Του Γιώργου Ρούστα
Με ανάμικτα συναισθήματα αποχώρησαν από το μπλόκο της Νίκαιας οι Θεσσαλοί αγρότες, καθώς από τη μία κανένα από τα αιτήματά τους δεν ικανοποιήθηκε από την κυβέρνηση, μα από την άλλη κατάφεραν να πείσουν –σε μεγάλο βαθμό- την κοινή γνώμη ότι ο αγώνας τους δεν είναι επετειακός και πως οι ίδιοι αντιμετωπίζουν επίσης πρόβλημα επιβίωσης και γι΄αυτό βγαίνουν στους δρόμους.
Ιδιαίτερα φέτος η συμπαράσταση που βρήκαν οι αγρότες από την κοινωνία ήταν ιδιαίτερα αισθητή, με δεκάδες ανακοινώσεις από φορείς, σωματεία και παρουσία εκπροσώπων τους στα μπλόκα, με πιο ηχηρή αυτή των ιδιοκτητών φορτηγών ΔΧ, άλλοτε «εχθρών» τους (τις εποχές τουλάχιστον που έκλειναν τους δρόμους).
Από την άλλη όμως δεν ήταν διακριτή και ενεργή η συμπαράσταση που έτυχαν οι αγρότες από τα πολιτικά κόμματα και τους δημάρχους της Θεσσαλίας. Στο μπλόκο της Νίκαιας βρέθηκε μόνο ο γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, ενώ άλλοι πολιτικοί αρχηγοί της αντιπολίτευσης προτίμησαν να επισκεφθούν άλλα μπλόκα που είχαν στηθεί στη χώρα. Όσον αφορά στην απουσία των δημάρχων, αλλά και κάποιων υποψηφίων, ο κ. Μπούτας το απέδωσε «στις προσεχείς εκλογές και στον φόβο μήπως δυσαρεστήσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και δεν καταφέρουν να συγκροτήσουν ψηφοδέλτιο». Να σημειωθεί όμως ότι ψηφίσματα συμπαράστασης εξέδωσαν τα περισσότερα δημοτικά συμβούλια της Θεσσαλίας, αλλά αυτό έγινε –σύμφωνα πάντα με τους αγροτοσυνδικαλιστές της ΕΟΑΣ- υπό την πίεση της αντιπολίτευσης.
Συγκρίνοντας τις περσινές με τις φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις, οι διαφορές-ομοιότητες που εντοπίζονται είναι οι εξής: Πέρυσι οι κινητοποιήσεις κράτησαν 30 μέρες, ενώ φέτος 18. Όσον αφορά στο διεκδικητικό πλαίσιο, το κόστος παραγωγής παραμένει διαχρονικό, αλλά πέρυσι στα αιτήματα κυριαρχούσε η αποζημίωση για τις ζημιές που προξένησε στο βαμβάκι το πράσινο σκουλήκι και η καταβολή της συνδεδεμένης ενίσχυσης στο ίδιο προϊόν, ενώ φέτος προβλήθηκε ιδιαίτερα η εξαίρεση των αγροτών από την τήρηση βιβλίων εσόδων -εξόδων. Στο φορολογικό εστιάζεται και η μοναδική κατάκτηση των αγροτών, καθώς υπό την πίεση των μπλόκων, το υπουργείο Οικονομικών εξαίρεσε από το τέλος επιτηδεύματος τους άνω των 62 ετών αγρότες και για όσους διατηρούν βιβλία, η υποχρέωση θα ξεκινά μετά την πενταετία. Ενδεχομένως να υπάρξει και μια δεύτερη νίκη στο μέτωπο της ιατροφαρμακευτικής κάλυψης των ανασφάλιστων αγροτών από τον ΟΓΑ, καθώς ο διοικητής κ. Βεργίνης δεσμεύτηκε στο συλλαλητήριο της Αθήνας ότι θα εξετάσει το συγκεκριμένο αίτημα.
Φέτος το κλίμα στο μπλόκο της Νίκαιας ήταν σχετικά ήρεμο σε σχέση με τους αστυνομικούς και την πρόθεση των αγροτών να βγούνε στην ΠΑΘΕ ή να καταλάβουν τον Σταθμό Διοδίων στο Μοσχοχώρι. Δεν σημειώθηκαν οι περσινές συγκρούσεις και οι μάχες σώμα με σώμα, οι οποίες συνοδεύονταν από ρίψεις χημικών. Αφενός η σκληρή στάση της αστυνομίας, η οποία από την πρώτη μέρα έδειξε τις άγριες διαθέσεις της, αφετέρου τα κλητήρια θεσπίσματα της δικαιοσύνης σε αγρότες που κατηγορούνται για τη συμμετοχή τους στις περσινές κινητοποιήσεις έπαιξαν τον ρόλο τους και λειτούργησαν κατευναστικά.
Να σημειωθεί ότι σε καθημερινή βάση 10 μετακινούμενες διμοιρίες των ΜΑΤ βρίσκονταν στο μπλόκο της Νίκαιας, για να αποτρέψουν τυχόν έξοδο των αγροτών στην ΠΑΘΕ ή στα διόδια Μοσχοχωρίου, χωρίς να υπολογίζονται -στη συγκεκριμένη δύναμη- οι τοπικές δυνάμεις (τροχονόμοι, Ασφάλεια κλπ). Η φιλοξενία των ανδρών των ΜΑΤ σε ξενοδοχεία της Λάρισας και η σίτιση τους υπολογίζεται ότι κόστισε στο αρμόδιο υπουργείο περίπου 10.000 ευρώ την ημέρα!
Πέρυσι οι αγρότες αποχώρησαν από το μπλόκο της Νίκαιας και λίγες μέρες μετά μετέβησαν στην Αθήνα για το πανελλαδικό συλλαλητήριο, φέτος η διαμαρτυρία τους στην Αθήνα αποτέλεσε το «κύκνειο άσμα» των κινητοποιήσεων. Φυσικά οι τίτλοι τέλους θα πέσουν ξανά στο Κιλελέρ, αν και ο Βαγγέλης Μπούτας δήλωσε πως «ο αγώνας των Ομοσπονδιών δεν σταματά στην Νίκαια, αλλά θα συνεχιστεί στα χωριά, τα οποία θα «οργώσει» ο ίδιος και οι συνεργάτες του, προκειμένου όπου δεν υπάρχουν να δημιουργηθούν νέοι Αγροτικοί Σύλλογοι. Άλλωστε με τη διάλυση των τοπικών Ενώσεων, η παρουσία ενός πρωτοβάθμιου συλλογικού οργάνου στην ύπαιθρο είναι απαραίτητη. Και μιας ο λόγος για τον Καρδιτσιώτη αγροτοσυνδικαλιστή και φέτος είχε τα ηνία του αγώνα, με βοηθούς τον πρόεδρο της λαρισινής Ομοσπονδίας Ρίζο Μαρούδα και τον πρόεδρο του Συλλόγου Παλαμά Κώστα Τζέλλα.
Αποχωρώντας προχθές οι αγρότες από τους δρόμους δήλωσαν «άντε και... του χρόνου», αλλά κάποιοι αναρωτιούνται «με τι ηθικό θα ξεσηκωθούν όταν τα τελευταία χρόνια φεύγουν άπραγοι ή τι νόημα θα έχει μία ακόμη κινητοποίηση, εάν οι πολιτικές εξελίξεις εκείνη την περίοδο (βλέπε εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και ό,τι συνεπάγεται αυτή) υποβαθμίσουν πλήρως τον αγώνα των αγροτών.
Στον αντίποδα η επιχειρηματολογία των αγροτοσυνδικαλιστών είναι πως «αν ο αγρότης κινδυνεύει να χάσει το χωράφι του, λόγω χρεών, όλες οι παραπάνω προφάσεις θα πάνε περίπατο. Το ίδιο και τα τρακτέρ, που πλέον έχουν μάθει τον δρόμο τους για την εθνική οδό...
