Η άμβλυνση της κλιματικής αλλαγής είναι ένα στοιχείο που πρέπει να προωθήσουμε, καθώς θα μπορούσαμε να προσελκύσουμε χρηματοδοτήσεις και επιδοτήσεις όπως και στη βιομηχανία. Ο κ. Καβαλάρης ανέφερε ότι 40 στρέμματα που θα καλλιεργηθούν με ΓΣ μπορούν να απορροφήσουν όλα τα αέρια του θερμοκηπίου που παράγει ένα αυτοκίνητο κάνοντας 100 διαδρομές Αθήνα - Θεσσαλονίκη.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι η σύγκριση του κέρδους του παραγωγού σε έναν πιλοτικό αγρό όπου συγκρίθηκαν καλλιεργητικές πρακτικές ΓΣ και συμβατικής καλλιέργειας. Η καλλιέργεια σκληρού σιταριού μετά από φασόλι, με ακαλλιέργεια και διαφοροποιημένη λίπανση έδωσε μεγαλύτερη παραγωγή και κέρδος 0,08 €/κιλό σίτου, ενώ χωρίς διαφοροποιημένη λίπανση έδωσε κέρδος 0,07€/κιλό. Μετά από καλαμπόκι η συμβατική καλλιέργεια (όργωμα) έδωσε ζημία 0,03 €/κιλό ενώ με ακαλλιέργεια και διαφοροποιημένη λίπανση έδωσε κέρδος 0,02 €/κιλό και με ομοιόμορφη λίπανση 0,05 €/κιλό.
Ακολούθησε ο κ. Χριστοφοράκης, με σπουδές Ψυχολογίας που αποφάσισε να γίνει αγρότης. Με ελιές της οικογένειας στην Κρήτη και χωράφια της συζύγου του στο Αερινό έγινε ένας καλός καλλιεργητής ακολουθώντας τις πρακτικές του πεθερού του σε χωράφια επικλινή, με πέτρες και γενικά όχι πολύ γόνιμα. Διαπίστωσε σύντομα ότι η συμβατική κατεργασία με όργωμα, αφαίρεση πετρών, προετοιμασία σποροκλίνης, σπορά, ζιζανιοκτονία είχαν τόσο υψηλό κόστος που ελάχιστο εισόδημα παρέμενε για τον ίδιο. Σκέφτηκε να αγοράσει καινούρια μεγαλύτερα μηχανήματα αλλά κατάλαβε ότι το κόστος δεν έβγαινε. Μετέφερε συζητήσεις με άλλους αγρότες: «Κάποιοι συνάδελφοι έλεγαν ότι έπρεπε να επιλέξω πιο δυναμικές καλλιέργειες, άλλοι έλεγαν ότι κουμάντο κάνει ο καιρός, άλλοι επέμεναν ότι χωράφια που είχαν χρόνια να δουν αλέτρι ήταν αδύνατο να δώσουν παραγωγή». Συνάντησε ένα συγγενή Ελληνοαμερικανό που του μίλησε για την ακκαλλιέργεια και τις δυνατότητές της. Βρήκε στην αγορά μια μεταχειρισμένη μηχανή για ακαλλιέργεια που προμηθεύτηκε με χαμηλό κόστος και τότε άρχισε η περιπέτεια της υιοθέτησης της ακαλλιέργειας σε πρώτη φάση αλλά και της Γεωργίας συντηρήσεως με αμειψισπορά (με ελαιοκράμβη, ψυχανθή, μελλοντικά με καλαμπόκι κ.λπ.) και εισαγωγή καλλιεργειών φυτοκάλυψης για προστασία από τη διάβρωση και προσθήκη οργανικής ουσίας στο έδαφος. Έχει ενδιαφέρον η απαρίθμηση των λαθών της πρώτης χρονιάς:
«-Πρώτο λάθος ήταν το να δοκιμάσω τη μηχανή σε βρεγμένο χώμα. Το αποτέλεσμα ήταν να φανεί ότι οι καρίνες ήταν αρκετά φθαρμένες και μάζευαν λάσπη η οποία τις βούλωνε και δεν έριχνε σπόρο. Έτσι, χρειάστηκε μία επιπλέον μέρα δουλειάς για να γεμίσω τις καρίνες, ώστε να καταφέρω να μπω και να συνεχίσω τη σπορά.
-Το δεύτερο λάθος ήταν ότι -παρά τις συστάσεις - έκοψα τα ζιζάνια λίγες εβδομάδες πριν τη σπορά, με αποτέλεσμα όταν έσπερνα να διπλώνω τα υπολείμματα και να τοποθετώ τον σπόρο πάνω στα υπολείμματα και όχι σε επαφή με το χώμα, χάνοντας κιλά σπόρου (που ήταν ήδη χαμηλά: στα 20 κιλά/στρ. για σιτάρι και 17 κιλά/στρ. για κριθάρι). Στην ίδια κατηγορία λάθους ήταν ότι οι κοσίστρες δεν είχαν μαζευτεί καλά και είχαν κάτσει από τις βροχές του καλοκαιριού, φτιάχνοντας ένα παχύ στρώμα το οποίο δεν μπορούσα να διαπεράσω και να σπείρω. Πρέπει να πω εδώ ότι σε αυτό συνετέλεσε και το ότι οι δίσκοι της σπαρτικής είναι φθαρμένοι, οπότε δεν έκοβαν τα χλωρά πεσμένα υπολείμματα.
-Έπειτα, το τρίτο λάθος έγινε τον Μάρτιο, όπου μου φαίνονταν τόσο αραιοσπαρμένα τα χωράφια που τα παράτησα και δεν ψέκασα για πλατύφυλλα.
-Το τέταρτο λάθος ήταν που δεν έβαλα καταστροφέα στην αλωνιστική και άφησα τους πρεσσαδόρους να καθαρίσουν τα χωράφια -πράγμα που δε μπόρεσαν να κάνουν καλά - καθώς έβρεξε αρκετά το καλοκαίρι και η βροχή ξάπλωσε την κοσίστρα. Φύτρωσαν και τα χορτάρια και δε φαίνονταν τα άχυρα παρά μόνο όταν βρισκόσουν από πάνω (γενικά ήταν ένα απελπιστικό θέαμα το καλοκαίρι).
-Τέλος, δεν έβαλα καλλιέργεια κάλυψης το καλοκαίρι μετά τα αλώνια του 2018, ώστε να βελτιώσω τα χωράφια για την επόμενη καλλιεργητική περίοδο».
Παρ’ όλα τα λάθη οι αποδόσεις των χωραφιών ήταν παρόμοιες με τα χωράφια με συμβατική κατεργασία ενώ το κόστος ήταν πολύ μικρότερο, κάτι που του άφησε μεγαλύτερο κέρδος. Η ομιλία του κ. Χριστοφοράκη ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τη βρουν στον ιστότοπο της ΕΠΑΚΣ.
Γράφει ο Φάνης Γέμτος*
* Ο Φάνης Γέμτος είναι γεωπόνος, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
