Του Κ. Γκιάστα
Η μία χώρα βρίσκεται στον νότο. Η άλλη στο βορρά. Η Ελλάδα από τη Σουηδία απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα. Ποδοσφαιρικά όμως πόσο απέχουν... ;
Αυτό το ερώτημα κλήθηκαν να απαντήσουν δύο Λαρισαίοι που έχουν άμεση σχέση με το ποδόσφαιρο και πλέον ζούνε στην πρωτεύουσα της Σουηδίας στην πανέμορφη Στοκχόλμη.
Ο ένας είναι ο Νίκος Γκούλιος που υπήρξε ένας από τους νεαρότερους τερματοφύλακες της ΑΕΛ στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετέπειτα υπήρξε και προπονητής τερματοφυλάκων της για λίγο. Ο άλλος είναι ο Αχιλλέας Κασιδούλης ένας ποδοσφαιριστής που είχε πολλά χρόνια εμπειρίας στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο του νομού Λάρισας.
Επικοινωνήσαμε μαζί τους λίγο πριν πάνε στο γήπεδο παρέα για να παρακολουθήσουν το ματς ΑΙΚ Στοκχόλμης – Χέλσιμπορνγκ για το πρωτάθλημα της Σουηδίας που βρίσκεται στα τελειώματά του, λόγω βαρύ χειμώνα...
Μας μίλησαν για τον τρόπο που βλέπουν τους αγώνες, για του μισθούς των παικτών, για τη φιλοσοφία τους, για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο αλλά και για τις υποδομές τους. Ας δούμε όμως τι μας είπαν αναλυτικά:
* Πόσο περισσότερο ή λιγότερο ασχολείται ο κόσμος με το ποδόσφαιρο σε σχέση με την Ελλάδα
Νίκος Γκούλιος: Ασχολούνται αλλά σε καμιά περίπτωση στον βαθμό που ασχολούνται οι Έλληνες. Γι αυτούς είναι ένας εναλλακτικός τρόπος διασκέδασης και όχι τρόπος ζωής.
Αχιλλέας Κασιδούλης: Και εδώ όμως σε πολλές περιπτώσεις τα γήπεδα δεν γεμίζουν και ίσως φταίνε τα ακριβά εισιτήρια. Υπάρχουν όμως πολλές γυναικείες ομάδες. Θεωρώ πως γυναίκες και άνδρες ασχολούνται το ίδιο.
* Τι εναλλακτικές προτιμήσεις έχουν όσον αφορά στον αθλητισμό
Ν.Γ.: Έχουν το χόκεϊ επί πάγου, το μπλούμπερ (χόκεϊ σε παρκέ), μα νομίζω ότι το ποδόσφαιρο είναι πρώτο στις προτιμήσεις των Σουηδών.
Α.Κ.: Πολύ δημοφιλή αθλήματα είναι το innebandy, το χάντμπολ και το χόκεϊ επί πάγου. Εκτιμώ πως υπάρχει το ίδιο ενδιαφέρον γιατί παίζονται και σε διαφορετικούς χρόνους. Το ποδόσφαιρο ξεκινάει Απρίλιο και τελειώνει Νοέμβριο.
* Τι διαφορές έχουν στην αθλητική κουλτούρα τους;
Ν.Γ.: Πηγαίνουν στο γήπεδο για να διασκεδάσουν παρακολουθώντας την αγαπημένη τους ομάδα, το αποτέλεσμα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Οι οικογένειες είναι σύνηθες φαινόμενο, και τα γήπεδα πραγματικά υψηλών παροχών! Μόλις τα τελευταία 2χρονια έχτισαν 2 αρένες 60 χιλ. και 30 χιλ. με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και μάλιστα σκεπαστές.
Α.Κ.: Το βασικότερο απ’ όλα είναι πως υπάρχει παιδεία και τα περισσότερα ματς στο ερασιτεχνικό μοιάζουν με φιλικά. Το ποδόσφαιρο είναι μια γιορτή. Απλά ένα παιχνίδι.
* Τι γίνεται με τις αθλητικές εφημερίδες; Υπάρχουν; Παθιάζουν το κοινό;
- Ν.Γ.: Δεν υπάρχουν αθλητικές εφημερίδες. Τα αθλητικά νέα τους περιορίζονται σε κάποιες σελίδες στις πολιτικές εφημερίδες και στα διάφορα σάιτ.
*. Τι γίνεται όμως στις κερκίδες; Τι κλίμα επικρατεί;
-Ν.Γ.: Σε κάθε γήπεδο υπάρχουν οι οργανωμένοι που δίνουνε παλμό χωρίς ακρότητες. Από κει και πέρα υπάρχουν κυρίως ζευγάρια, οικογένειες και άνθρωποι όλων των ηλικιών που διασκεδάζουν.
-Α.Κ.: Σίγουρα δεν λείπουν και τα άσχημα κάποιες φορές. Πρόσφατα έγιναν επεισόδια στο Χάμπαρμπι – Γκάις με έναν 9χρονο να καταλήγει σοβαρά χτυπημένο στο κεφάλι στο νοσοκομείο.
* Είναι επαγγελματικό το ποδόσφαιρο και σε πόσες κατηγορίες;
- Ν.Γ.: Οι δύο πρώτες κατηγορίες είναι 100% επαγγελματικές. Η Τρίτη ημιεπαγγελματική και άλλες πέντε ερασιτεχνικές. Οικονομικά δεν τίθεται κανένα ζήτημα καθυστέρησης πληρωμών και μη καταβολής οφειλών... που στην Ελλάδα ήταν το μόνο σίγουρο.
- Α.Κ.: Τα χρήματα ωστόσο που παίρνουν οι ποδσφαιριστές είναι λιγότερα από εκείνα που υποτίθεται στην Ελλάδα πληρώνουν. Εδώ οι ομάδες θέλουν να βγάλουν ποδοσφαιριστές για να τους πουλήσουν.
* Τι γίνεται με το ερασιτεχνικό τους ποδόσφαιρο;
-Ν.Γ.: Δίνουν μεγάλη σημασία στη βελτίωση και στην προώθηση νεαρών και από θέμα οργάνωσης και υποδομών είναι σε πολύ καλό επίπεδο.
-Α.Κ.: Στο ερασιτεχνικό υπάρχουν 7 κατηγορίες στη Στοκχόλμη. Εάν εξαιρέσεις τις δύο πρώτες που υπάρχουν κάποιες μικρές αμοιβές στις άλλες οι ποδοσφαιριστές πληρώνουν στην ομάδα τους για ασφάλιση και ρουχισμό. Πάντως δεν θα ακούσεις την παραμικρή βρισιά στο ερασιτεχνικό.
8. Πως δουλεύουν στις υποδομές;
-Ν.Γ.: Υπάρχουν τα μεγάλα κλαμπ που σαρώνουν τη χώρα και επιλέγουν τα καλύτερα ταλέντα. Από κει και πέρα κάθε περιοχή έχει την ακαδημία της και ασχολείται με παιδιά της περιοχής.
- Κάθε γειτονιά έχει απαραίτητα την ακαδημία της...
9. Υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρθηκε να μάθει για το ελληνικό ποδόσφαιρο ή γενικά για τον ελληνικό αθλητισμό;
- Ν.Γ.: Όλοι μιλάνε ακόμα για την Εθνική μας και τον άθλο του 2004. Γνωρίζουν τις ελληνικές ομάδες που παίζουν στην Ευρώπη και γενικά θεωρώ πως έχουν σε εκτίμηση το ποδόσφαιρό μας.
-Α.Κ.: Αυτό που ξέρω εγώ είναι πως όλοι ήθελαν την Εθνική Ελλάδας για αντίπαλο στα προκριματικά.
10. Σκέφτεστε να ασχοληθείτε με το ποδόσφαιρο εκεί πέρα ή όχι;
-Ν.Γ.: Είμαι ήδη προπονητής τερματοφυλάκων σε μια ομάδα Γ΄ Εθνικής στην ΙΚ FREJ και παράλληλα σε μια γυναικεία ομάδα Γ’ Εθνικής την BOLSTANAS η οποία μάλιστα πρόσφατα ανέβηκε στην Β’ εθνικη.
-Α.Κ.: Προς το παρών μόνο φίλαθλος εγώ.
11. Υπάρχουν καθόλου ομοιότητες στους δύο λαούς όσον αφορά στο ποδόσφαιρο;
-Ν.Γ.: Οι ομοιότητες εξαντλούνται στους κανονισμούς του αθλήματος... Από κει και πέρα εδώ η νίκη δεν είναι αυτοσκοπός. Το ποδόσφαιρο είναι μια ευχάριστη απόδραση από την καθημερινότητά τους. Σαν μια ταινία στο σινεμά. Το 85% των γηπέδων είναι υψηλών προδιαγραφών και οι παροχές τους πολύ υψηλές επίσης. Όλοι οι Σουηδοί έχουν λατρεία για την Εθνική τους και τα εισιτήρια γίνονται ανάρπαστα κάθε φορά που αγωνίζεται.
-Α.Κ.: Δεν έχουμε καμία σχέση. Εμείς έχουμε πάθος όταν παίζουμε και όταν παρακολουθούμε ποδόσφαιρο. Εδώ δεν υπάρχει αυτό.
