Του Κ. Γκιάστα
Αν ζούσε στην Αμερική ίσως να είχε συμβόλαιο με κάποια μεγάλη εταιρία, όπως άλλωστε συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Όμως ζει στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης και για να κάνει αυτό που φαίνεται πως... γεννήθηκε για να κάνει δουλεύει όλη μέρα καθώς πληρώνει από την τσέπη του.
Ο 23χρονος Δημήτρης Οικονόμου αποτελεί τη νέα ελπίδα της λαρισινής ποδηλασίας αλλά σε ένα κομμάτι που είναι ιδιαίτερα... Extreme, σ αυτό του Downhill.
Αφορμή του άρθρου είναι το γεγονός πως πριν από μερικές ημέρες ο νεαρός Λαρισαίος κατέκτησε την πρώτη θέση στον τρίτο (Χανιά και Πάρνηθα προηγήθηκαν) αγώνα κυπέλλου που έγινε στα Γιάννενα και δείχνει πως ετοιμάζεται για μεγάλα... πράγματα φέτος. Έχει πολλές ελπίδες να κατακτήσει τόσο το κύπελλο (που γίνεται σε οκτώ αγώνες συνολικά σε όλη την Ελλάδα) αλλά και τον επίσημο αγώνα πρωταθλήματος αναγνωρισμένο από την Ελληνική Ομοσπονδία που θα γίνει στο Καρπενήσι.
ΠΡΩΤΟΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ...
Στα Γιάννενα ο αθλητής Δημήτρης Οικονόμου με ταχύτερο γύρο 2.48.988 κατάφερε να αναδειχθεί πρώτος και μάλιστα με διαφορά σε έναν αγώνα που το trail έχει πραγματικά τα πάντα. Διπλάκια, ξύλινες κατασκευές, step up, step down, drops, berms και φυσικά ένα rock garden φωτιά κατά τον τερματισμό που τους έκοβε τα χέρια τους διαγωνιζόμενους. Το μονοπάτι ήταν φτιαγμένο μέσα στα έλατα.
Ο αγώνας στα Ιωάννινα ανέβασε απότομα τον πήχη για όλες τις επόμενες διοργανώσεις. Επόμενος σταθμός θα είναι σε λίγες ημέρες τα Μετέωρα που πέρυσι ο Οικονόμου είχε αναδειχθεί νικητής τρέχοντας με κάταγμα στο σκαφοειδές.
ΜΕ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΕ ΤΥΡΝΑΒΟ ΚΑΙ ΣΤΟΜΙΟ
Στη Λάρισα έχουμε πίστα για προπόνηση και αγώνες; Τον ρωτήσαμε για να μας απαντήσει: «Αυτή τη στιγμή προπόνηση κάνω σε δύο μέρη. Στον Τύρναβο σε μια διαδρομή που έγινε φέτος και στο Στόμιο στο πίσω μέρος του Κισσάβου»
-Αγώνας μπορεί να γίνει σε κάποιο από τα δύο σημεία;
* Φυσικά. Αν υπάρξουν οι κατάλληλες προετοιμασίες και μπει μπροστά κάποιος σύλλογος τότε ναι θα μπορεί να γίνει. Αλλά χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία και οικονομική στήριξη από φορείς.
-Στη Λάρισα υπάρχει ενδιαφέρον για το Downhill;
* Αυτή τη στιγμή στην ευρύτερη περιοχή της Λάρισας υπάρχουν περίπου 25 άτομα ασχολούνται με το Downhill. Γενικά βλέπουμε πως αυξάνει το ενδιαφέρον χρόνο με το χρόνο και καλό θα είναι να γίνει μια πιο εντατική προσπάθεια. Το Downhill είναι ένας αγώνας γεμάτος κατάβαση και εμπόδια. Βρίσκεσαι σε μια διαρκή ένταση και κοιτάς μόνο τη διαδρομή που είναι πολύ δύσκολη. Αυτή είναι η μαγεία άλλωστε του συγκεκριμένου αγωνίσματος και η νέα γενιά αρχίζει να το αναγνωρίζει. Δεν είναι τυχαίο πως στην Αμερική υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον.
Ο Δημήτρης Οικονόμου είναι αθλητής του Ποδηλατικού Γυμναστικού Συλλόγου Λάρισας και έχει ασχοληθεί με: Mountain, Δρόμου, Πίστα.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ DOWNHILL
Στις αρχές της δεκαετίας του '70, ένας μοτοσικλετιστής και ποδηλάτης ανακάλυψε τον παλιό χωματόδρομο δυτικά από το Fairfax της κομητείας Marin στην Καλιφόρνια. Αυτός και οι φίλοι του θα ξεκινούσαν τη βόλτα με τα ballooners τους (ποδήλατα του ’30 και του ’40 παρόμοια με τα σημερινά cruisers που ονομάζονταν έτσι εξαιτίας των χοντρών ελαστικών τους), από την κορυφογραμμή για την συγκίνηση της κατάβασης. Ο δρόμος κατρακυλούσε 400 μέτρα σε λιγότερο από 2 χιλιόμετρα. Από την πίεση που δέχονταν τα ποδήλατα με τα απαρχαιωμένα φρένα coaster (η γνωστή «κόντρα»), τα κέντρα τους θερμαίνονταν τόσο πολύ που το γράσο εξατμιζόταν! Μετά από ένα ή δύο κατεβάσματα, το πίσω κέντρο έπρεπε να ανοιχτεί και να ξαναγρασαριστεί. Αυτός είναι και ο λόγος που το μονοπάτι έγινε γνωστό με το όνομα «Repack».
Το Repack άρχισε να γίνεται αρκετά δημοφιλές σύντομα, αλλά όπως πολύ καλά γνωρίζετε, δεν αργεί η στιγμή που κάποιος θα ισχυριστεί ότι είναι ο γρηγορότερος. Και φυσικά, τότε θα πρέπει και να αποδειχτεί... Με τη συνδρομή του Alan Bond, του Fred Wolf και του Charlie Kelly ιδρύθηκε ο αγώνας Repack. Αποφάσισαν μια μορφή αγώνα time-trial, πήραν ένα χρονόμετρο Ναυτικού και ένα ξυπνητήρι, όρισαν μια ημερομηνία και άρχισαν να το διαδίδουν σε τοπικό επίπεδο.
Στις 21 Οκτωβρίου του 1976, δέκα τοπικοί αναβάτες θα δοκίμαζαν τις ικανότητές τους! Όταν η σκόνη είχε κάτσει, ο Alan ανακηρύχθηκε ο νικητής του πρώτου αγώνα DH στον κόσμο! Ήταν ο μόνος που δεν είχε πέσει!
Μετά το 1979, οι διοργανωτές και οι δρομείς του Repack επικεντρώνονται όλο και περισσότερο στις δικές τους επιχειρήσεις, πολλές από τις οποίες επικεντρώθηκαν στα νέα ποδήλατα. Ο Charlie Kelly και ο Gary Fisher ίδρυσαν την εταιρία που έδωσε το όνομα του αθλήματος: Mountain Bikes!
Η φήμη του Repack είχε πάρει πλέον μεγάλες διαστάσεις από τα μέσα της εποχής. Οι τελευταίοι δύο αγώνες, το 1983 και το 1984, έγιναν για χάρη του παλιού καλού καιρού. Μετά τον αγώνα του 1984, οι τοπικές αρχές του Marin County κατέστησαν σαφές ότι ο αγώνας στο Repack, δεν θα επιτρεπόταν να πραγματοποιηθεί ξανά.
Είκοσι χρόνια σχεδόν από την ημέρα του πρώτου αγώνα Repack, η ορεινή ποδηλασία εντάχθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα το 1996. Αυτό ήταν και το κερασάκι στην τούρτα...
