«Εδώ είναι οι ρίζες μας, εδώ χτυπάει η καρδιά μας. Εδώ αρδεύουν οι πηγές νάμα στα όνειρά μας!» …
…θα τραγουδήσουν στην πρώτη μας θεατρική παράσταση.
Καλοκαίρι 2003.
Για τις ιδέες ξέρετε. Είναι να μην σε επισκεφτούν. Όπως εκείνη, που κόλλησε στο νου και παρακινούσε να ανεβάσουμε επί σκηνής το «πέρα-δώθε» του δρόμου. «Είναι ευκαιρία να δουν γιαγιάδες και παππούδες τα εγγόνια τους να λένε ποιήματα, να παίζουν θέατρο», είπε η Ιδέα. «Δύσκολο να πάνε στην πόλη να τα καμαρώσουν»…
…Άνθρωπος είσαι και λυγάς. Φανέρωσα τη σκέψη μου στα παιδιά, ενθουσιάστηκαν και κάπως έτσι μεταπλάσαμε το φαινομενικά άσκοπο «πέρα-δώθε» σε «Παιδική Σκηνή Λυκουδίου».
Καλοκαίρι 2019. Γιορτάσαμε φέτος τα δεκαέξι χρόνια της Παιδικής Σκηνής με αναπολήσεις επί οθόνης και επί σκηνής. (Φωτογραφίες) Στην ομάδα μας συμμετέχουν παιδιά από το νηπιαγωγείο έως το Λύκειο. Διαλέγουμε κείμενα που αγαπάμε-ποιητικά, θεατρικά-γράφουμε δικά μας, κάνουμε αφιερώματα σε λογοτέχνες, ρεμβάζουμε τον Δεκαπενταύγουστο (Υπέροχο το «Απόστολοι εκ περάτων» του Βασίλη Τσαμπρόπουλου), πλάθουμε παραδόσεις … Βιώνουμε συγκινητικές στιγμές με βιώματα κλειδί για την παιδική-εφηβική ηλικία. Φυσώντας τα κεράκια των φετινών γενεθλίων υποσχεθήκαμε:
Δεκάξι γίναμε χρονών, δεκάξι σβήνουμε κεράκια. Δεν σβήνουμε το Παρελθόν, στο Μέλλον στέλνουμε φιλάκια!
Κώστας Δημουλάς
εκπαιδευτικός
