Μας εξέπληξε η φράση του 18χρονου (γεννήθηκε 26 Μαΐου 2002) παίκτη της ΑΕΛ Λάμπρου Αγγελούλη (πρόσφατα έγινε επαγγελματίας) που όταν συζητήσαμε για την καραντίνα και τις ευθύνες που μπορεί να έχουν άτομα της ηλικίας του μας είπε: «Δυστυχώς καλά κάνουν και κατηγορούν τους νέους γιατί η αλήθεια είναι ότι το παρακάναμε μερικές φορές. Δεν συνειδητοποιείς σε αυτή την ηλικία τη σοβαρότητα των γεγονότων εκτός αν φτάσουν στην πόρτα σου... Δεν αναφέρομαι σε κάποιον προσωπικά και δεν έχει αξία ποιος και γιατί... Η συμπεριφορά των νέων ατόμων είναι αυθόρμητη, πολλές φορές γίνονται λάθη και άλλες φορές οδηγούν σε θετικά αποτελέσματα. Δυστυχώς φταίμε και εμείς...
Πάντα πρέπει να ακούμε τις συμβουλές των ειδικών. Τώρα με την καραντίνα η ζωή μας έχει επηρεαστεί, είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας αλλά ευτυχώς υπάρχουν οι προπονήσεις που για μένα και τους συμπαίκτες μου είναι μια διέξοδος. Για μένα και τη γενιά μου θεωρώ ήταν ένα μάθημα ζωής αυτό που έγινε με τον κορονοϊό».
Ποιος όμως είναι ο Λάμπρος Αγγελούλης; Άγνωστος πριν έναν μήνα στο ευρύ κοινό έκανε την πρώτη γνωριμία του με αυτό μέσω της ανακοίνωσης της ΠΑΕ ΑΕΛ με την υπογραφή επαγγελματικού συμβολαίου και σαν αμυντικός για να επιβιώσει θα πρέπει να μάθει από τα λάθη του, όπως μαθαίνει από αυτά της ζωής.
Ο πατέρας Γιώργος Αγγελούλης, παλιός αμυντικός ποδοσφαιριστής του Αστέρα Μελισσοχωρίου, ήταν αυτός που είδε από πολύ νωρίς το ταλέντο που είχε ο γιος του, και γι’ αυτό λοιπόν όταν ανέλαβε την προεδρία της ομάδας του Μελισσοχωρίου η πρώτη... μεταγραφή ήταν ο γιος του ο οποίος από τις ακαδημίες του Προμηθέα πήγε στις ακαδημίες του Μελισσοχωρίου.
Ο νεαρός δικαίωσε τον πατέρα του και μετά τη θητεία του στην ανδρική ομάδα πήγε στην Κ19 της ΑΕΛ όπου πριν λίγες μέρες υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο για το οποίο μας είπε: «Είμαι ΑΕΛ από μικρός πήγαινα στο γήπεδο, μου άρεσε και ήταν όνειρο για μένα να υπογράψω αφού ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Και αφού υπέγραψα θα κάνω το καθήκον μου».
*Και η καθιέρωση του Πινακά σάς άνοιξε την όρεξη…
«Το ότι καθιερώθηκε ο Πινακάς βοηθάει όλους τους μικρούς γιατί μας εμψυχώνει και κάνει εμάς να δουλέψουμε ακόμα περισσότερο για να πάρουμε και εμείς θέση στην ομάδα. Να ανεβούμε και να κάνουμε τη δική μας καριέρα».
*Η συμπεριφορά των θεωρητικά φθασμένων ποδοσφαιριστών της ομάδας απέναντι σε έναν νέο ποδοσφαιριστή ποια είναι;
«Είναι πολύ καλή, όλοι με βοηθάνε, μου μιλάνε κυρίως οι αμυντικοί, όπως είμαι εγώ, με στόχο να γίνω καλύτερος. Υπάρχει καλό κλίμα».
*Σε ποιον θέλεις να μοιάσεις μέσα από την ομάδα…
«Σίγουρα στον Μιχαήλ…».
*Οι νεαροί του νομού Λάρισας με το παράδειγμα το δικό σου που από μια μικρή ερασιτεχνική ομάδα, τον Αστέρα Μελισσοχωρίου, πήγες στη ΑΕΛ απέκτησαν κίνητρο;
«Πιστεύω πως ναι, ιδιαίτερα από τις κινήσεις που κάνει η ΠΑΕ που ανεβάζουν νεαρούς στην πρώτη ομάδα και παρακολουθούν όλες τις ομάδες του νομού ανεξαρτήτως κατηγορίας. Ακόμα και στη Β’ ΕΠΣΛ μπορεί να εντοπιστεί ένας αξιόλογος παίκτης αρκεί να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος να τον προσέξει… Θα προσπαθήσουν οι παίκτες βλέποντας αυτή την τακτική της ομάδας να ανέβουν όσο πιο ψηλά μπορούν. Θα ανέβει και το επίπεδο των ερασιτεχνικών κατηγοριών».
***
Τελικά η ΑΕΛ δείχνει ότι ίσως αρχίσει να γίνεται μετά από χρόνια φυτώριο νέων ποδοσφαιριστών… Άλλωστε η χρηματιστηριακή αξία των ομάδων πέφτει, κάποιοι δεν συμβιβάζονται με τα νέα δεδομένα τιμών και οι λύσεις βρίσκεται στην προώθηση νέων παιδιών...
Του Σωτ. Κέλλα
