Ο Αμπάς δεν άντεχε άλλο. Στα 30 του δεν είχε πια ελπίδες. Ξεκίνησε με τα πόδια από το Πακιστάν ένα πρωί. Πέρασε στο Ιράν. Μαζί του είχε ένα μπαστούνι. Δεν το άφησε. Το πέρασε από την Τουρκία και τελικά μετά από μήνες περιπέτειας έφτασε στην Ελλάδα. Το κρίκετ είναι η μεγάλη αγάπη των Πακιστανών. Είναι στο αίμα τους και το παίρνουν μαζί τους όπου και να ταξιδέψουν, όπου και να βρεθούν.
Έφτασε στη Λάρισα και άρχισε να οργανώνεται. Βρήκε τους συμπατριώτες του και ξεκίνησε να στήνει τη δική του ζωή εντάσσοντας όσα περισσότερα είχαν στην παλιά τους ζωή.
Κάθε Σαββατοκύριακο πλέον στη Νέα Σμύρνη φτιάχνουν το δικό τους γήπεδο και παίζουν Κρίκετ. Έτσι μετανάστευσε το άθλημα και άρχισε πλέον να ριζώνει στην πόλη της Λάρισας.
Η ψυχή των Πακιστανών είναι ο 38χρονος Χαν. Παντρεμένος με Λαρισαία έχει μεγάλη εμπειρία από το κρίκετ. Όταν πρωτοήρθε στην Ελλάδα είχε πάει στην Κέρκυρα και έπαιζε στις τοπικές ομάδες. Μάλιστα σε κάποια φάση τον είχαν επιλέξει και στην Εθνική Ελλάδας. «Σπούδασα δικηγόρος στην Ολλανδία αλλά εδώ πλέον προσπαθώ να δουλέψω με πάγκους προιόντων στις λαικές αγορές για να ζήσω την οικογένειά μου» μας λέει χαϊδεύοντας στο κεφάλι τον 11χρονο γιο του Βασίλη.
*Τι ομάδα είσαι;
«ΑΕΛ μου λέει. Πιο μικρός υποστήριζε και λίγο Ολυμπιακό αλλά τώρα μόνο ΑΕΛ αφού και στο νέο γήπεδο. Ααα παίζω και στον Λαρισαϊκό επιθετικός…» μου απαντάει σε άπταιστα ελληνικά ο βενιαμίν της παρέας.
Η ΛΑΡΙΣΑ ΤΟΥ ΚΡΙΚΕΤ…
Ο Χαν με την εμπειρία του προσπαθεί να τους οργανώσει όλους τους Πακιστανούς γύρω από το άθλημα του Κρίκετ. Σημειώνει, κρατάει ονόματα, σκορ, επιδόσεις.
«Προσπαθούμε να φτιάξουμε μια ομάδα. Θέλουμε όσοι Λαρισαίοι επιθυμούν να έρθουν να μας βρούνε. Να γίνουμε μια μικτή ομάδα και να καταφέρουμε να παίξουμε στο επίσημο πρωτάθλημα της Ελλάδας. Η Λάρισα να την πούμε».
Και γιατί όχι; Εδώ που τα λέμε έτσι αυτοδιοργανώνονται οι πολίτες. Δεν έχουν ανάγκη τα δήθεν, τα πρέπει και τα ψεύτικα «μη». Γίνονται ένα με την κοινωνία που ζούνε. Αφομοιώνονται. Μεταφέρουν παραδόσεις και δέχονται επιρροές. Το ποδόσφαιρο πήγε στη Βραζιλία (αν διαβάσει κάποιος το βιβλίο του Αλεξ Μπέλος θα βρει συγκλονιστικά στοιχεία) το 1894 όταν στο λιμάνι του Σάντος ο Τσαρλς Μίλερ κατέβηκε εκεί με δύο μπάλες στα χέρια του. Αυτός ήταν γιος ενός σκωτσέζου εργάτη που δούλευε στη χώρα του καφέ που μετέπειτα μετατράπηκε σε χώρα.... της μπάλας. Μετανάστευση...
Το μπάσκετ ήρθε στην Ελλάδα με τα αμερικανικά πλοία. Ξεκίνησε στην ΧΑΝ Αθηνών και για καλάθια είχαν αναποδυγυρισμένες καρέκλες. Στη Λάρισα οι Πακιστανοί έχουν ένα καφάσι για βάση. Δεν φοράνε προστατευτικά. Ούτε γάντια, ούτε κράνος, ούτε γκέτες, παρά το γεγονός πως το Κρίκετ είναι από τα πιο επικύνδυνα αθλήματα στον κόσμο μια και η ξύλινη μπάλα αναπτύσει ταχύτητες έως και 130 χλμ./ώρα.
ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΝΔΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ… ΓΥΝΑΙΚΕΣ
-Αλήθεια ρε παιδιά, πώς είναι οι σχέσεις σας με τους Ινδούς της Λάρισας. Τους ρώτησα με δεδομένο πως έχουν μεγάλη έχθρα σαν λαοί;
* «Δεν υπάρχουν προβλήματα» απαντάει ο 19χρονος Αλιχάφ, «εδώ όλοι μπορούν να παίξουν. Στο αγώνα δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε».
«Παίζουμε και φιλικά παιχνίδια καμιά φορά. Μαζεύεται κόσμος και μας παρακολουθεί» πετάγεται ο 15χρονος Φαϊμ που βρίσκεται στη Λάρισα με την οικογένειά του ολόκληρη. ----Και με την αστυνομία τι γίνεται ρε Φαίμ;
*Αν κάνουμε λίγη παραπάνω φασαρία, τη φωνάζουν οι κάτοικοι. Δεν μας διώχνει όμως. Μας κάνει παρατήρηση και μετά συνεχίζουμε.
Η συζήτηση άρχισε πλέον να πηγαίνει στην καθημερινότητά τους. Στα προβλήματά τους και στις εργασίες που επιλέγουν να κάνουν. Όμως γρήγορα γυρίσαμε σε θέματα που είναι πιο ευχάριστα. «Από γυναίκες πως πάμε βρε παιδιά. Καλύτερες οι Ελληνίδες ή οι Πακιστανές;» ήταν η ερώτηση που τους έκανε να χαμογελάσουν. Μην ξεχνάμε πώς οι περισσότεροι νεαροί από δαύτους έχουν κλείσει «αρραβώνα» πριν φύγουν και όταν επιστρέψουν με το καλό στην πατρίδα τους παντρεύονται.
«Στο Πακιστάν είναι πιο όμορφες από την Ελλάδα» απαντάει πρώτος ο 23χρονος Μαζίντ. «Άσε που δεν φωνάζουν τόσο πολύ» παρατηρεί και γελάνε οι υπόλοιποι.
ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΚΙΝΓΚ
Ινδία, Σρι Λάνκα, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Νότια Αφρική, Αυστραλία, Ιρλανδία το αφομοίωσαν το άθλημα μετά την αποικιοκρατία των Εγγλέζων. Διεθνώς παίζεται σε περισσότερες από 100 χώρες. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Κρίκετ η οποία εδρεύει στο Ντουμπάι αριθμεί 35 χώρες στις οποίες παίζεται επαγγελματικά το κρίκετ, 59 χώρες που παίζεται ερασιτεχνικά και 10 χώρες οι οποίες παίζουν τα test matches. Το κρίκετ στην Ελλάδα παίζεται κυρίως στην Κέρκυρα. Για πάνω απο 150 χρόνια ήταν το μοναδικό μέρος που παιζόταν κρίκετ σε όλη την νοτιοανατολική Μεσόγειο. Δεν υπάρχει πιο ρομαντικό ή ιστορικό μέρος για να παίξει κανείς κρίκετ από την Εσπιανάδα στην Κέρκυρα, το μοναδικό γήπεδο στον κόσμο, το οποίο αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Το γήπεδο αυτό βέβαια έχει δει και καλύτερες μέρες καθώς πλέον έχει μετατραπεί σε πάρκιγκ αυτοκινήτων. Υπάρχει και Ελληνική Ομοσπονδία αλλά «Είχε λεφτά κάποτε και έκανε καλές διοργανώσεις. Τώρα τίποτα. Τα έφαγαν…». Μπήκε για τα καλά φαίνεται στο πνεύμα ο Χαν…
