«Η άθληση ως πρώτης σημασίας παράμετρος για τη φυσική και ψυχική υγεία των πολιτών πρέπει και μπορεί, τονίζει ο κ. Ευθυμίου, να είναι υπόθεση όλης της οικογένειας, μπορεί να λειτουργεί ως εργαλείο κοινωνικής συνοχής, αναπτύσσοντας τις κοινωνικές σχέσεις στην παρέα, στη γειτονιά, στην ενορία, στο δήμο μας και μπορεί παράλληλα να συμβάλλει στην ανάπτυξη και την προώθηση των δημιουργικών δραστηριοτήτων και των ηθικών αξιών. Πρέπει να δοθούν επιλογές σε αθλητικές δραστηριότητες ως «συνέχεια» από την προσχολική κινητική δραστηριότητα και τη σχολική φυσική αγωγή έως την άσκηση και κίνηση στην τρίτη ηλικία και στα άτομα με αναπηρία. Για όλα αυτά απαιτείται πλήρης αξιοποίηση τόσο του χώρου όσο και του χρόνου των εγκαταστάσεων και των χώρων του δήμου μας.
Εθνική αναγκαιότητα η αποκέντρωση στον αθλητισμό, με μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση. Ζητούμενο σε τοπικό επίπεδο αποτελεί η στήριξη βιώσιμων φορέων αθλητισμού δίνοντάς τους κυρίως ρόλο στον τοπικό αθλητικό σχεδιασμό και στην υλοποίηση προγραμμάτων άθλησης των πολιτών. Το αθλητικό σωματείο είναι φορέας παροχής αθλητικών υπηρεσιών, οι οποίες αναγνωρίζονται ως κοινωνικές υπηρεσίες και ως επιχειρηματικές δράσεις. Απαραίτητος βέβαια είναι και ο έλεγχος, διοικητικός – οικονομικός – επιστημονικός. Εκ των προτέρων – στην πορεία εκτέλεσης - εκ των υστέρων – αυτοψία. Σημαντική η ποσοτική και ποιοτική αξιολόγηση με έρευνες αγοράς πρόθεσης κοινού ώστε να έχουμε κάθε φορά αξιολόγηση στάσεων και ικανοποίησης των συμμετεχόντων στα προγράμματα.
Πέραν της βελτίωσης της σωματικής και ψυχικής υγείας, ο αθλητισμός σε ένα μεγάλο βαθμό μπορεί να αποτελέσει ένα εργαλείο για την προώθηση και την επίτευξη ενός ευρέως φάσματος αναπτυξιακών στόχων σε τοπικό επίπεδο. Να γίνει το μέσον για οικονομική ανάπτυξη, μια ασφαλέστερη και συνεχώς αναπτυσσόμενη κοινωνία, και να αποτελέσει σημαντικό θεμέλιο για τα παιδιά και τους νέους του τόπου μας.
Η χάραξη της αθλητικής πολιτικής οφείλει να συμβαδίζει με τις προτεραιότητες άλλων δομών ή και υπηρεσιών της τοπικής διοίκησης όπως νεολαίας, πολιτισμού, τουρισμού, υγείας, απασχόλησης, παιδείας, ανάπτυξης, περιβάλλοντος. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ανάδειξη των πολλών οικονομικών οφελών, όπως η μείωση των δημόσιων και ιδιωτικών δαπανών για την υγεία, η ανάπτυξη της αθλητικής αγοράς και η αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων. Τέλος, κάθε περιοχή χρησιμοποιώντας τα προγράμματα αθλητισμού και αναψυχής του δήμου, τις αθλητικές εγκαταστάσεις και τους υπαίθριους χώρους άθλησης που διαθέτει, μπορεί να αποτελέσει έναν αθλο-τουριστικό προορισμό.
Η επιτυχία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου απαιτεί την ύπαρξη εξειδικευμένου φορέα που θα κινητοποιήσει και θα προκαλέσει τη συνεργασία φορέων εκπαίδευσης, πολιτισμού, αθλητικών σωματείων, ιδιωτικού τομέα, μεμονωμένων πολιτών. Στόχος η αξιοποίηση τεχνογνωσίας, η μόχλευση πόρων, η ανάπτυξη ικανοτήτων και ο συντονισμός των αθλητικών δράσεων με καθορισμό στόχων, απασχόληση εξειδικευμένων στελεχών και αύξηση των διαθέσιμων πόρων. Ο κάθε φορέας ως «ζωντανός οργανισμός» σχεδιάζει, προγραμματίζει, συνεργάζεται, υλοποιεί, παρακολουθεί, ελέγχει, αξιολογεί, μαθαίνει γιατί «ο αθλητισμός για τον κάθε δημότη» απαιτεί γνώσεις, ικανότητες, δουλειά και έμπνευση».
