Ειδικότερα, στο κείμενο της ερώτησης αναφέρεται πως με νόμο που ίσχυε από το 1979, ρητά, οριζόταν πως τα τέκνα πολυτέκνων, που εγγράφονταν σε Ίδρυμα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, κατόπιν εξετάσεων μπορούσαν να μετεγγραφούν στο πρώτο ή δεύτερο έτος της πλησιέστερης στον τόπο μόνιμης κατοικίας των γονέων τους, Σχολής ή Τμήματος Σχολής. Κι ενώ το εν λόγω ευεργετικό για τους πολύτεκνους μέτρο, αποτελώντας ένα ισχυρό δημογραφικό κίνητρο, ίσχυσε επί δεκαετίες χωρίς να δημιουργήσει κανένα πρόβλημα στα ΑΕΙ της χώρας, δυστυχώς, «εξουδετερώθηκε» με νόμο του 2015, αφού οι μετεγγραφές των πολυτέκνων μοριοδοτούνται πλέον με μόνο δύο μόρια.
Ο Συνταγματικός Νομοθέτης, ωστόσο, αναγνωρίζοντας τη σημαντική συμβολή των πολύτεκνων οικογενειών στην αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος της χώρας, με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος παρέχει ειδική προστασία στις οικογένειες αυτές. Ενώ και το Συμβούλιο της Επικρατείας με σειρά αποφάσεών του έχει αποφανθεί σχετικά, πως η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος, προ του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητας των Ελλήνων απέναντι στον Νόμο, υποχωρεί, λόγω του δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Στο πλαίσιο αυτό η Ευαγγελία Λιακούλη τονίζει πως πάγια θέση της Πολιτείας θα έπρεπε να είναι η θεσμοθέτηση περαιτέρω μέτρων οικονομικής ενίσχυσης των ευπαθών ομάδων και πολύτεκνων οικογενειών με παιδιά φοιτητές. Η Λαρισαία πολιτικός, μάλιστα, απαριθμεί - προτείνει μια σειρά από εξίσου αποτελεσματικά μέτρα στήριξης προς τις πολύτεκνες οικογένειες από τη μεριά του Κράτους, όπως π.χ. μέσω υποτροφιών, φοιτητικών δανείων, επιδότησης ενοικίου, φορολογικών εκπτώσεων, αύξησης του αφορολόγητου για γονείς φοιτητών, κατασκευής νέων εστιών, χρήσης πιστωτικών καρτών εκπαίδευσης ή εκπαιδευτικών κουπονιών.
