ενίσχυσης των νέων, των νοικοκυριών από την έκρηξη των τιμών, αλλά και μια σειρά φοροελαφρύνσεων. Πολλά και ενδιαφέροντα μέτρα που πιστεύω θα σχολιαστούν από ειδικότερους από εμένα.
Αναφέρθηκε όμως και στον πρωτογενή τομέα. Πραγματικά στην ομιλία του αναφέρθηκε στη μείωση του ΦΠΑ στις ζωοτροφές ενώ από τις 45+ ερωτήσεις υπήρξαν και δύο που αναφέρθηκαν στη γεωργία της χώρας και τα προβλήματά της. Ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε και πάλι στη γνωστή φράση για τη σημασία του πρωτογενούς τομέα που όλοι οι πολιτικοί μας αναφέρουν χωρίς να πουν ποτέ πως αυτός θα γίνει παραγωγικότερος και πως θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας δημιουργώντας πλούτο για τους αγρότες και τη χώρα και τόσο αναγκαίες εξαγωγές.
Ας σχολιάσουμε τις προτάσεις του Πρωθυπουργού. Και πρώτα από όλα τη μείωση του ΦΠΑ στις ζωοτροφές. Από όσα γνωρίζουμε ο ΦΠΑ είναι φόρος που πληρώνει ο τελικός καταναλωτής και δεν επιβαρύνει το κόστος παραγωγής. Διότι ο κτηνοτρόφος πληρώνει μεν τον ΦΠΑ στις ζωοτροφές, αλλά τον συμψηφίζει με τον ΦΠΑ που εισπράττει από το γάλα ή το κρέας που πουλάει. Επομένως ο ΦΠΑ είτε είναι 13% είτε 6% δεν έχει διαφορά στο κόστος παραγωγής. Ίσως δίνει μια ανάσα ρευστότητας για μικρό χρονικό διάστημα, αλλά μείωση του κόστους παραγωγής δεν επιτυγχάνεται με αυτήν τη μείωση παρ’ όλο που ο «καουμπόης» του Δαμασίου ενθουσιάστηκε.
Εκεί όμως που ο Πρωθυπουργός ήταν απογοητευτικός ήταν στην απάντησή του για τον πρωτογενή τομέα. Θεώρησε ότι η διαβούλευση για τη νέα ΚΑΠ που γίνεται από το ΥΠΑΑΤ είναι αρκετή για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα. Μάλιστα αναφέρθηκε και στο πρόγραμμα «από το χωράφι στο πιάτο του καταναλωτή» που είναι ένας από τους πυλώνες της «πράσινης» και αγροτικής πολιτικής της ΕΕ. Έχω αναφερθεί πολλές φορές στο λάθος που έγινε από τη δεκαετία του 1980 να καταργήσουμε ουσιαστικά την Εθνική Αγροτική Πολιτική και να στηριχτούμε τυφλά στην ΚΑΠ. Βέβαια η ΚΑΠ προσφέρει κάθε χρόνο περισσότερο από 2,5 δισ. ευρώ σε επιδοτήσεις στους αγρότες που σε πολλές περιπτώσεις έτσι όπως διαμορφώσαμε τη γεωργία μας με μεγάλες εκμηχανισμένες καλλιέργειες χωρίς πολλή δουλειά προσφέρει σχεδόν το μισό εισόδημα των αγροτών. Γιατί ακόμη και με τις μειωμένες επιδοτήσεις των 35-40 ευρώ/στρέμμα που αναμένονται είναι σημαντικές για καλλιεργητές αροτριαίων καλλιεργειών (σιτάρι, βαμβάκι κ.λπ.) που είναι ζήτημα αν κερδίζουν 10-20 ευρώ/στρ. Αυτό όμως είναι ενίσχυση των αγροτών να επιβιώσουν. Δεν είναι λύση για έναν παραγωγικό πρωτογενή τομέα. Η ΚΑΠ είναι μια οριζόντια πολιτική για όλη την ΕΕ. Είναι η ίδια για τον Ολλανδό, Δανό και Έλληνα γεωργό. Είναι ίδιες οι ανάγκες; Σε κάποιους τομείς ναι. Όπως σε αυτό που αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός για την πολιτική από το χωράφι στο πιάτο του καταναλωτή. Εδώ αναφέρονται στόχοι για μείωση της παχυσαρκίας, της κατανάλωσης κρέατος και τη σπατάλη τροφών, μείωση των χημικών που εφαρμόζονται, μείωση της έκπλυσης στοιχείων και αύξηση της βιολογικής γεωργίας στο 25%. Όλα αυτά είναι κοινοί στόχοι των 27 χωρών της ΕΕ. Αυτοί είναι και οι δικοί μας στόχοι; Να διατηρήσουμε τη χαμηλής παραγωγικότητας γεωργία μας με κύκλο εργασιών 200-300 ευρώ/στρ. και να μη στοχεύσουμε τα 1.800 ευρώ/στρ. των Ολλανδών; Οι Ολλανδοί έχουν αναπτύξει μια γεωργία που εξάγει κηπευτικά και λουλούδια σε όλο τον κόσμο. Εμείς; Δεν πρέπει να αξιοποιήσουμε την ποικιλία των μικροκλιμάτων και τον ήλιο μας για να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί ώστε να παράγουμε και να εξάγουμε σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο; Αυτό το επιτυγχάνει μόνο μια Εθνική Αγροτική Πολιτική που θα θέσει στόχους αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών ώστε να αυξήσουμε και εμείς τον κύκλο εργασιών μας στα 500 και στα 1.000 και παραπάνω ευρώ/στρέμμα. Η Θεσσαλία αντί να έχει 2% καλλιέργειες λαχανικών και 80% μεγάλες καλλιέργειες να έχει οπωροκηπευτικά 70% και μεγάλες καλλιέργειες 30%. Απλώς σκεφτείτε ότι αν αυξήσουμε στη χώρα τον κύκλο εργασιών κατά 100 ευρώ/στρ. το ΑΕΠ της χώρας θα αυξηθεί κατά 3,5 δισ. ευρώ πολύ περισσότερο από τις επιδοτήσεις που τώρα εισπράττουμε. Αυτά ίσως δεν τα γνωρίζει ο Πρωθυπουργός. Κανείς από τους συμβούλους του δεν τον ενημέρωσε; Από το ΥΠΑΑΤ πάντως δεν μπορεί να υπάρχει ενημέρωση. Εκεί ασχολούνται με την ΚΑΠ και τις επιδοτήσεις. Τίποτα άλλο. Γιατί η ηγεσία μάλλον δεν γνωρίζει κάτι άλλο. Όταν ορίστηκε υφυπουργός Γεωργίας ο κ. Οικονόμου (Γεωπόνος) μπήκε στη συζήτηση ο στόχος μιας Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής. Δεν ξέρω αν θα κατάφερνε να προωθήσει μια πολιτική αύξησης της παραγωγικότητας του πρωτογενούς τομέα, αλλά άρχισε μια συζήτηση. Γρήγορα τον απομάκρυναν για να συνεχίσουν με την ίδια ξύλινη γλώσσα των επιδοτήσεων.
Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε μέτρα για την ανακούφιση των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα και στο κόστος ενέργειας γενικότερα. Για τους αγρότες δεν υπάρχουν αντίστοιχα μέτρα; Μετά από λίγες μέρες φαίνεται ότι ίσως ισχύσει και για τους αγρότες. Κάτι είναι και αυτό!
