Τα στοιχεία που παραθέτει είναι ενδιαφέροντα και «ξυπνά» το παρελθόν, για τις προσπάθειες που έγιναν σε μπάσκετ, ποδόσφαιρο και κλασικό αθλητισμό.
Αναλυτικά ο κ. Μπαρμπούτης αναφέρει:
12 Ιουνίου 1956: «Πραγματοποιείται σήμερον σύσκεψις εκπροσώπων των Αθλητικών Σωματείων μας διά την ενοποίησιν του κλασσικού αθλητισμού. Το ζήτημα απησχόλησε και άλλοτε τον τύπον της πόλεώς μας, κατ’ ανάπτυξιν δε αυτού εσημειώθη ταυτότης καταφατικών αντιλήψεων. Προς τας αντιλήψεις ταύτας συντάσσεται ήδη και σύμπασα η τάξις των οπαδών του κλάδου τούτου αθλητισμού φρονούσα, ότι το συμφέρον αυτού επιβάλλει την ανάγκην υπαγωγής του υπό ενιαίαν συγκρότησιν. Ελπίζομεν ότι οι συνερχόμενοι εκπρόσωποι των Σωματείων μας δεν έχουν διάφορον γνώμην, να πιστεύωμεν δε ότι αι ληφθήσομεναι σήμερον αποφάσεις θα οδηγήσουν εις ευκταίαν υπό πάντων λύσιν».
Με αφορμή μιας απόπειρας ενοποίησης των Αθλητικών Σωματείων του κλασικού αθλητισμού, το μακρινό 1956, μπορούμε να αναφερθούμε και σε μερικές ακόμα προσπάθειες συγχωνεύσεως αθλητικών σωματείων της Λάρισας. Ενοποιήσεις οι οποίες δεν πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία, με αναφορά κυρίως στο μπάσκετ.
Μπάσκετ, ένα άθλημα που τόσες επιτυχίες και συγκινήσεις μας έχει προσφέρει από τη δεκαετία του ‘50 (Αριστεύς, Άρης, Ηρακλής, ΓΣΛ, ΕΑΛ, Ολύμπια).
Προσπάθειες οι οποίες ολοκληρώθηκαν χωρίς να τελεσφορήσουν, είτε στο στάδιο προκαταρκτικών συναντήσεων – συνομιλιών, είτε σε θετικές αποφάσεις των Δ.Σ., αλλά ανατράπηκαν από τα ανώτερα θεσμικά όργανα των Γενικών Συνελεύσεων των συλλόγων.
Αντίθετα, με επιτυχία έγινε η συγχώνευση των ποδοσφαιρικών σωματείων της πόλης μας, Τοξότη, Άρη, Ηρακλή και Λαρισαϊκού (17 Μαΐου 1964), όποτε προέκυψε η ΑΕΛ.
Ιούνιος 1973
Πέντε χρόνια μετά την ίδρυση της ΕΑΛ (το 1968) έγινε προσπάθεια συγχώνευσης των τμημάτων μπάσκετ ΓΣΛ και ΕΑΛ. Παράγοντες των δύο συλλόγων σε διαδοχικές τους συναντήσεις – συνομιλίες αποφάσισαν να προτείνουν στα Δ.Σ. των συλλόγων τη συγχώνευση των τμημάτων μπάσκετ. Μάλιστα σαν πρώτο επίσημο βήμα της συγχώνευσης υπογράφηκε ένα «πρωτόκολλο τιμής» μεταξύ των παραγόντων των δύο συλλόγων (των κ.κ. Αλ. Παπαδημητρίου, Δ. Παγώνη της ΕΑΛ και Χ. Γκανούρη – Ν. Αραπατσάνη του ΓΣΛ).
Πράγματι τα Δ.Σ. των συλλόγων αποφάσισαν θετικά (κατά πλειοψηφία) για τη συγχώνευση. Στη συνέχεια η απόφαση μεταφέρθηκε – σύμφωνα με το καταστατικό τους – στις Γενικές τους Συνελεύσεις.
Οι Γ.Σ. όμως αποφάσισαν ταυτόχρονα, με πλειοψηφία περίπου 70% και είπαν όχι στη συγχώνευση (69.18% όχι – 25% ναι – 5.88% λευκό).
Ποιος γνωρίζει πώς τα μέλη των Γ.Σ. αποφάσισαν το όχι, σκέφτονταν συναισθηματικά, οπαδικά, δύσπιστα, αντιδραστικά;
Η προσπάθεια συγχώνευσης, έγινε μάλιστα τις παραμονές του αγώνα μπαράζ ΓΣΛ – ΕΑΛ για την άνοδο στη Β’ Εθνική Κατηγορία (σημερινή Α2). Τον κέρδισε η ΕΑΛ με 70-68 και ανέβηκε στη Β’ Εθνική Κατηγορία, που για πρώτη φορά ιδρύθηκε.
1981
Μία ακόμα απόπειρα ενοποίησης των τμημάτων Στίβου της ΕΑΛ και ΓΣΛ η οποία δεν προχώρησε. Σε απόσπασμα των πρακτικών (2-11-1981) του Δ.Σ. της ΕΑΛ αναφέρονται:
«Στο Δ.Σ. της ΕΑΛ παρουσιάστηκε επιτροπή από τους κ.κ. Κ. Γκισάκη, Γ. Ζημιανίτη, Μ. Παπουλιάκο (φίλοι του στίβου) για τη συγχώνευση των τμημάτων στίβου της ΕΑΛ και του ΓΣΛ. Μελλοντικά θ’ αποφασιστεί από τις Γ. Συνελεύσεις των Συλλόγων».
Νοέμβριος 1984
Προ μηνός άρχισε η προσπάθεια ενοποίησης των τμημάτων μπάσκετ των τριών συλλόγων της Λάρισας (ΕΑΛ, ΓΣΛ, Ολύμπια).
Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται: «Ύστερα από αποφάσεις που πάρθηκαν από τα διοικητικά συμβούλια των συλλόγων ΓΣΛ,ΕΑΛ και Ολύμπια και που προκλήθηκαν μετά από κοινή σύσσωμη σύσκεψη των προέδρων κ.κ. Δ. Παπαστεργίου, Δ. Παγώνη, Δ. Ντούγκο ΣΥΓΧΩΝΕΥΟΝΤΑΙ τα τμήματα μπάσκετ, γιατί αυτό επιβάλλει το συμφέρον της πόλης για καλύτερη άθληση και μεγαλύτερη προβολή, σ’ αυτή δε την απόφαση κατέληξαν τα συμβούλια μετά τη διαπίστωση πως με χωρισμένες δυνάμεις τόσο των παραγόντων, όσο και των παικτών το άθλημα παραπαίει...
...παράλληλα αποφασίστηκε και η ενοποίηση των άλλων τμημάτων των συλλόγων (στίβος, βόλεϊ, πάλη, πυγμαχία, ποδηλασία) για να μπορέσουν και αυτά ν’ αναπτυχθούν...
...Δεν απομένει πλέον παρά η έγκριση των παραπάνω αποφάσεων από τις γενικές συνελεύσεις...»
Κι αυτή η προσπάθεια συγχώνευσης ναυάγησε.
Μάιος – Ιούνιος 1987
Ένας χρόνος που τον σημάδεψε η καταξίωση του ελληνικού μπάσκετ, με την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Πανευρωπαϊκό της Αθήνας.
Ένας χρόνος που στη Λάρισα έγινε ακόμα μια προσπάθεια ενοποίησης των τμημάτων μπάσκετ των ομάδων ΓΣΛ, ΕΑΛ και Ολύμπια. Μια εποχή κατά την οποία στις ομάδες υπήρχαν ταλαντούχοι καλαθοσφαιριστές: Σπυρόπουλος, Φ. και Γ. Γιακούλας, Ακριβούλης, Γιασάρης, Πραγκαφίλης, Ζαραγκότας, Καταραχιάς, Παπαϊωάννου, Κουραμάς κ.ά. οι οποίοι θα μπορούσαν να στελεχώσουν μια ομάδα με προϋποθέσεις ν’ αγωνιστεί σε υψηλές κατηγορίες, την Α2 ή και την Α1.
Πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις και αναπτύχθηκαν δημόσια απόψεις, μεταξύ των εκπροσώπων – προέδρων των τριών συλλόγων Δ. Ντούγκου (Ολύμπια), Δ. Παγώνη (ΕΑΛ) και Γ. Κοτσιαρή (ΓΣΛ), αλλά δεν κατέληξαν σε θετικό αποτέλεσμα όπως και οι μετέπειτα συζητήσεις και συμφωνία μεταξύ των Δ.Σ. των συλλόγων ΕΑΛ και ΓΣΛ.
Σημείωση
Βέβαια και πιο πρόσφατα (2003, 2006, 2009) έγιναν προσπάθειες ενοποίησης – συγχώνευσης των τμημάτων μπάσκετ των συλλόγων ΓΣΛ, Ολύμπια και ΑΕΛ, αλλά αναφέρονταν σε τελείως διαφορετικές συνθήκες από απόψεως οικονομικών δεδομένων, διοίκησης και διάρθρωσης των συλλόγων (ΚΑΕ), υποδομών, φιλάθλων κ.ά. και όχι όπως παλαιότερα των ερασιτεχνικών συλλόγων των δεκαετιών του ’70 και του ’80.
3-2-1981: ...και μια διάλυση και ενοποίηση αθλητικών τμημάτων
«Η Γενική Συνέλευση της ΕΑΛ όπως και του ΓΣΛ, εκτιμώντας ότι η προαγωγή και η καλλιέργεια σε βάθος των αθλημάτων υγρού στίβου, θα επιτυγχανόταν σε πληρέστερο βαθμό αν υπήρχε ένας σύλλογος στην πόλη μας, αποφάσισαν τη συνένωση των τμημάτων κολύμβησης σ’ έναν ενιαίο σύλλογο, ο οποίος θα περιλάμβανε τμήματα κολύμβησης και υδατοσφαίρισης, τον Ναυτικό Όμιλο Λάρισας (ΝΟΛ)».
