Του Γιώργου Ρούστα
Από τους αγρούς του Πλατυκάμπου στην εξωτική ζωή του Κατάρ και τώρα πάλι πίσω στα πάτρια εδάφη για να σπείρει …ρεβίθια και βαμβάκι. Και μόλις ζεστάνει για τα καλά ο καιρός, πάλι πίσω στους Άραβες και σε θερμοκρασίες άνω των 50 βαθμών Κελσίου. Ο λόγος για τον συνεταιριστή και δημοτικό σύμβουλο Κιλελέρ Γιάννη Κουκούτση, ο οποίος για οικογενειακούς λόγους χρειάστηκε το δίμηνο Ιανουάριος-Φεβρουάριος να γίνει κάτοικος της Ντόχα, προσπαθώντας να υλοποιήσει το όραμα του που είναι να βρει τρόπο να βάλει τα ελληνικά ποιοτικά προϊόντα στην τεράστια αγορά του Κατάρ.
Τον συναντήσαμε λίγο μετά τις επετειακές εκδηλώσεις του Κιλελέρ την προηγούμενη Κυριακή, εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία της επιστροφής του στον θεσσαλικό κάμπο και του ζητήσαμε να μας μεταφέρει τις εμπειρίες του από την έρημο του Κατάρ.
Καταρχήν όσον αφορά στο ελληνικό λόμπυ του Κατάρ, αυτό είναι ιδιαίτερα δυναμικό και τον βοήθησε τα μέγιστα, ώστε να προσαρμοστεί πιο γρήγορα στις νέες συνθήκες ζωής, οι οποίες δεν ήταν και εύκολες. Ο Ελασσονίτης Θανάσης Μπατσίλας, ο οποίος έφερε το Μουντιάλ του 2022 στο Κατάρ, ο γυμναστής της Αλ Ραγιάν στο μπάσκετ Βασίλης Μητσόπουλος κι άλλοι ήταν οι πρώτες του επαφές, ενώ οι καθιερωμένες συναντήσεις γίνονται κάθε Παρασκευή στην ορθόδοξη ελληνική εκκλησία, η οποία βρίσκεται μαζί με ναούς, άλλων θρησκειών, έξω από την πόλη σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Κυρίως Παρασκευή αλλά και το Σάββατο η μέρα είναι αφιερωμένη στη θρησκεία του καθενός, ενώ την Κυριακή λειτουργεί η Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά δυστυχώς η παρουσία μας είναι δύσκολη, αφού οι περισσότεροι δουλεύουν».
Τον ρωτάμε για τον ελεύθερο χρόνο του και μας απαντά: «Με θερμοκρασίες τον Φεβρουάριο περίπου 25 βαθμούς Κελσίου η πόλη είναι ευχάριστη και μια βόλτα στην παραλία είναι μια πολύ καλή διέξοδος. Μετά τον Μάιο όμως, με θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών και με τον δυνατό αέρα της ερήμου να μπαίνει στα μάτια σου δεν μπορείς να πεις …πάω μια βόλτα στην πόλη να ξεσκάσω. Εκεί όλα περιστρέφονται γύρω από τα υπερσύγχρονα εμπορικά κέντρα. Το Κατάρ είναι ένα πολυπολιτισμικό πάζλ, αφού λόγω των μεγάλων κατασκευαστικών έργων που γίνονται, στην περιοχή διαμένουν πολίτες κάθε εθνικότητας.
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ
Με λύπη του ο Γιάννης Κουκούτσης διαπίστωσε ότι «παρά τις πολλές εισαγωγές τροφίμων που διενεργεί το Κατάρ, τα ελληνικά προϊόντα απουσιάζουν από τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Τα περισσότερα τρόφιμα είναι τυποποιημένα και θεωρώ ότι αν προσφέρουμε στον κάτοικο του Κατάρ τα ελληνικά ποιοτικά τρόφιμα μας, αυτά θα γίνουν ανάρπαστα. Εκεί οι ισπανικές ελιές πωλούνται 4 ευρώ\κιλό, τα αυστραλιανά νεκταρίνια 8 ευρώ το κιλό, ενώ το μόνο ελληνικό στοιχείο που αντίκρισα στην αγορά αφορούσε τη φέτα (χύμα), η οποία πωλείται έναντι 20 ευρώ το κιλό. Με αφορμή τα προβλήματα που δημιούργησε σε πολλά προϊόντα, όπως στο ροδάκινο κι άλλα φρούτα το ρωσικό εμπάργκο, πρέπει άμεσα να αναζητήσουμε ως χώρα νέες αγορές. Αυτό θα πρέπει να γίνει με σχέδιο και συνεργασία όλων των φορέων, με πρωτεργάτη το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Ωστόσο αυτή την στιγμή η παθογένεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος εξακολουθεί να μας δυναστεύει. Όταν απευθύνθηκα στην Πρεσβεία μας στην Ντόχα, για να πάρω πληροφορίες για τις δυνατότητες εισροής ελληνικών προϊόντων στο Κατάρ, διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει εμπορικός ακόλουθος, διότι η θητεία του προηγούμενου έληξε τέλος του 2014 και η Πολιτεία δεν φρόντισε να την ανανεώσει ή να ορίσει άλλον αντικαταστάτη. Και φυσικά αυτό δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα στην Πρεσβεία. Ελλείψει προσωπικού δεν δίνουμε τουριστική βίζα σε μη Ευρωπαίους πολίτες ώστε να έρθουν στην Ελλάδα ως τουρίστες. Έτσι ένας Λιβανέζος, ένας Αμερικανός, οι οποίοι εργάζονται στο Κατάρ και θέλουν να επισκεφτούν τη χώρα μας το καλοκαίρι πηγαίνουν στην Ιταλική Πρεσβεία ή στην Ρουμάνικη, βγάζουν βίζα και εν συνεχεία μπορούν να έρθουν στη χώρα μας. Τέτοιες πρακτικές όμως δεν βοηθούν τον ελληνικό τουρισμό».
ΕΠΙΜΕΝΕΙ
Οι αντιξοότητες για τον εν δυνάμει Έλληνα επιχειρηματία δεν πτοούν τον Γιάννη Κουκούτση, ο οποίος με την επιστροφή του στην Ντόχα θα ξεκινήσει την αναζήτηση των διαδικασιών εκείνων ώστε να συνάψει εμπορικές συμφωνίες για την εξαγωγή ντόπιων αγροτικών προϊόντων στην Αραβική αγορά. «Μια βόλτα στην αγορά του Κατάρ έδειξε αν βρεθεί η σωστή εμπορική και πολιτική φόρμουλα η πορεία θα είναι ανοδική και επικερδής για την Ελλάδα σε πολλαπλά επίπεδα. Για παράδειγμα στον Πλατύκαμπο, απ΄ όπου κατάγομαι, παράγεται ένα από τα καλύτερα σκόρδα πανελλαδικά. Φρούτα από τις επαρχίες Τυρνάβου και Αγιάς, η φέτα κι άλλα προϊόντα που προσφέρει η μάνα γη μπορούν να εξαχθούν και να κυριαρχήσουν στην παρθένα Αραβική αγορά. Και η απόσταση από την Ελλάδα δεν είναι μεγάλη, ώστε να αποτελέσει το μεταφορικό κόστος τροχοπέδη στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Αντιθέτως θα μπορούσε να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα τους έναντι των εισαγωγών από άλλες χώρες. Αυτή όμως είναι μια αποστολή που δεν μπορεί να ολοκληρωθεί ούτε ατομικά ούτε από τον τοπικό Συνεταιρισμό χωρίς τη βοήθεια από τα αρμόδια Υπουργεία, την Περιφέρεια, και άλλους εμπλεκόμενους φορείς, που καλούνται να παίξουν τον δικό τους ρόλο στη διεκπεραίωση της αχανούς γραφειοκρατίας που απαιτείται. Να συνάψουν διμερείς εμπορικές σχέσεις, να οργανώσουν μια αποστολή Ελλήνων επιχειρηματιών και παραγωγών, να ενισχύσουν με προσωπικό την Πρεσβεία μας. Εξωστρέφεια ακούμε, αλλά εξωστρέφεια δεν βλέπουμε. Ευελπιστώ ότι μέχρι το καλοκαίρι, οπότε θα επιστρέψω στο Κατάρ να έχω βρει τον τρόπο έτσι ώστε το όραμα να αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά….».
Του το ευχόμαστε….
