Πάντα με το χαμόγελο, ιδιαίτερα αγαπητός, καλοσυνάτος άνθρωπος και ο οποίος έβρισκε τη χρυσή τομή στις αποφάσεις του, στον δύσκολο χώρο της διαιτησίας.
Ο Γιώργος Δεσπούλης γεννήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1943 στο Συκούριο και αγωνίστηκε στον Κίσσαβο από το 1959 έως το 1970. Αρχηγός της ομάδας τα περισσότερα χρόνια έπαιξε σε όλες τις θέσεις και σίγουρα όπου υπήρχε ανάγκη, ενώ κλήθηκε και στη Μικτή της ΕΠΣ Λάρισας.
Ξεχώρισε για το ήθος και την αγωνιστικότητά του και το 1966 τον ζήτησε η Νίκη Βόλου, ομάδα Α’ Εθνικής τότε, αλλά η μεταγραφή δεν πραγματοποιήθηκε.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1970, σταμάτησε το ποδόσφαιρο λόγω τραυματισμού.
Ένα χρόνο μετά, το 1971 ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τη διαιτησία και έφτασε να διευθύνει αγώνες Β’ Εθνικής.
Έπαιξε την αγαπημένη του ΑΕΛ σε αρκετά φιλικά παιχνίδια στο στάδιο Αλκαζάρ στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Δύο τουλάχιστον στιγμές από τη διαιτησία, διηγούνταν ο ίδιος σε κάθε ευκαιρία, αφού, έμειναν αναλλοίωτες και πιο έντονα στη μνήμη του.
Η πρώτη ήταν η αποβολή του αρχηγού του Ολυμπιακού Βόλου Τάκη Συνετόπουλου σε αγώνα Β’ Εθνικής στον Βόλο, καθώς και τα συγχαρητήρια που εισέπραξε από τον παίκτη που απέβαλε, σε ένα ρεσιτάλ διαιτησίας στη συγκεκριμένη αναμέτρηση.
Επίσης, η δεύτερη το 1988 όταν τον παρακολούθησε σε ένα αγώνα ερασιτεχνικού πρωταθλήματος, ο Γερμανός διαιτητής της αναμέτρησης ΑΕΛ - Ξαμάξ, ο κ. Ασενμάγερ που του είπε ότι θα μπορούσε να σφυρίξει άνετα στην Μπουντεσλίγκα.
Και η χαρά που εισέπραξε, δεν περιγράφεται μόνο με λόγια.
Ο Δεσπούλης εργαζόταν και στο ΚΤΕΛ Λάρισας, όπου και εκεί ήταν ο άνθρωπος που πάντα με το χαμόγελο, βοηθούσε συνανθρώπους μας να ξεπεράσουν προβλήματά τους, στέλνοντας αισιόδοξα μηνύματα. Σταμάτησε τη διαιτησία το 1994, αλλά ποτέ δεν έπαψε να ενδιαφέρεται γι’ αυτό που αγάπησε από μικρό παιδί. Καλό παράδεισο στον Γιώργο και από το αθλητικό τμήμα της «Ε».