Ζημία 1 δισ. ευρώ αν... διακοπεί οριστικά η Serie A

Πολύ μεγάλη οικονομική ζημία θα υποστεί η ιταλική Serie A σε περίπτωση οριστικής διακοπής του πρωταθλήματος, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ελεγκτικής εταιρείας Deloitte, που υπολόγισε τα ενδεχόμενα ξεκινώντας από μια πιθανή οριστική παύση του καμπιονάτο μέχρι και το ενδεχόμενο ολοκλήρωσης της διοργάνωσης.

Όπως αναφέρει η «Gazzetta dello Sport», στην πρώτη περίπτωση τα «χαμένα» εκατομμύρια θα ήταν 720, αντί για 170 σε περίπτωση που η σεζόν θα ολοκληρωνόταν. Σε αυτά θα πρέπει επίσης να προστεθούν οι «έμμεσες» ζημίες, για ένα σύνολο που μπορεί να φτάσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Η σχετική μελέτη-ανάλυση θα σταλεί στην Ομοσπονδία και στη συνέχεια στην κυβέρνηση. Οι σύλλογοι απαιτούν κρατικές εγγυήσεις για να προσπαθήσουν να απορροφήσουν το χτύπημα, δηλαδή μέτρα για την αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης από τον κορονοϊό, τα οποία δεν θα επιβαρύνουν το κρατικό ταμείο.
Μεταξύ αυτών των μέτρων υπάρχει μια πρόταση για ακύρωση της απαγόρευσης διαφήμισης που επιβλήθηκε στις εταιρείες στοιχημάτων. Επιπλέον, θα μπορούσε να αναθεωρηθεί ο νόμος για τα δικαιώματα τηλεοπτικής μετάδοσης του Μελάντρι, ο οποίος σήμερα προβλέπει την πώληση πακέτων για μια τριετία (η επόμενη είναι το 2021-2024). Μια ιδέα επ’ αυτού, θα μπορούσε να είναι η αναθεώρηση του χρονικού κενού.
Τέλος, ο νόμος για τα στάδια. Μια διαδικασία απλούστευσης της γραφειοκρατίας θα βοηθούσε στην κατασκευή νέων εγκαταστάσεων, έργο στο οποίο ήδη εργάζονται αρκετές εταιρείες, με πρώτη τη Φιορεντίνα. Μάλιστα ο πρόεδρός της, Κομίσο, έχει ήδη συγκρουστεί με τους κανόνες που απαγορεύουν μια συνολική ανακαίνιση του «Αρτέμιο Φράνκι», όπως και με τις πολύ μεγάλες διαδικασίες για την κατασκευή ενός εντελώς νέου σταδίου. Ένα μέτωπο που φέρει επίσης Μπολόνια, Νάπολι, Ρόμα και Κάλιαρι να συντάσσονται με τη Φιορεντίνα.
Άλλες προτάσεις αφορούν τον νόμο περί επαγγελματισμού, που χρονολογείται από το 1981. Οι προτάσεις των συλλόγων περιλαμβάνουν τη θέσπιση νομοθετικής διαδικασίας που επιτρέπει τη μείωση των μισθών των παικτών σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας, σύστημα που επιτρέπεται και ήδη ακολουθείται σε άλλες χώρες.