Όπως και οι προκάτοχοι του, εξήγγειλε και αυτός με τη σειρά του ότι όσοι διορισμοί γίνουν, θα γίνουν σε βάθος 3ετίας. Εμπαίζοντας για άλλη μια φορά τους χιλιάδες συναδέλφους μας αναπληρωτές δήλωσε ότι έχουμε αριθμό διορισμών αλλά δεν τον ανακοινώνουμε αν δεν καταλήξουμε σε σύστημα προσλήψεων.
Η ηγεσία της Ομοσπονδίας (ΣΥΝΕΚ/ΔΑΚΕ), αντί να καταγγείλει αυτή την στάση τη στιγμή που χιλιάδες συνάδελφοι ζουν το δράμα της απόλυσης ή της εργασιακής περιπλάνησης, δέχτηκε την πάσα του Υπουργού και απάντησε ότι έχει ήδη καταθέσει τις προτάσεις της. Καλύπτει ουσιαστικά μια παλιά και γνωστή σε όλους μας τακτική που και αυτή η κυβέρνηση ακολουθεί ότι το ζήτημα των διορισμών είναι ζήτημα δήθεν τεχνικό και νομικό και όχι ζήτημα κατεξοχήν πολιτικό, παίζοντας το παιχνίδι της διάσπασης, στήνει νέα «φάκα» μέσα από τη συζήτηση για τα κριτήρια διορισμού.
Για τις αλλαγές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ο υπουργός Παιδείας, μολονότι επανέλαβε πως δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα το τελικό σχέδιο για την πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, παραδέχτηκε ότι η κυβέρνηση κινείται στην κατεύθυνση των πορισμάτων του κοινωνικού διαλόγου για την Παιδεία, στη γραμμή δηλαδή της δραστικής μείωσης των μαθημάτων, στην περεταίρω αποσύνδεση της μορφωτικής διαδικασίας από το Λύκειο και στην ακόμα πιο ισχυρή πρόσδεση του με την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση.
Στη συνάντηση με τον Υπουργό μεταξύ άλλων προαναγγέλθηκε ακόμα, γενικευμένη ενοποίηση ειδικοτήτων εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για την οποία το υπουργείο έχει ήδη επεξεργαστεί σχετικό σχέδιο, ανοίγοντας το δρόμο όχι μόνο για το παραπέρα χτύπημα των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, αλλά και για την ενοποίηση γνωστικών αντικειμένων, υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο την μόρφωση των παιδιών.
Τέλος επιβεβαιώθηκε η πρόθεση για ένα ακόμα κόφτη στην εκπαίδευση με την παραπέρα αυστηροποίηση των διαδικασιών για μείωση των μαθητών ανά τμήμα, όταν υπάρχουν σε αυτό παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Ευήκοα ώτα φαίνεται ότι έχει βρει η ηγεσία του Υπουργείου στην υλοποίηση αυτής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, που έγινε στις 2 Φλεβάρη, η παράταξη των ΣΥΝΕΚ ανέφερε μεταξύ άλλων ότι “...οι θέσεις του Υπουργείου για το Λύκειο κινούνται στις κατευθύνσεις των σχετικών αποφάσεων της ΟΛΜΕ στο 13ο και 14ο Συνέδριο που διατήρησαν την ισχύ τους και στα επόμενα συνέδρια....”, ενώ επανέλαβαν γι άλλη μια φορά, τη ρητορική του Υπουργείου για μια δήθεν άλλη, καλή αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου.
Η αλήθεια είναι ότι οι παρατάξεις ΣΥΝΕΚ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ και μετά όλο το προηγούμενο διάστημα έστρωσαν το έδαφος στο Υπουργείο για να υλοποιήσει αυτή την αντιεκπαιδευτική πολιτική, αφού συνδιαμόρφωσαν από κοινού σε προηγούμενα Συνέδρια όχι μόνο τις προτάσεις για την αναμόρφωση του Λυκείου (θέση για μεταβατικού τύπου Λύκειο) αλλά και τις θέσεις της Ομοσπονδίας για το 4ο Μεταλυκειακό έτος στην ΤΕΕ, τη νέα δομή των ΕΠΑΛ που ψήφισε πέρυσι η κυβέρνηση κ.α. Δεν είναι τυχαίες άλλωστε και οι αναφορές του σημερινού Υπουργού Παιδείας και όχι μόνο προς την ΟΛΜΕ, για τη συμβολή της στις θέσεις που έχει διαμορφώσει το Υπουργείο.
Στήριγμα βρήκε το Υπουργείο και στο θέμα των ειδικοτήτων, καθώς η πρόεδρος της ΟΛΜΕ ανέφερε ότι βλέπουμε θετικά την κατεύθυνση για ομαδοποιημένες ειδικότητες στο χώρο της ΤΕΕ.
Η ΔΑΚΕ από την πλευρά της, συμφωνώντας με την γενική κατεύθυνση της πολιτικής της κυβέρνησης - ΕΕ για την εκπαίδευση (μαθητεία, αξιολόγηση, αυτονομία σχολικής μονάδας) αναλώθηκε σε μια επιδερμική κριτική των αλλαγών που σχεδιάζει το Υπουργείο.
Συνάδελφοι, είναι φανερό ότι τα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές είναι στο στόχαστρο μιας γενικευμένης επίθεσης που οδηγεί σε ένα ακόμα πιο ταξικό, διαφοροποιημένο και εξετασιοκεντρικό σχολείο με περιορισμό της γενικής παιδείας. Το υπουργείο βρίσκει πρόθυμους συνομιλητές για το ξεδίπλωμα αυτών των μέτρων!
Παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός με τις θέσεις τους για μια δήθεν φιλολαϊκή διαχείριση έστρωσαν το χαλί στην υλοποίηση αυτής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Με τις αυταπάτες που καλλιέργησαν για τη σκληρή διαπραγμάτευση, για τη δίκαιη ανάπτυξη, ότι μπορεί δηλαδή το σχολείο, οι εκπαιδευτικοί να είναι έξω από τη μέγγενη ενός συστήματος που βασίζεται στο κέρδος, εγκλώβισαν τους εργαζόμενους, έτσι ώστε να αμβλύνονται οι αντιδράσεις τους. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο δρόμο παρά να καταδικάσουν αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, που καλλιεργούν την αναμονή, την απογοήτευση και τη μοιρολατρία».
