Τα δύο αδέρφια κατέληξαν στο brand name, «Καρυάτις Ολύμπου», τόσο για τις συσκευασίες με την ψίχα του καρπού όσο και τα γυάλινα βαζάκια με βούτυρο και λάδι από καρύδι που παράγουν και εμπορεύονται. Με το βούτυρο και έπειτα το καρυδέλαιο καταφέρουν να αξιοποιούν όλη τη σοδειά του καρυδιού.
Σύμφωνα με τον Αντώνη «το βούτυρο καρυδιού, γνωστό για τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες, είναι ένα άλειμμα που καταναλώνεται όπως το ταχίνι ή το αμυγδαλοβούτυρο και έχει γίνει ανάρπαστο στην αγορά. Το καρυδέλαιο, από την άλλη, μπαίνει σε σαλάτες, επειδή όμως έχει έντονη και κάπως βαριά γεύση, ιδανικά θα ισορροπούσε μαζί με άλλα υλικά, όπως χυμό πορτοκαλιού ή lime».
Τώρα πώς από την παραγωγή, οι Αφοί Λιάνου πέρασαν στη συσκευασία-μεταποίηση ο Αντώνης αναφέρει: Το σκεπτικό μας βασίστηκε πρώτον στο ότι σε μια αγροτική οικογενειακή επιχείρηση, υπάρχει ιεραρχία και ο κάθε ένας έχει τον δικό του ξεχωριστό επαγγελματικό ρόλο. Είναι η αρχή για να υπάρχει μέσω μιας «πυραμίδας» η σωστή συνεργασία. Οι αγροτικές οικογενειακές επιχειρήσεις οφείλουν πρώτον να λειτουργούν σε πλήρως επαγγελματικά και συνεταιριστικά πρότυπα και κατά δεύτερο κυρίως λόγο να παντρεύουν την παράδοση με την καινοτομία. Το πρώτο μας σκεπτικό ήταν να αποδείξουμε μέσω της εξωστρέφειας πως οι αγρότες δεν είναι απλά εργάτες του εαυτού τους, με τις μπότες γεμάτες λάσπες, δέκα μήνες τον χρόνο. Αλλά ότι είναι οι κύριοι και τα αφεντικά του εαυτού τους, που μπορούν να συνεργάζονται με τους εμπόρους-μεσάζοντες, αλλά μπορούν και χωρίς μεσάζοντες, να είναι οι ίδιοι έμποροι της δουλειάς τους. Σύμφωνα με τον Αντώνη «ο πατέρας μας, μας μετέδωσε την αρχαιοελληνική παραδοσιακή συγκομιδή του καρυδιού στην περιοχή του Ολύμπου. «Καρύδι-καρύδι» και προσεκτική επιλεκτική διαλογή, πριν τον καταναλωτή. Όχι μικρά-μεγάλα καρύδια ή μαύρα-άσπρα-καφέ όλα στο τσουβάλι του πελάτη. Όχι. Καλύτερα να χαθεί ένας τόνος και να πάει στον κάδο των αχρήστων ή για να τον τρώνε οι αγαπητές καρακάξες, παρά να φτάνει στο πιάτο του κάθε καταναλωτή. Έτσι με λιγότερη ποσότητα, αλλά με αυξημένη την ποιότητα, ανέβηκε και η αγοραστική αξία του προϊόντος μας. Αυτό ο κόσμος το εκτίμησε και συνεχίζει να μας προτιμά πάνω από μια δεκαετία». Όσον αφορά στη μεταποίηση υπάρχει διαχωρισμός αρμοδιοτήτων. Ο Βάιος θα μιλήσει με χονδρική-λιανική στο εμπόριο, θα καθορίσει τιμές, ανάλογα την οικονομική κατάσταση που επικρατεί και ο Αντώνης θα ανεβάσει την αγοραστική δύναμη και αξία του καρυδιού. «Αν ο Βάιος δεν καλλιεργήσει και δεν παράγει, δεν θα μπορούμε να έχουμε προϊόν προς πώληση ή προς μεταποίηση και πώληση. Εάν εγώ δεν προωθήσω σωστά το προϊόν δεν θα δημιουργήσουμε εκείνες τις συνθήκες για να πουλήσουμε περισσότερα την επόμενη χρονιά. Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια, αλλά ενωμένα τα δάχτυλα, δημιουργούν μια γροθιά που μετατρέπεται σε δύναμη δημιουργίας και αποτελεσματικότητας.
Γ.Ρ.