Να παραμείνουν οι παρακάρλιες εκτάσεις στα χέρια των ανθρώπων που έχουν πραγματικά ανάγκη να τις καλλιεργούν για το βιοπορισμό τους, ζητούν από την κυβέρνηση έξι Θεσσαλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς από τη νέα καλλιεργητική περίοδο λήγει το ισχύον καθεστώς προστασίας τους.
Αναλυτικότερα, με ερώτησή τους προς τον αρμόδιο υπουργό οι βουλευτές Λάρισας Ηρώ Διώτη και Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Δελημήτρος, Αλεξ. Μεϊκόπουλος, Μάκης Μπαλλής, Κατερίνα Παπανάτσιου και Δανάη Τζήκα ζητούν: Τη διατήρηση του καλλιεργητικού χαρακτήρα που είχαν έως σήμερα οι εκτάσεις πέριξ της τέως λίμνης Κάρλας, τη λήψη μέριμνας ώστε, στην περίπτωση των παρακάρλιων περιοχών, να δοθεί προτεραιότητα κατά τη δημοπρασία στους ακτήμονες, μόνιμους κατοίκους της κάθε περιοχής που μίσθωναν και καλλιεργούσαν τα χωράφια όλα τα προηγούμενα έτη, καθώς και την επανεξέταση του ετησίου τιμήματος ανά στρέμμα παραχώρησης για τους μικρούς και μεσαίους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες ή ανέργους εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ που μίσθωναν τα αγροτικά ακίνητα κατά τα προηγούμενα έτη.
Όπως σημειώνουν στην ερώτησή τους, «η λήξη της τρέχουσας καλλιεργητικής περιόδου (2014-2015) σηματοδοτεί το τέλος της εφαρμογής των διατάξεων της 95/1975 ΠΥΣ, καθώς και σχετικής διαταγής του υπουργείου Γεωργίας, σύμφωνα με την οποία οι εκτάσεις της τέως λίμνης Κάρλας παραχωρούνταν σε ακτήμονες.
Με την ψήφιση του Ν. 4061/2012 και των τροποποιήσεών του, η διανομή των εκτάσεων προβλέπεται να γίνεται, πλέον, όχι μέσω των Συλλόγων Ακτημόνων και των Συλλόγων πρώην Αλιέων αλλά απευθείας σε φυσικά πρόσωπα με τη διαδικασία της δημόσιας δημοπρασίας. Με αποφάσεις του περιφερειάρχη, δόθηκε 3ετής «περίοδος χάριτος», με τελευταίο έτος ισχύος την τρέχουσα καλλιεργητική περίοδο. Με τη λήξη αυτής, οι ακτήμονες των παρακάρλιων περιοχών βρίσκονται σε αναστάτωση, εκφράζοντας φόβους ότι τα χωράφια που καλλιεργούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια θα καταλήξουν, με τη διαδικασία της δημοπρασίας, σε μία εταιρεία ή σε έναν ιδιώτη, που θα έχει την οικονομική δυνατότητα να πλειοδοτήσει στη διαδικασία, αποστερώντας τους επί της ουσίας το μοναδικό πόρο διαβίωσής τους».
Για τους παραπάνω λόγους οι 6 βουλευτές ζήτησαν «οι πρώην ακτημονικές εκτάσεις να παραμείνουν στα χέρια των ανθρώπων που έχουν πραγματικά ανάγκη να τις καλλιεργούν για το βιοπορισμό τους, και μάλιστα με αντίτιμο στο οποίο να μπορούν να ανταπεξέλθουν, και όχι να περάσουν, διά τη δημοπρασίας, σε χέρια μεγαλοϊδιοκτητών».
