Γιατί λέμε ναι στη δράση και όχι στον καναπέ…

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΤΟΥΓΚΟΣ

*ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΘΕΙ ΣΤΟΝ ΑΥΡΙΑΝΟ ΑΓΩΝΑ Η ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΕ

Ο πρόεδρος της ΕΣΚΑΘ Δημήτρης Ντούγκος σε εκδήλωση (δεξιά), ενώ βραβεύεται από τον αντιπεριφερειάρχη Αθλητισμού Νίκο Λιούπα

«Αύριο δεν πρέπει να προτιμήσει κανείς φίλαθλος την άνεση του καναπέ για τη μερική τηλεοπτική μετάδοση. Αύριο ο καθένας μας πρέπει να προτιμήσει την ένταση και το πάθος, να ζήσει την ατμόσφαιρα του γηπέδου. Αύριο πρέπει να είμαστε όλοι εκεί» τονίζει σε

χθεσινή του δήλωση ο πρόεδρος της ΕΣΚΑΘ και πρώην πρόεδρος της Ολύμπια Δημήτρης Ντούγκος με αφορμή την αναμέτρηση μεταξύ της ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΕ και του ΠΑΟΚ αύριο στο κλειστό της Νεάπολης στις 15.30. Η δήλωση του Δημήτρη Ντούγκου αναφέρει τα εξής: «Η ΚΑΕ Λάρισα άρχισε τον Σεπτέμβριο μια φιλόδοξη προσπάθεια αναγέννησης του λαρισινού μπάσκετ σε επαγγελματικό επίπεδο. Μια προσπάθεια που βασίζεται στην οργανωμένη δουλειά, στις οικονομικές θυσίες του κ. Ριζούλη, των χορηγών, του προέδρου, στη σοβαρή δουλειά της προπονητικής ομάδας και των παικτών, καθώς και στην παραγωγική συμμετοχή των μελών του Δ.Σ. και όλων των προσώπων που εργάζονται. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ομάδα αυτή στήθηκε μέσα σε λίγες ημέρες, δεν είχε πολλά περιθώρια επιλογής παικτών, άργησε να βρει ικανό και κατάλληλο προπονητή και ευτυχώς τον βρήκε στο πρόσωπο του Βαγγέλη Αγγέλου. Παρά τα στενά χρονικά περιθώρια και τις δυσκολίες που προέκυψαν από αυτά, σήμερα βρίσκεται σε ικανοποιητική βαθμολογική θέση σε σχέση με ιστορικές ομάδες με βαρύ όνομα. Πιστεύω ότι αυτή η προσπάθεια δεν θα αφήσει ασυγκίνητο τον μπασκετικό κόσμο της Λάρισας που γνωρίζει να εκτιμά και να ενθαρρύνει με την παρουσία του, όπως απέδειξε στο παρελθόν με τον Γ.Σ.Λ. και την Ολύμπια και γέμιζε το γήπεδο ανεξάρτητα από ποια από τις δύο ομάδες έπαιζε. Σήμερα, αυτή είναι η ομάδα μας και αυτή πρέπει να στηρίξουμε για πολλούς λόγους. Αύριο που η Λάρισα αγωνίζεται με τον ΠΑΟΚ σε ένα παιχνίδι που στην αθλητική γλώσσα χαρακτηρίζεται «ζωής και θανάτου», όλοι οφείλουν να την ενισχύσουν με τη ζωντανή και ενθουσιώδη παρουσία τους, αφού σε έναν αγώνα παίζουν με τον τρόπο τους και οι φίλαθλοι και όχι μόνο να παίξουν αλλά να γίνουν ο πρώτος παίκτης. Ακούγεται συχνά το επιχείρημα: Τι να πάω να δω, τέσσερις ξένους και έναν Ελληνα; Δεν συμφωνώ με αυτήν τη λογική. Τι θα πει «ξένοι», παιδιά του κόσμου μας είναι όλα και στη συντριπτική πλειοψηφία τους όσα έρχονται στην Ελλάδα προέρχονται από φτωχογειτονιές των χωρών της Αμερικής και άλλων, είναι μορφωμένα, εργάστηκαν σκληρά στα γήπεδα και στα θρανία κι έρχονται να δουλέψουν και να βγάλουν το ψωμί τους αφού αυτή είναι η δουλειά τους, να προσφέρουν θέαμα και συγκινήσεις και (νομίζω δεν θα διαφωνήσει κανείς) το κάνουν ευσυνείδητα και με συνέπεια. Πολλά από αυτά τα παιδιά θέλουν να γνωρίσουν άλλες χώρες, άλλους ανθρώπους, άλλους πολιτισμούς, άλλη κουλτούρα. Ας μην ξεχνάμε ότι και τα εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα που ξενιτεύτηκαν για να βγάλουν το ψωμί τους, επιθυμούν και αυτά και εμείς να απολαμβάνουν τον σεβασμό και την εκτίμηση των πολιτών των χωρών που εργάζονται. Τώρα, αν μέσα σε αυτούς τους αθλητές που έρχονται στην Ελλάδα υπάρχουν και λίγοι περίεργοι ή ιδιαίτεροι ή διαφορετικοί, είναι οι εξαιρέσεις. Αλλά εξαιρέσεις δεν υπάρχουν και στην Ελλάδα και σε όλες τις χώρες του κόσμου; Αύριο δεν πρέπει να προτιμήσει κανείς φίλαθλος την άνεση του καναπέ για τη μερική τηλεοπτική μετάδοση. Αύριο ο καθένας μας πρέπει να προτιμήσει την ένταση και το πάθος, να ζήσει την ατμόσφαιρα του γηπέδου. Αύριο πρέπει να είμαστε όλοι εκεί. Παίκτες και προπονητές θα κάνουν το καθήκον, θα παλέψουν γιατί θέλουν το ποθητό αποτέλεσμα. Ας μην τους αφήσουμε μόνους και ας δείξουμε ότι το θέλουμε και εμείς».