Σαν βγεις στον πηγαιμό για την… ποδοσφαιρική σου Ιθάκη, πρέπει να έχεις έναν μάνατζερ για «οδηγό». Αυτό αναφέρει ο άγραφος κανόνας της νέας εποχής του επαγγελματισμού. Όμως υπάρχουν και άνθρωποι που έσκισαν το manual (ή αλλιώς εγχειρίδιο οδηγιών), που πήγαν κόντρα στο ρεύμα έτσι για μια ιδέα, για μια υπόσχεση που πείσμωσαν να κρατήσουν. Λίγοι είναι όμως στις μέρες μας, γι’ αυτό και ξεχωρίζουν. Ένας από αυτούς είναι ο Γιώργος Μπλατσέρης. Ένα 19χρονο εξτρέμ με ταχύτητα που ξεκίνησε από τα Ταμπάκικα και προσπαθεί χωρίς τη βοήθεια κανενός μάνατζερ να κυνηγήσει το όνειρό του: να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής για μια υπόσχεση και μόνο προς τον πατέρα του που δεν είναι πλέον στη ζωή… Ρομαντικό ακούγεται, αλλά δείχνει πως δεν είναι και ουτοπικό (προς το παρόν τουλάχιστον).
Μόλις στα 6 του χρόνια ακούμπησε για πρώτη φορά την μπάλα βλέποντας στο γήπεδο των Αμπελοκήπων τον Βαγγέλη Μόρα και ελπίζοντας πως κάποια μέρα θα του μοιάσει.
Όμως λίγο πριν ενηλικιωθεί έχασε τον πατέρα του, Αλέξανδρο, σε ένα τροχαίο. Ο Γιώργος ήταν πλέον ο μεγαλύτερος άνδρας της οικογένειας έχοντας δίπλα του τη μητέρα του Στέλλα και τον μικρότερο αδερφό Γιάννη (11χρονος με καλά ποδοσφαιρικά στοιχεία). Όλα πήραν διαφορετική τροπή αλλά ο Γιώργος δεν θέλησε να αθετήσει την υπόσχεση που είχε δώσει στον πατέρα του, να προσπαθήσει να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
«Αυτό ήταν το όνειρό του», μας λέει, «κάθε φορά που έπαιζα στα Ταμπάκικα συνεχώς με παρακολουθούσε και ήταν περήφανος γι’ αυτό που έβλεπε. Εγώ αυτό δεν το ξεχνάω και γι’ αυτό το λόγο είπα πως θα συνεχίσω αυτό που κάνω».
ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΣΑΝ…
Τα οικονομικά προβλήματα όμως σε τέτοιες εποχές αγγίζουν κάθε οικογένεια, πόσο μάλιστα μια που έχει χάσει το βασικότερο στήριγμά της. Μεταγράφηκε στη Νίκαια, στον Κίσσαβο Συκουρίου και δεν έβλεπε με μεγάλη αισιοδοξία το μέλλον. Ήρθε και ένας τραυματισμός στον ώμο και όλα… έδειχναν μαύρα. Τελείωνε και το Τεχνικό Λύκειο (υπολογιστές) και έπρεπε να επιλέξει.
Ώσπου βρέθηκαν δύο άνθρωποι που τον στήριξαν όσο κανένας στο χώρο. «Ο γυμναστής Γιάννης Πλιάτσικας και ο Δημήτρης Μπουκουβάλας (σ.σ. ένας από τους πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές της Λάρισας που σταμάτησαν νωρίς λόγω τραυματισμών). Αυτοί οι δύο μου έδειξαν ένα δρόμο αισιοδοξίας», ανέφερε δείχνοντας μεγάλη ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπό τους. «Αποδείχθηκε πως δεν λείπουν οι πραγματικοί άνθρωποι στο συγκεκριμένο χώρο και άρχισα να βρίσκω τον εαυτό μου ξανά. Άρχισα να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά και ξεκίνησα πάλι από την αρχή».
ΜΕ ΚΑΛΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ
Μόλις ετοιμάστηκε αγωνιστικά και ψυχολογικά πήγε και δοκιμάστηκε στην Ξάνθη. Μεταγραφή δεν έγινε αλλά οι εντυπώσεις που άφησε ήταν πολύ θετικές. Του μίλησαν οι άνθρωποι της ομάδας και του συνέστησαν να βρει μια ομάδα σε υψηλή κατηγορία υπογραμμίζοντάς του πως θα τον παρακολουθούν με δικό τους άνθρωπο. Οι συστάσεις από τους ακρίτες ήταν αρκετές για να μπορέσει να βρει μια ομάδα στο πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής κατηγορίας. Πήγε στον Οδυσσέα Αναγέννησης Σερρών και πριν από λίγες ημέρες ολοκλήρωσε και το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του.
«Πήγα στην Ξάνθη και μετά στον Οδυσσέα Αναγέννησης Σερρών χωρίς κάποιον εκπρόσωπο (σ.σ. μάνατζερ) και δεν ξέρω ίσως αυτό να το εκτίμησαν οι άνθρωποι καθώς συμφωνήσαμε αμέσως και έδειξαν μεγαλύτερη κατανόηση. Τώρα είμαι πολύ ευχαριστημένος που υπέγραψα σε μια ομάδα Γ΄ Εθνικής κατηγορίας καθώς ελπίζω να ξεκινήσω αυτό για το οποίο έχω αφιερώσει όλες μου τις προσπάθειες τα τελευταία χρόνια» υπογραμμίζει και συνεχίζει μιλώντας για τη νέα του ομάδα «πρόκειται για μια ομάδα με μια καλή διοίκηση και υλικό έμπειρο για την κατηγορία. Έχει τη δική του ιστορία καθώς ιδρύθηκε το 1952. Εγώ βλέπω τον συγκεκριμένο σύλλογο σαν μια πόρτα που μου ανοίγεται στην νέα εποχή. Θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να δικαιώσω τους ανθρώπους που πίστεψαν σε μένα».
Φυσικά αφού μεγάλωσε στα Ταμπάκικα, δίπλα στο Αλκαζάρ δεν γινόταν να μην επηρεαστεί από την ΑΕΛ: «Δεν πιστεύω πως υπάρχει Λαρισαίος που να μην έχει σαν όνειρο να φορέσει τη βυσσινί φανέλα. Ένας από αυτούς είμαι και γω. Αν θα γίνει ποτέ αυτό θα είναι το ιδανικό, το όνειρο».
Άλλωστε ο ίδιος δείχνει να πιστεύει σε αυτά…
