Συλλαλητήριο - απάντηση στα ψέματα της κυβέρνησης

Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΠΛΟΚΩΝ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΛΑΡΙΣΑΣ

«Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας για τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων αποτελεί μνημείο συκοφάντησης του κινήματος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, μνημείο υπεράσπισης της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής».
Αυτό αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων των αγροτών, απαντώντας στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας, ενώ στην ίδια ανακοίνωση καλεί τους αγρότες και κτηνοτρόφους «να δώσουν ακόμη μια μαζική απάντηση στα ψέματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο μεγάλο συλλαλητήριο που διοργανώνει στο Κιλελέρ την Κυριακή 11 Μάρτη».
Αναλυτικότερα η ανακοίνωση της Επιτροπής έχει ως εξής:
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να μας πείσει ότι άλλο είναι η κυβέρνηση κι άλλο το κόμμα του. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του αποκαλύπτει ότι κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ είναι αγκαλιά κι αντάμα. Θέλουν κίνημα προσαρμοσμένο στο πλαίσιο και τον προσανατολισμό της κυβερνητικής πολιτικής, της ΚΑΠ, της ΕΕ και των συμφερόντων των μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων. Δεν μπορεί να κρυφτεί. Η επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ, για «επετειακά» «άμαζα» μπλόκα και «υποκινούμενες» κινητοποιήσεις δεν είναι πρωτότυπη. «Μας τα ’παν κι άλλοι». Οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τα κάθε είδους τσιράκια τους. Αποκαλύπτει ότι τα μαζικά μπλόκα είναι αυτά που τον «πονάνε». Αυτά που μετά από 40 μερόνυχτα κατάφεραν το αφορολόγητο όριο, το οποίο τώρα η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να πετσοκόψει. Περιμένουμε να μας πει τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτή την απόφαση της κυβέρνησης. Να πάμε σε διάλογο για το πόσα θα μας κόψει; Ευχή του είναι το κίνημα να αποκτήσει αιτήματα όχι όπως διαμορφώθηκαν στο διεκδικητικό πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής Μπλόκων, αλλά προσαρμοσμένα στην κυβερνητική πολιτική, που να «συνάδουν με τον χρόνο που διατυπώνονται και με την κατάσταση που βιώνει η χώρα» .... «ο πραγματισμός επιβάλλει να χαραχτεί η στρατηγική της αντιμετώπισης αντιαγροτικών πολιτικών της σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς, κυρίως του Ευρωπαϊκού Νότου» ... το κίνημα «...καλείται να αξιοποιήσει προς όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς τις δυνατότητες που ανοίγονται στο πλαίσιο της ΚΑΠ (προγράμματα, επιδοτήσεις, ενιαία αγορά για διάθεση των αγροτικών προϊόντων κλπ.)» θέλει δηλαδή ένα κίνημα που, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, υπερασπίζεται την κυβερνητική πολιτική που οδηγεί τη συντριπτική πλειοψηφία αγροτών και κτηνοτρόφων στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Προσπαθεί να διασπάσει το κίνημα που ενώνεται απέναντι στις επιπτώσεις της ΚΑΠ της ΕΕ. Θέλει κίνημα διαλόγου και ενσωμάτωσης. Αυτός όμως είναι ο σύγχρονος κυβερνητικός συνδικαλισμός που συνοδεύεται από την καλλιέργεια απαισιοδοξίας, ηττοπάθειας, αυταπατών, από ενοχοποίηση και συκοφάντηση των αγροτών και των αγώνων ως υποκινούμενοι. Τα αιτήματα, ο χρόνος και η μορφή των κινητοποιήσεων είναι απόφαση του οργανωμένου αγροτικού κινήματος. Καθορίζεται μέσα από συνεδριάσεις και συσκέψεις των Ομοσπονδιών, Αγροτικών Συλλόγων και Επιτροπών Αγώνα που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων. Τα κόμματα κρίνονται από τον βαθμό υιοθέτησης και συμφωνίας με τα αιτήματά μας και στήριξης του αγώνα και των μορφών κινητοποίησης που κάθε φορά επιλέγουμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σταθερά απέναντί μας ως κυβέρνηση και ως κυβερνητικό κόμμα, ενώ ως αντιπολίτευση έταζε «λαγούς με πετραχήλια» ανεβασμένος πάνω σε καρότσες και αγροτικά στα τότε μπλόκα. Η επιχείρηση αθώωσης της ΚΑΠ της ΕΕ, μαζί με την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να διασπάσει το κίνημα που ενώνεται ενάντια στις επιπτώσεις από την εφαρμογή αυτού του εργαλείου πιο γρήγορου ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων και γιγάντωσης των μεγάλων, είναι κυβερνητικός συνδικαλισμός. Όπως και όταν μας καλεί διαστρέφοντας την πραγματικότητα που βιώνουμε, να δούμε τα «θετικά στοιχεία της ΚΑΠ. Αυτός ο κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν θα περάσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το θράσος να μας εγκαλεί ότι στο διεκδικητικό μας πλαίσιο περιλαμβάνουμε στόχους πάλης ενάντια στη φοροληστεία και τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ και ΕΛΓΑ που δίνουμε χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα και που αυτή τη στιγμή τουλάχιστον το 50% του καθαρού εισοδήματός μας πάει στο κράτος και δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Είναι οξύμωρο να λέει η κυβέρνηση ότι το 80% των αγροτοκτηνοτρόφων δηλώνει εισόδημα ως 5.000 ευρώ και να μας φορολογεί με τα τεκμήρια διαβίωσης για τουλάχιστον 12.000 ευρώ. Είναι απύθμενη υποκρισία να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ για ασυδοσία της αγοράς όταν υποκλίνεται στη λογική της δήθεν ελεύθερης οικονομίας της αγοράς, δηλαδή της ασυδοσίας μιας χούφτας εμπόρων και βιομηχάνων που με τις πλάτες της εκάστοτε κυβέρνησης αγοράζουν με «ανοιχτές» τιμές τα προϊόντα μας και σε εξευτελιστικές τιμές και τα πουλάνε 5-10 φορές ακριβότερα στη λαϊκή κατανάλωση. Γιατί δε λέτε τίποτε για την «ταμπακιέρα»; Δηλαδή για τα αιτήματά μας; Τι λέτε συγκεκριμένα για το πλαίσιο αιτημάτων που γνωρίζετε πολύ καλά;
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την αντικατάσταση του «απαρχαιωμένου κρατικοδίαιτου παραγωγικού μοντέλου» που «δεν επιφέρει προστιθέμενη άξια και δεν είναι ανταγωνιστικό», από ένα «εναλλακτικό μοντέλο δίκαιης ανάπτυξης». Είναι το ίδιο αποκρουστικό «πρόσωπο» με άλλο φόρεμα. Θέλει μόνο να επιταχύνει την ανάπτυξη των κερδών των λίγων σε βάρος και με την καταστροφή των μικρών. Είναι ακριβώς κρατικές οι ενισχύσεις των επιχειρηματικών ομίλων, τα διάφορα προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης, η ΚΑΠ, οι περιορισμοί στην παραγωγή που οδήγησε την Ελλάδα να γίνει χώρα εισαγωγής αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων ενώ έχουμε τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες να καλύψουμε τις ανάγκες του λαού μας με ποιοτικά και φθηνά προϊόντα καθώς και πρώτη ύλη για τη βιομηχανία. Η προσπάθεια καλλιέργειας αυταπατών και ψευδαισθήσεων απέτυχε. Η πρότασή του είναι: Ζήτω οι επιχειρηματικοί όμιλοι που ρουφούν τον ιδρώτα μας και καρπώνονται την προστιθέμενη αξία. Το ξέρουμε ότι είναι ψηλά στην εκτίμησή του και δεν πρόκειται να τους ενοχοποιήσει. Το κίνημα που εναντιώνεται στην κυβερνητική πολιτική στοχεύει να ενοχοποιήσει. Δηλαδή «Άλλαξε ο Μανωλιός, έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Η χώρα μας έχει τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα. Υπάρχουν ιδανικές εδαφοκλιματικές συνθήκες, μεγάλη μηχανοποίηση της παραγωγής, επιστημονική γνώση, τεχνογνωσία από τους αγρότες. Μπορούμε να εξασφαλίσουμε με επάρκεια την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας με ποιοτικά και φτηνά προϊόντα, αλλά και πρώτες ύλες για τη βιομηχανία. Για να γίνει, όμως, αυτό, χρειάζεται να φύγουν από τη μέση οι παράγοντες που εμποδίζουν να αναπτυχθεί η αγροτική παραγωγή με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Απαιτείται μια διαφορετική οργάνωση, στην οποία η παραγωγή δεν θα είναι ατομική υπόθεση και αγωνία του κάθε αγροτοπαραγωγού, άλλα υπόθεση κοινωνική και ο πλούτος θα ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν».
Και η ανακοίνωση της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων αναφέρει: «Το επόμενο διάστημα συζητάμε τα συμπεράσματα από τις φετινές κινητοποιήσεις με πρώτο και βασικό στόχο την ανασύνταξη του αγροτικού κινήματος με συγκρότηση νέων ΑΣ και ουσιαστική λειτουργία των υπαρχόντων ώστε να γίνουμε περισσότερο ικανοί με μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις να αποτρέψουμε τα χειρότερα μέτρα που έρχονται και να υπάρχει ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων επιβίωσης που παλεύουμε».