Η μεγάλη του αγάπη για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο τον έκανε να παλέψει κυριολεκτικά για τα ιδανικά του καθαρού ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, με υπομονή και στερήσεις στη ζωή του. Για 4 δεκαετίες υπηρέτησε την ομάδα από όλες τις θέσεις στα εκάστοτε διοικητικά συμβούλια, όπως έφορος, προπονητής, γενικός γραμματέας, γενικός αρχηγός, ταμίας, αλλά και πρόεδρος.
Η ηθική του ικανοποίηση ήρθε όταν στην περίοδο 1975 – 1976 η ομάδα θαύμα, από τη θέση του γενικού αρχηγού, έφτασε να διεκδικήσει τη Β’ κατηγορία και στην περίοδο 1983 – 1984 «Χρυσή Χρονιά» για την Πελασγιώτιδα ως γενικός αρχηγός τότε ο Βασίλης είδε την αγαπημένη του ομάδα να κατακτά πανάξια το κύπελλο Ενώσεων του Νομού Λάρισας. Η Πελασγιώτιδα ήταν η ζωή του.
«Βασίλη σε αποχαιρετάμε και θα σε θυμόμαστε πάντα για το μεγάλο σου έργο στον αθλητισμό. Μένεις αθάνατος στη μνήμη μας», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση των παλαιμάχων και της νυν διοίκησης του συλλόγου.