Στη Λάρισα είναι η έδρα του Περιφερειακού Κέντρου Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού Θεσσαλίας (ΠΕΚΕΣ) όμως επί της ουσίας χώρος για να στεγαστούν οι 30 υπάλληλοι-συντονιστές δεν υπάρχει. Δύο αίθουσες διδασκαλίας του 1ου Γυμνασίου Λάρισας έχουν παραχωρηθεί για να στεγάσουν τις υπηρεσίες, αίθουσες που όχι μόνο δεν χωράνε τα γραφεία τους αλλά ούτε και τους ίδιους. Έτσι, σε κάθε αίθουσα υπάρχουν 11 γραφεία για 15 υπαλλήλους (11 δάσκαλοι, 4 νηπιαγωγοί, 15 καθηγητές), πράγμα που σημαίνει ότι θα αναγκαστούν πολλές φορές να μοιραστούν το γραφείο τους, με ό,τι συνεπάγεται κάτι τέτοιο όπως για παράδειγμα ότι δεν μπορούν να μιλούν ταυτόχρονα στο τηλέφωνο.
Ο προϊστάμενος του ΠΕΚΕΣ κ. Γιώργος Δοδοντσάκης μιλώντας στην «Ε» σχολιάζει ότι ζουν κωμικοτραγικές καταστάσεις, αφού οι Συντονιστές καλούνται να βγάλουν εις πέραν το έργο που τους έχει ανατεθεί κάτω από αντίξοες συνθήκες. «Είμαστε τόσο κοντά ο ένας στον άλλο που για να μιλήσουμε στο τηλέφωνο γίνεται αγώνας. Όλοι μιλάμε χαμηλόφωνα και πολλές φορές αναγκαζόμαστε να μιλάμε μέσω κινητών στους διαδρόμους του σχολείου. Αυτό όταν δεν έχει διάλειμμα. Υπήρξε περίπτωση συναδέλφου που βγήκε στον διάδρομο να μιλήσει και εκείνη την ώρα τα παιδιά έγραφαν διαγώνισμα. Όπως ήταν φυσικό και επόμενο βγήκε από την αίθουσα ο καθηγητής να τον ενημερώσει ότι ακούγεται. Επίσης είναι πρόβλημα το γεγονός ότι στεγαζόμαστε μέσα στο σχολείο καθώς σε μας απευθύνονται και εκπαιδευτικοί και γονείς για να ζητήσουν τη βοήθειά μας, είτε γιατί έχουν κάποιο αίτημα και λογικά μπορεί να μην επιθυμούν η παρουσία τους να κοινοποιείται σε όλους. Προσωπικά έχω μιλήσει με ανθρώπους και κάτω στο πεζοδρόμιο» λέει χαρακτηριστικά.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η κατάσταση δεν μοιάζει εύκολο να λυθεί, αφού η ειρωνεία της ιστορίας είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει ποιανού αρμοδιότητα είναι ώστε να βρεθεί στέγη και να χρηματοδοτηθεί. Το Υπουργείο Παιδείας ναι μεν εισήγαγε τον θεσμό αλλά το θέμα των υποδομών είναι στον «αέρα». Παλαιότερα ήταν στη δικαιοδοσία της Νομαρχίας, αλλά σύμφωνα με τον κ. Δοδοντσάκη, και από τις συναντήσεις που είχαν με τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας ανακάλυψαν ότι δεν υπάρχει πουθενά καταγεγραμμένο κάτι τέτοιο, ότι δηλαδή την υποχρέωση για τη λειτουργία τέτοιων εκπαιδευτικών δομών την έχει η Περιφέρεια. Ωστόσο όπως λέει ο κ. Δοδοντσάκης, ο Περιφερειάρχης κατανοώντας το πρόβλημα τούς υποσχέθηκε να το εξετάσει ως θέμα.
Δυστυχώς όμως ούτε στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας βρέθηκε άκρη, αφού ούτε στη δική της αρμοδιότητα είναι το ζήτημα. Σε μια συνάντηση στο Υπουργείο Παιδείας με τους Οργανωτικούς Συντονιστές των ΠΕΚΕΣ τέθηκε το ζήτημα, καθώς το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και πολλά ακόμη ΠΕΚΕΣ στη χώρα και υπήρξε η δέσμευση να εξεταστεί από την ηγεσία του Υπουργείου.
Όλα αυτά όμως στη θεωρία που απέχει πολύ από την πράξη. Η καθημερινότητα των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου είναι πολύ δύσκολη και μάλιστα δύο φορές τον μήνα που έχουν ολομέλεια πρέπει να ψάχνουν να βρουν χώρο για να την πραγματοποιήσουν. Μέχρι τώρα έχει γίνει στον Μύλο του Παππά, σε αίθουσες σχολείων και τώρα τελευταία στο Επιμελητήριο.
«Η δουλειά μας δεν είναι να ψάχνουμε χώρους για να κάνουμε τη δουλειά μας, αλλά να στηρίζουμε παιδαγωγικά τον εκπαιδευτικό» καταλήγει.
Της Νατάσας Πολυγένη
