Το θέμα της ημερίδας ήταν «Προοπτικές Ανάπτυξης της Ελληνικής Σποροπαραγωγής Μοχλός Ανάπτυξης Αγροτικής Οικονομίας» και παρουσιάστηκαν εισηγήσεις για τη συμβολή των ελληνικών επιχειρήσεων στην εγχώρια σποροπαραγωγή, στο λογισμικό εφαρμογής διαδικασιών σποροπαραγωγής για σποροπαραγωγικές επιχειρήσεις, στη διαδικασία ελέγχου. Ακόμη αναλύθηκε η σημασία της ορθής διατήρησης του γενετικού υλικού σπόρων σποράς για την παραγωγή προϊόντων με ποικιλιακή ταυτότητα, οι εφαρμογές γεωργίας ακρίβειας στη γενετική βελτίωση φυτών, η φυτοϋγειονομική πιστοποίηση εξαγωγών και ο ρόλος της διακίνησης του σπόρου στη Διασπορά σημαντικών ιών των κηπευτικών. Ακόμη διερευνήθηκε η πρόθεση των αγροτών για τη χρήση επικαλυμμένου βαμβακόσπορου με νεονικοτινοειδή. Οι εισηγητές χαρακτήρισαν επιτακτική ανάγκη τη δημιουργία νέων ποικιλιών σπόρου και την αύξηση της χρήσης του πιστοποιημένου σπόρου, αφού όμως δοθούν από την Πολιτεία τα σχετικά κίνητρα. Αναφορικά τέλος με την παραγωγή προϊόντων με ποικιλιακή ταυτότητα, αυτή η παράμετρος αποτελεί προϋπόθεση ορθής διατήρησης του γενετικού υλικού.
Στην εισήγησή του ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Σποροπαραγωγών και Σπορόφυτων (ΣΕΣΣΠ) κ. Μιχάλης Ανατολίτης υποστήριξε: Η ανάπτυξη της σποροπαραγωγής στη χώρα μας αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας και είναι σημαντική η συμβολή των ελληνικών επιχειρήσεων στην κάλυψη των εγχώριων αναγκών, αλλά και στον εξαγωγικό προσανατολισμό. Η αύξηση της χρήσης πιστοποιημένου σπόρου κρίνεται επιβεβλημένη. Ταυτόχρονα η αναβάθμιση της τεχνογνωσίας του αγρότη, ώστε να ανταποκρίνεται στα ευρωπαϊκά και διεθνή στάνταρτ ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος, θεωρείται απαραίτητη. Επιτακτική ανάγκη δημιουργίας νέων ποικιλιών. Οι νέες ποικιλίες θα συμβάλουν καθοριστικά στην κάλυψη των μελλοντικών διατροφικών αναγκών –Προκλήσεις: α) κλιματική αλλαγή: επηρεάζει τα φυτικά είδη που παραδοσιακά καλλιεργούνται σε μία περιοχή. Ανάγκη για δημιουργία ποικιλιών με αντοχή σε ακραίες καιρικές συνθήκες (π.χ. ξηρασία), β) Εχθροί και ασθένειες καθίστανται ολοένα και πιο ανθεκτικοί στα φυτοπροστατευτικά προϊόντα. Ανάγκη για δημιουργία ποικιλιών με ανθεκτικότητα σε εχθρούς και παθογόνα γ) Λιγότερες εισροές: οι νέες ποικιλίες θα πρέπει να τα «καταφέρουν» με λιγότερα φυτοφάρμακα, λιπάσματα, νερό αλλά και σε μικρότερη καλλιεργούμενη έκταση. Στοχευμένη έρευνα επίσης για κάλυψη αναγκών καταναλωτή, μεταποιητή για πρωτογενή παραγωγή. Διασύνδεση ποιότητας – ποικιλιακής ταυτότητας και συνεπώς προστιθέμενης αξίας. Αυτό έχει αντίκτυπο στη βιωσιμότητα της επιχείρησης και αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μεταποίησης αντιλαμβάνονται πως δεν μπορεί να υπάρξουν σταθερότητα και υψηλά ποιοτικά στάνταρτ χωρίς πιστοποιημένο σπόρο με συγκεκριμένη ποικιλιακή ταυτότητα.
Του Γιώργου Ρούστα
