Η πρώτη στάση της συντροφιάς ήταν στην Αγριά για καφέ και ακολούθως συνεχίστηκε το ταξίδι για τις Μηλιές. Στην πλατεία του χωριού βρίσκεται το Λαογραφικό Μουσείο και την ξενάγηση πραγματοποίησε η κ. Λαλιά. Η κ. Λαλιά παρουσίασε την καθημερινή παραδοσιακή ζωή, τις ασχολίες των γυναικών, τη ζωή του αγρότη, τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής και την πολιτισμική κληρονομιά του τόπου.
Παραπλεύρως του Λαογραφικού δεσπόζει η εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών αφιερωμένη στους Ταξιάρχες και τους Αγίους Πάντες και αποτελεί ένα από τα αξιοθέατα του Δήμου Μηλεών. Σύμφωνα με τον επίτροπο της εκκλησίας Μιχαήλ – Γαβριήλ Παππά είναι άγνωστο το έτος κατασκευής του ναού ωστόσο η ανακαίνισή του έγινε το 1741. «Ένας ναός με υπέροχες και εντυπωσιακές αγιογραφίες. Στον κυρίως ναό ξεχωρίζει το ξυλόγλυπτο τέμπλο σκαλισμένο στο χέρι και υπενδεδυμένο με φύλλο χρυσού. Ο ναός έχει ξεχωριστή ακουστική αφού κάτω από το δάπεδο υπάρχει ειδική κατασκευή που εξασφαλίζει τη στεγανότητα του χώρου ενισχύοντας τους μπάσους ήχους. Τα 48 αναποδογυρισμέα πιθάρια, ενσωματωμένα στις βάσεις των θόλων, ένα σε κάθε τρούλο, ενισχύουν τους πρίμους ήχους. Το ακουστικό σύστημα αποδείχτηκε εξαιρετικό και αναγνωρίστηκε διεθνώς. Εδώ στις 7 Μαΐου 1821 ο Άνθιμος Γαζής ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης κατά του τουρκικού ζυγού, η οποία σώζεται μέχρι σήμερα», αναφέρθηκε κατά την ξενάγηση.
Η Ακάματη Παλλαρισαϊκή Συντροφιά συνέχισε με επίσκεψη στη Βυζίτσα, χαρακτηρίζοντάς το ως ένα χωριό υπαίθριο μουσείο παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής.
