οι συμβάσεις δεν διαφοροποιούνταν από χρονιά σε χρονιά ως προς την ποσότητα και την ποιότητα του έργου που η κάθε καθαρίστρια αναλάμβανε για τον χώρο που υπογραφόταν η σύμβαση. Μια καθαρίστρια δηλαδή που υπέγραφε συμβάσεις έργου για την ίδια σχολική μονάδα επί 10 χρόνια, πρόσφερε τις ίδιες υπηρεσίες κάθε χρόνο, χωρίς μεταβολές. Αυτές οι καθαρίστριες μέχρι το 2012 ασφαλίζονταν στα Βαρέα και Ανθυγιεινά (ΒΑΕ). Το 2012 ο «νέος Πίνακας Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων» εξαίρεσε τις εν λόγω καθαρίστριες.
Η παραπάνω εξέλιξη επέδρασε στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των καθαριστριών, καθώς οι περισσότερες που θέλουν σήμερα να κατοχυρώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, αντί να βγουν με πλήρη σύνταξη στα 62, έχοντας 3.600 ΒΑΕ, υποχρεώνονται να δουλέψουν έως τα 67 ή να πάρουν μειωμένη σύνταξη στα 62. Τον Μάιο του 2019 οι καθαρίστριες με σύμβαση έργου εντάχθηκαν εκ νέου και σωστά στα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Στο διάστημα που μεσολάβησε όμως δεν υπήρξε καμία αλλαγή στις συμβάσεις έργου που υπογράφονταν. Ήταν ίδιο το έργο της εργασίας, οι συμβάσεις, οι εργαζόμενες. Το δίκαιο αίτημα των εργαζόμενων στην καθαριότητα είναι η μετατροπή των ενσήμων που κολλήθηκαν τα έτη 2012-2019 σε ΒΑΕ. Η εργασία και οι συνθήκες που παρέχονταν έως το 2012, αλλά και από τον Μάιο του 2019, είναι η ίδια με αυτή που παρέχονταν και από το 2012 έως τον Μάιο του 2019 και για τον λόγο αυτόν πρέπει τα ένσημα αυτής της περιόδου (από το 2012 έως τον Μάιο του 2019), να μετατραπούν σε ΒΑΕ. Ερωτάται ο κ. Υπουργός, τι μέτρα θα πάρει η Κυβέρνηση ώστε να δικαιώσει το αίτημα των εργαζομένων στην καθαριότητα».