«Κύριε Υπουργέ, Αναλαμβάνετε την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας στη διάρκεια μιας χρονιάς που έχει σημαδευτεί από τις καταστροφικές Υπουργικές Αποφάσεις για τη λειτουργία του ολοήμερου Νηπιαγωγείου και Δημοτικού Σχολείου, οι οποίες πλήρως ενταγμένες στη μνημονιακή λογιστική του «εξορθολογισμού» και των περικοπών στην εκπαίδευση, επέβαλαν ένα τοπίο διάλυσης κι έχουν σκορπίσει την απογοήτευση τόσο στους μαθητές και τις οικογένειές τους όσο και στους εκπαιδευτικούς. Στην πρώτη μεταξύ μας συνάντηση, τονίσαμε ότι οι ειλικρινείς ευχές μας για μια αληθινά επιτυχημένη θητεία είναι συνυφασμένες με την απόσυρση των συγκεκριμένων αποφάσεων και της έναρξης ενός αληθινού, ουσιαστικού και ειλικρινούς διαλόγου μακριά από τις πρόσφατες προσχηματικές διαδικασίες.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. σεβόμενο το θεσμικό του ρόλο σας ενημέρωσε ότι επρόκειτο να σας καταθέσει μια συνοπτική έκθεση όπου περιγράφονται τα βασικότερα ζητήματα που απασχολούν τους λειτουργούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης καθώς και οι αποφάσεις – θέσεις του κλάδου μας γι’ αυτά και τα οποία περιληπτικά σας εκθέσαμε. Είναι σαφές ότι η οποιαδήποτε καταγραφή δεν μπορεί να αποτυπώσει την πλήρη εικόνα της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, κάτι που προσδοκούμε ότι θα μας δοθεί η δυνατότητα να κάνουμε στις θεματικές συναντήσεις στις οποίες δεσμευτήκατε ότι θα προχωρήσουμε άμεσα.
Οι προγραμματικές δηλώσεις σας, δυστυχώς, δε δημιούργησαν την αίσθηση αλλαγής πορείας στην πολιτική του Υπουργείου προς την κατεύθυνση της υιοθέτησης των αιτημάτων του εκπαιδευτικού κινήματος για θωράκιση της δημόσιας εκπαίδευσης κάτι που, για τη Δ.Ο.Ε., είναι απαραίτητο στοιχείο ώστε να υπάρξει μια γόνιμη διαδικασία κατάθεσης απόψεων και εξεύρεσης λύσεων.
Αγωνιζόμαστε ώστε τα δίκαια αιτήματα, οι θέσεις και οι προτάσεις μας να τύχουν της δέουσας αντιμετώπισης και προσοχής σε αντίθεση με ό, τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια.
Στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας το δημόσιο σχολείο, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς. Εκπαιδευτικούς οι οποίοι βιώνουν όλο και περισσότερο την απαξίωση της προσφοράς τους εκ μέρους της πολιτείας, σε ένα δημόσιο σχολείο που δέχεται συνεχή πλήγματα από την ανερμάτιστη «εκπαιδευτική» πολιτική που εφαρμόζεται εδώ και χρόνια και γίνεται θύμα κάθε είδους πειραματισμών και «μεταρρυθμίσεων».
Σας παραθέτουμε, λοιπόν, συνοπτικά τα προβλήματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς ως μια πρώτη αναφορά, με την επιδίωξη να ακολουθήσουν άμεσα αναλυτικές μεταξύ μας συζητήσεις στην ουσία των ζητημάτων οι οποίες θα οδηγήσουν σε λύσεις στην κατεύθυνση της υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου. ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
Οι δαπάνες για την Παιδεία το 2016 κινήθηκαν στο 2,8% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα είναι, και πάλι, από τις τελευταίες χώρες της Ε.Ε. σε δαπάνες για την εκπαίδευση. Τα ελάχιστα χρήματα που διατίθενται για την Παιδεία οδηγούν σε μαρασμό τη δημόσια εκπαίδευση. Το 2017 η κατάσταση αναμένεται να είναι η ίδια. Οι αναφορές του τύπου που συνόδευσαν το σχέδιο προϋπολογισμού ήταν ιδιαίτερα αποθαρρυντικές (« …Είναι χαρακτηριστικό ότι ευαίσθητοι τομείς όπως είναι η Υγεία και η Παιδεία θα παραμείνουν... υποσιτισμένοι και τον επόμενο χρόνο…») αφού οι αριθμοί δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. καλεί την να αυξήσει τώρα τις δαπάνες για την Παιδεία - μέχρι και 5% του ΑΕΠ, να μεριμνήσει για έκτακτο κονδύλιο ώστε να καλυφθούν οι λειτουργικές ανάγκες των σχολείων καθώς και για την ορθολογική κατανομή των κοινοτικών πόρων ιδιαίτερα για θεσμούς που αφορούν στην Π.Ε., τη σημασία και την αξία της οποίας όλοι αναγνωρίζουν και αποδέχονται. Οι σχολικές μονάδες αδυνατούν, να ανταποκριθούν ακόμη και σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις.
Η πολιτεία οφείλει να ενισχύσει, έμπρακτα, το δημόσιο σχολείο και τους λειτουργούς του και να στηρίξει τους μαθητές που αποτελούν το μέλλον αυτού του τόπου.
ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Τα δύο προηγούμενα χρόνια ακούσαμε να επαναλαμβάνονται, εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, δεσμεύσεις για χιλιάδες, μόνιμους, διορισμούς εκπαιδευτικών. Οι μεγαλόστομες εξαγγελίες παρέμειναν γράμμα κενό.
Η πραγματικότητα είναι ότι η ανεργία των εκπαιδευτικών διογκώνεται, την ίδια στιγμή που υπάρχει άμεση ανάγκη για την πρόσληψη χιλιάδων εκπαιδευτικών με μόνιμη σχέση εργασίας. Οι χιλιάδες οργανικές θέσεις που έχουν μείνει κενές έπειτα από τις συνταξιοδοτήσεις εκπαιδευτικών τα τελευταία χρόνια (έχουν αποχωρήσει την τελευταία πενταετία από την Π.Ε. 11.000, περίπου, εκπαιδευτικοί και έχουν προσληφθεί μόνο 282) μένουν, επί της ουσίας, ακάλυπτες αφού προσλαμβάνονται όλο και λιγότεροι αναπληρωτές. Φέτος προσλήφθηκαν, τουλάχιστο, 5.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί λιγότεροι σε σχέση με την περσινή χρονιά. Συνάδελφοί μας που εργάζονταν τα προηγούμενα χρόνια, απολύθηκαν τον Ιούνιο και έμειναν άνεργοι. Αυτό είναι το τραγικό αποτέλεσμα της ολέθριας πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης να αλλάξει, με τις Υπουργικές Αποφάσεις για τον, υποτιθέμενο, ενιαίο τύπο ολοήμερου, τη λειτουργία του Δημόσιου Σχολείου με μοναδικό στόχο την εξοικονόμηση πόρων για την πρόσληψη εκπαιδευτικών. Τραγικό τόσο για τους εκπαιδευτικούς όσο και για την κάλυψη των μορφωτικών αναγκών των μαθητών.
Για τη Δ.Ο.Ε. είναι αδιαπραγμάτευτο το ότι η επιλογή, από την κυβέρνηση, της συστηματικής χρήσης των ελαστικών μορφών εργασίας αλλά και της απλήρωτης, ακόμα, εργασίας (με προσφορά εκπαιδευτικού έργου που δεν υπολογίζεται ως τέτοιο στο ωρολόγιο πρόγραμμα) πρέπει τώρα να αλλάξει.
Θα πρέπει να γίνουν άμεσα μόνιμοι διορισμοί στα οργανικά κενά και πρόσληψη όλων των απαραίτητων αναπληρωτών, μόνο, σε λειτουργικά.
Θα πρέπει να τονίσουμε για πολλοστή φορά το απαράδεκτο γεγονός να υπάρχουν χιλιάδες συνάδελφοί μας οι οποίοι εργάζονται σχεδόν δεκαπέντε χρόνια ως αναπληρωτές στην Ειδική Αγωγή και προσφέρουν στον, εγκαταλελειμμένο από την πολιτεία, αυτό τομέα με αυταπάρνηση και εκπαιδευτικά αποτελέσματα, με ελαστική σχέση εργασίας. Ζητάμε την άμεση πρόσληψή τους με μόνιμη σχέση εργασίας.
Το Υπουργείο οφείλει να προχωρήσει άμεσα στο μόνιμο διορισμό όλων των ελαστικά, ως τώρα, εργαζόμενων εκπαιδευτικών θέτοντας τέρμα στην ταλαιπωρία και την αγωνία τόσων ετών.
Είναι σαφές ότι αυτό που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση για τη λύση στο πρόβλημα της μη πραγματοποίησης διορισμών. Η σκόπιμη και παρελκυστική πρόταξη (μπροστά στη βεβαιότητα των μηδενικών διορισμών) του συστήματος προσλήψεων και διορισμών ξεσκεπάστηκε από τη Δ.Ο.Ε. την προηγούμενη χρονιά.
Είναι, επίσης, απαραίτητη η ρύθμισης σειράς ζητημάτων που έχουν να κάνουν με τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς (άδειες, περίθαλψη, επίδομα θέσης ευθύνης, κλπ.) στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης ίδιων δικαιωμάτων για μόνιμους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς.
ΥΠΟΥΡΓΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκαν, η Υπουργική Απόφαση για τον «Ενιαίο Τύπο Ολοήμερου Σχολείου», οι ρυθμίσεις για τον ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό νηπίων για τη λειτουργία τμήματος νηπιαγωγείου καθώς και οι Υπουργικές Αποφάσεις για το ωράριο και το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου, ανέδειξε τον αντιεκπαιδευτικό χαρακτήρα των ρυθμίσεων που ως μοναδικό σκοπό έχουν την εξοικονόμηση με κάθε τρόπο εκπαιδευτικού προσωπικού έτσι ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες της εκπαίδευσης σε εκπαιδευτικούς με την, όσο το δυνατό, μικρότερη δαπάνη για προσλήψεις αναπληρωτών, τόνισε πως η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΕΘ υποβαθμίζει, δίχως αιδώ, τον παιδαγωγικό και αντισταθμιστικό ρόλο του ολοήμερου νηπιαγωγείου και επιδιώκει τον αποκλεισμό χιλιάδων μαθητών και νηπίων από τις δομές του Ολοήμερου σχολείου. (Για την πλήρη ενημέρωσή σας, επισυνάπτουμε όλες τις σχετικές, αναλυτικές ανακοινώσεις μας). Η εφαρμογή της πολιτικής αυτής από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αποκάλυψε ότι:
Ως προς την προσχολική αγωγή:
Δεν έχει στις προθέσεις της τη θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής αγωγής, διαλύει το Ολοήμερο Νηπιαγωγείο με την επιστημονικά τεκμηριωμένη και την παιδαγωγική προσφορά του και στη θέση του φέρνει το, υποτιθέμενο, «νέο ενιαίο», όπου χωρίζει το πρόγραμμα σε βασικό και προαιρετικό, αίροντας την αντισταθμιστική λειτουργία του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου και μετατρέποντάς το σε φύλαξη, επιβάλλει 25ωρο χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες της λειτουργίας του Νηπιαγωγείου (και μάλιστα τυπικά καθώς ουσιαστικά πρόκειται για 30ωρο εξ αιτίας του γεγονότος ότι επιβάλλεται η συνεχής ανάγκη επιτήρησης και παρουσίας των νηπιαγωγών κοντά στα νήπια) για το σύνολο των νηπιαγωγών (πλην των ελάχιστων που υπηρετούν στα, μετρημένα στα δάχτυλα, 4/θεσια και άνω νηπιαγωγεία) και μάλιστα δίχως την επιπλέον αποζημίωση που ισχύει στα αντίστοιχα δημοτικά σχολεία, δεν προχωρά σε καμία επίλυση των τεράστιων κτηριακών προβλημάτων καθιστώντας έτσι (και από αυτή την άποψη) προσχηματική την επικοινωνιακού χαρακτήρα, εξαγγελία για επέκταση και γενίκευση του θεσμού του ολοήμερου ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Ως προς το δημοτικό σχολείο:
Πέρα από το προφανές της επιδίωξης εξοικονόμησης πόρων για να πραγματοποιηθούν όσο το δυνατό λιγότερες προσλήψεις, δημιούργησε μια σειρά ακόμη τεράστιων προβλημάτων αφού χρησιμοποιήθηκαν τα τεχνητά πλεονάσματα σε ώρες δασκάλων που προκάλεσε η αλλαγή του ωρολογίου προγράμματος για να προσληφθούν λιγότεροι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων καθώς και εκπαιδευτικοί για την παράλληλη στήριξη με την ανάθεση των αντικειμένων αυτών σε δασκάλους υπό την απειλή της μετακίνησής τους για συμπλήρωση ωραρίου. Έχει επιβληθεί ως κανόνας η απλήρωτη εργασία αφού χιλιάδες εκπαιδευτικές (σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία αλλά ακόμα και την ίδια την Υ.Α.) ώρες για την επίβλεψη της σίτισης των μαθητών δεν υπολογίζονται ως τέτοιες. (Για να συμπληρωθεί η εικόνα με απλήρωτες ώρες στα ολιγοθέσια σχολεία). Καταργήθηκε η σταθερή θέση του ενός εκπαιδευτικού υπεύθυνου ολοήμερου κάτι που έχει προκαλέσει τεράστιες δυσλειτουργίες στο Ολοήμερο πρόγραμμα. Τορπιλίστηκε σκόπιμα η δεύτερη ξένη γλώσσα (Γαλλικά – Γερμανικά) τόσο σε μαθησιακό (αφού πάνω από το ένα τρίτο των μαθητών διδάσκεται τελικά άλλη ξένη γλώσσα από αυτήν που επέλεξε) όσο και σε εργασιακό επίπεδο (αφού τελικά εργάζονται λιγότεροι εκπαιδευτικοί κάτι που επιτείνει το αίσθημα εργασιακής ανασφάλειας εξ αιτία του απαράδεκτου γεγονότος της μη απόδοσης οργανικών θέσεων 3 χρόνια μετά τις απαράδεκτες υποχρεωτικές μετατάξεις του 2013).
Δυστυχώς η «εκπαιδευτική» πολιτική της κυβέρνησης έχει χαραχτεί με γνώμονα τις επιταγές των μνημονίων και των δεικτών του ΟΟΣΑ. Η Δ.Ο.Ε. αναδεικνύοντας την παιδαγωγική αναγκαιότητα στήριξης και διεύρυνσης του Ολοήμερου σχολείου απαιτεί την απόσυρση όλων των ρυθμίσεων που το διαλύουν με μοναδικό σκοπό την καταδίκη χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών σε ανεργία καθώς και τη γενίκευση ενός καθεστώτος εργασιακής ανασφάλειας.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Τις τελευταίες ημέρες διαβάζουμε δημοσιεύματα περί επανόδου της απόπειρας εφαρμογής της αξιολόγησης ως πρόθεση της νέας πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας.
Η Διδασκαλική Ομοσπονδία μέσα από τις αποφάσεις των Γενικών της Συνελεύσεων καθώς και από αυτές του Διοικητικού Συμβουλίου της, έχει, με συνέπεια και υπευθυνότητα εκφράσει τις θέσεις του κλάδου των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για την αξιολόγηση. Την αξιολόγηση ως ανατροφοδοτική, γνήσια παιδαγωγική διαδικασία ουσιαστικής αποτίμησης τόσο του εκπαιδευτικού έργου, όσο και συνολικά της εκπαιδευτικής πολιτικής, μιας αποτίμησης από τα «κάτω» που θα πραγματοποιείται από τους εκπαιδευτικούς συλλογικά και όχι από μονοπρόσωπα όργανα και θα έχει ως στόχο την ανίχνευση των προβλημάτων και το σχεδιασμό των αναγκαίων παρεμβάσεων στην κατεύθυνση της ουσιαστικής ενίσχυσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. με όλες τις ενέργειες και τις αποφάσεις του έχει κινηθεί στην κατεύθυνση της ανάδειξης της αντίθεσης του Κλάδου των εκπαιδευτικών στην εφαρμογή της αξιολόγησης που χειραγωγεί, κατηγοριοποιεί σχολεία και εκπαιδευτικούς και οδηγεί στη μισθολογική – βαθμολογική καθήλωση και τις απολύσεις. Μέσα από μια σειρά κειμένων υπογραφών, απεργιακών κινητοποιήσεων, ενεργειών άρνησης υλοποίησης των εντολών εφαρμογής της αυτοαξιολόγησης και της αξιολόγησης ο Κλάδος των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αντιστάθηκε δυναμικά και απάντησε με τη στάση του στις μεθοδεύσεις του Υπουργείου Παιδείας στο πρόσφατο παρελθόν.
Ζητάμε την άμεση κατάργηση (και όχι την αναστολή που ανοίγει το δρόμο στην επαναφορά) όλου του θεσμικού πλαισίου που διέπει την αξιολόγηση. Να ξεκινήσει άμεσα ουσιαστικός διάλογος για την αξιολόγηση με σεβασμό από την πολιτεία των θέσεων του Κλάδου μας. Ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη για όλους τους εκπαιδευτικούς.
• ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
Ο τόσο ευαίσθητος τομέας της Ειδικής Αγωγής (όπως όλοι οι κυβερνώντες προσχηματικά αποκαλούν), παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης και χρειάζεται άμεση ενίσχυση με ειδικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό αλλά και μια βαθιά τομή στο συνολικό τρόπο λειτουργίας του (η Δ.Ο.Ε. έχει καταθέσει πολλές φορές στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου αναλυτικές προτάσεις) τέτοιας που θα σταματήσει το απαράδεκτο φαινόμενο της παροχής της μόνο σε ένα μικρό μέρος των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Το αποκαρδιωτικό φαινόμενο να είναι τα Ειδικά σχολεία, τα Τμήματα Ένταξης και η παράλληλη στήριξη τα μεγαλύτερα θύματα της, υποτιθέμενης, εκπαιδευτικής πολιτικής, αποκαλύπτει το μέγεθος της εγκατάλειψης που αντιμετωπίζει ο χώρος αυτός. Οι τομές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Ειδικής Αγωγής είναι άμεσο ζητούμενο, όπως ζητούμενο είναι και η ύπαρξη μόνιμων δομών αντισταθμιστικής αγωγής στα σχολεία Γενικής Αγωγής (τμήματα ένταξης, παράλληλη στήριξη, τμήματα υποδοχής, κλπ.).
ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. από την πρώτη στιγμή της εφαρμογής του προηγούμενου νομοθετικού πλαισίου για το πειθαρχικό δίκαιο είχε ζητήσει, ξεκάθαρα, την κατάργησή του αφού αντί να επιλύει ζητήματα είχε χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο διώξεων και αυταρχισμού, στερούσε το τεκμήριο της αθωότητας και είχε οδηγήσει πάρα πολλούς εκπαιδευτικούς σε αργία ακόμη και για ασήμαντες ιδιωτικές διαφορές. Χαιρετίσαμε αρχικά την ψήφιση του νόμου 4325/2015, πιστεύουμε, όμως, πως απομένει η υλοποίηση μιας πολύ σημαντικής μας πρότασης, αυτή της εξειδίκευσης κατά τρόπο περιοριστικό της έννοιας του πειθαρχικού παραπτώματος της χαρακτηριστικώς ανάξιας και αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς εντός και εκτός υπηρεσίας, ώστε να μην μπορεί να υπαχθεί στο αδίκημα κάθε συμπεριφορά είτε αφορά στον ιδιωτικό είτε στον υπηρεσιακό βίο του υπαλλήλου. Θα πρέπει, επίσης, να υπάρξει μέριμνα για την αντιμετώπιση του διαλυτικού, για την ομαλή λειτουργία των σχολείων, φαινομένου της, άκριτης, παραπομπής για κάθε σοβαρή ή μη καταγγελία που γίνεται εναντίον εκπαιδευτικών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
«ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ» ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ – ΑΠΟΔΟΣΗ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. τοποθετήθηκε ξεκάθαρα σχετικά με τις άδικες και πέρα από νομικούς κανόνες «υποχρεωτικές» μετατάξεις εκπαιδευτικών από τη Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (επί υπουργίας κ. Αρβανιτόπουλου και κ. Λοβέρδου) δίχως κανένα εκπαιδευτικό προγραμματισμό, με αδιαφανείς διαδικασίες και όχι μόνο δεν έλυσαν αλλά δημιούργησαν πρόσθετα προβλήματα στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και στους λειτουργούς της. Στη διάρκεια της θητείας των κ.κ. Μπαλτά και Κουράκη πραγματοποιήθηκε διάλογος ο οποίος πέρα από το ότι δεν ολοκληρώθηκε ποτέ δημιούργησε νέα αναστάτωση και αντιπαραθέσεις στην εκπαιδευτική κοινότητα. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι είναι επιβεβλημένη η επανεξέταση του συνόλου των μετατάξεων με βάση τη νομιμότητα και τις πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης και η άρση όλων των αδικιών που δημιούργησαν και αναμένουμε ακόμα τη δημοσιοποίηση του περίφημου πορίσματος της επιτροπής που εξέτασε τη νομιμότητα ή μη των μετατάξεων που πραγματοποιήθηκαν. Πέρα και πάνω απ’ όλα, όμως, πιστεύουμε ότι το Υπουργείο Παιδείας θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει στην απόδοση όλων των οργανικών θέσεων για εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων, σύμφωνα με την καταγραφή των αναγκών που πραγματοποιήθηκε από τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης στο πρόσφατο παρελθόν.
ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ – ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. έλαβε πολλές φορές στο παρελθόν, από την απελθούσα πολιτική ηγεσία, τη διαβεβαίωση ότι θα επανεξετάζονταν οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων που από το 2011 και μετά, με πρόσχημα τη δημιουργία των σχολείων ΕΑΕΠ καθώς και τoν «εξορθολογισμό» στην εκπαίδευση, οδήγησαν στην υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης με την αύξηση του αριθμού των μαθητών στα τμήματα και το κλείσιμο σχολικών μονάδων καίριας σημασίας για τις τοπικές κοινωνίες. Δυστυχώς και αυτή η διαβεβαίωση αποδείχτηκε εύκολη, ανέξοδη και φυσικά δίχως αντίκρισμα. Τουναντίον όλο και συχνότερα, έπειτα και από την εφαρμογή των Υ.Α. για τα Ολοήμερα Νηπιαγωγεία και Δημοτικά Σχολεία, εκφράζονται φόβοι για νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων. Η αύξηση του αριθμού των μαθητών στις τάξεις είναι καθημερινή πρακτική παραβίασης μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων που με το πρόσχημα της έλλειψης κονδυλίων για προσλήψεις εκπαιδευτικών τείνει να επαναφέρει στην πράξη το προ του 2006 απαράδεκτο καθεστώς του 1:30. Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. απαιτεί την άρση όλων των στρεβλώσεων που δημιουργήθηκαν από το 2011 κι έπειτα και τη δέσμευση όχι μόνο για τη διατήρηση και κατοχύρωση του 1:25 αλλά και το διάλογο με προοπτική την περαιτέρω μείωση του αριθμού των μαθητών στις τάξεις, κάτι που μόνο θετικά αποτελέσματα θα αποφέρει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Στην ίδια αυταρχική κατεύθυνση με το κύμα συγχωνεύσεων και υποβιβασμών σχολικών μονάδων κινείται και η παγιωμένη τα τελευταία χρόνια τακτική της διοίκησης για υποχρεωτικές μετακινήσεις εκπαιδευτικών, οι οποίοι προσχηματικά χαρακτηρίζονται ως πλεονάζοντες (αφού προηγουμένως αναστέλλεται η λειτουργία των δομών όπου εργάζονται όπως για παράδειγμα τα Ολοήμερα τμήματα και οι τάξεις υποδοχής ή συγχωνεύονται τάξεις στα σχολεία τους). Η εργασιακή ασφάλεια είναι απαραίτητο συστατικό στοιχείο για την ομαλή λειτουργία των σχολείων. Ειδικά φέτος, έπειτα κι από τις αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα λειτουργίας των σχολείων η απειλή της μετακίνησης χρησιμοποιείται (το αναφέραμε και παραπάνω) ως «εργαλείο» μείωσης του απαιτούμενου αριθμού αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. επανειλημμένα έχει καταγγείλει τέτοιου είδους μεθοδεύσεις ενώ έχει ακολουθήσει και τη νομική οδό για να αποτρέψει τέτοιου είδους ενέργειες. Ζητάμε από την πολιτική ηγεσία να μεριμνήσει για την αποκατάσταση του κλίματος εργασιακής ασφάλειας και σταθερότητας στις σχολικές μονάδες.
ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ – ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Όπως όλη η ελληνική κοινωνία έτσι και οι εκπαιδευτικοί (εν ενεργεία και συνταξιούχοι) είδαν με την εφαρμογή των μνημονίων τις αποδοχές τους να μειώνονται σε τραγικό βαθμό και βρέθηκαν να ζουν με μισθούς κάτω από το όριο της αξιοπρέπειας.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ζητά την απόσυρση όλων των μνημονιακών περικοπών μισθών και συντάξεων, την αποκατάσταση όλων των αδικιών στο εφάπαξ στα επίπεδα των χρόνων πριν τη ληστρική επιδρομή του μνημονίου και την ουσιαστική οικονομική αναβάθμιση των εκπαιδευτικών. Ζητάει, επίσης, πλήρη σύνταξη για τους εκπαιδευτικούς στα 35 χρόνια υπηρεσίας, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, με υπολογισμό της σύνταξης στα 35/35 καθώς και αφορολόγητο στα 12.000€. Ιδιαίτερα δύσκολες είναι οι οικονομικές συνθήκες για τους νέους εκπαιδευτικούς. Ζητάμε τη χορήγηση ενοικίου στους νεοδιόριστους και αναπληρωτές συναδέλφους μας και τη χορήγηση επιδόματος παραμεθορίου περιοχής και σε όλους τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται με ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Οι εξοντωτικές ρυθμίσεις του νέου μνημονίου και των νομοθετημάτων της κυβέρνησης για σύνταξη στα 67, ιδιαίτερα στο χώρο της εκπαίδευσης, με δεδομένες τις ιδιαιτερότητες του εκπαιδευτικού λειτουργήματος τόσο σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς αλλά κυρίως με τους μαθητές, πρέπει άμεσα να ανακληθούν. Θα πρέπει επίσης να προχωρήσει άμεσα η κυβέρνηση σε νομοθετική ρύθμιση που θα αφορά τους εκπαιδευτικούς που παραπλανημένοι από τις κυβερνητικές νομοθετικές παλινωδίες οδηγήθηκαν φέτος σε συνταξιοδότηση με το παλαιό, υποτίθεται, καθεστώς και τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με την πλήρη ανατροπή όσων προσδοκούσαν και θεωρούσαν ως δεδομένο. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Η Δ.Ο.Ε. με ψήφισμα της 85ης Γ.Σ. και με αποφάσεις του Δ.Σ. έχει πάρει θέση για το εξαιρετικά ευαίσθητο αυτό ζήτημα ζητώντας την ομαλή ένταξη των παιδιών των οικογενειών που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Τα αρνητικά φαινόμενα που έχουν δημιουργηθεί κατά τόπους οφείλονται, αποκλειστικά, στην ελλιπή οργάνωση του όλου εγχειρήματος από την κυβέρνηση η οποία έχει προτιμήσει τη συνεργασία με τις Μ.Κ.Ο. και όχι με την εκπαιδευτική κοινότητα. Είναι μάλιστα απολύτως απαράδεκτο να στοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί με ανακοινώσεις διαφόρων «οργανώσεων» και το Υπουργείο Παιδείας να σιωπά με τρόπο επιδεικτικά προσβλητικό για τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι είναι οι μόνοι οι οποίοι προσφέρουν στον τομέα αυτό με αυταπάρνηση αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα φαινόμενα παραβίασης των εργασιακών τους δικαιωμάτων εξ αιτίας της κάκιστης οργάνωσης εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας.
Απαιτείται, άμεσα, διάλογος με την εκπαιδευτική κοινότητα (και με το σύνολο των εμπλεκόμενων) για την ομαλοποίηση της τόσο σημαντικής αυτής διαδικασίας.
Είναι πολλά ακόμη τα ανοιχτά ζητήματα όπως αυτό της ουσιαστικής επιμόρφωσης με την ευθύνη της πολιτείας η οποία απουσιάζει εντελώς αυτή τη στιγμή, της επαναλειτουργίας της μετεκπαίδευσης με τη γενίκευσή της ώστε να αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση , της αναμόρφωσης του συστήματος πραγματοποίησης των υπηρεσιακών μεταβολών, της αναμοριοδότησης των σχολικών μονάδων (για την οποία έγινε με τη συμβολή της Δ.Ο.Ε. το πρώτο βήμα αλλά απαιτείται σοβαρή δουλειά στη συνέχεια), το δικαίωμα των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων και των αναπληρωτών εκπαιδευτικών να συμμετέχουν στα προγράμματα Επιμόρφωσης στις Νέες Τεχνολογίες Β’ Επιπέδου, το ζήτημα της εκπαίδευσης των Ελληνοπαίδων του εξωτερικού, το τεράστιας σημασίας ζήτημα της εξασφάλισης ασφαλούς μετακίνησης των μαθητών, του επαναπροσδιορισμού των αρμοδιοτήτων των μονοπρόσωπων οργάνων διοίκησης στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των συλλογικών οργάνων (π.χ. η αρμοδιότητα τοποθέτησης των αναπληρωτών εκπαιδευτικών θα πρέπει να μεταφερθεί στα ΠΥΣΠΕ), καθώς και μια σειρά από ζητήματα που δίχως να έχουν μικρότερη σημασία δεν αναφέρονται στο παρόν υπόμνημα αλλά θα εκτεθούν σε έναν ευρύ διάλογο που ευελπιστούμε ότι θα ξεκινήσει άμεσα.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., όπως έχει πράξει πάντα μέχρι σήμερα, είναι έτοιμο με τις αποφάσεις, τις θέσεις και τις προτάσεις του Κλάδου να συμβάλει ουσιαστικά σε μια προσπάθεια αναμόρφωσης της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Θα πράξει, όπως έκανε πάντοτε, οτιδήποτε είναι απαραίτητο ώστε να υπερασπιστεί το δημόσιο σχολείο, τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών».
