Στις πρώτες δηλώσεις του ο κ. Ε. Αργύρης χαρακτήρισε αναντικατάστατο τον ρόλο της Διεπαγγελματικής Αμπέλου και Οίνου για την εξυπηρέτηση των στόχων του κλάδου, ενώ επισήμανε την ανάγκη συστηματικής συνεργασίας με την Πολιτεία, καλώντας την να κατανοήσει τη σημασία του συμβουλευτικού ρόλου της Οργάνωσης στα αμπελοοινικά ζητήματα ενόψει και των διαβουλεύσεων στο ευρωπαϊκό επίπεδο για τη νέα ΚΑΠ.
Η Διεπαγγελματική έχει κατακτήσει πλέον τη δυνατότητα ευρύτερων συναινέσεων και διαμόρφωσης πολιτικών για τα ώριμα ζητήματα του κλάδου, ανέφερε από την πλευρά του ο νυν αντιπρόεδρος, απερχόμενος πρόεδρος κ. Γιάννης Βογιατζής.
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
«Κύρια επιδίωξη του αμπελοοινικού τομέα είναι η ενίσχυση της αμπελοκαλλιέργειας και της οινοποιίας στον τόπο μας, η δημιουργία μιας πιο ευημερούσας αμπελοοινικής κοινότητας, η θεμελίωση μιας μακροπρόθεσμα βιώσιμης ανάπτυξης», επισημαίνεται στη στρατηγική για τον αμπελοοινικό τομέα που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΔΟΑΟ.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, «η αμπελουργία είναι βασικός πυλώνας του κλάδου και οι αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις πρέπει να καταστούν σταθερά βιώσιμες και ανταγωνιστικές ώστε να ανακοπεί η τάση μείωσης των αμπελουργικών εκτάσεων και να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των τελικών προϊόντων στις αγορές.
Οι φορείς του κλάδου, ΣΕΟ και ΚΕΟΣΟΕ, στα πλαίσια της Εθνικής Διεπαγγελματικής Αμπέλου και Οίνου, αντιλαμβανόμενοι την αναγκαιότητα συλλογικών δράσεων συμφώνησαν ότι η επίτευξη των παραπάνω κοινών στόχων μπορεί να γίνει με ασφαλή και αποτελεσματικό τρόπο μόνο μέσω στρατηγικού σχεδιασμού. Κοινός τόπος υπήρξε και η διαπίστωση ότι θα απαιτηθεί η σε βάθος διερεύνηση και ιεράρχηση των διαρθρωτικών και λειτουργικών προβλημάτων της αμπελουργικής παραγωγής και της οινοποιίας.
Η ενεργοποίηση των επαγγελματιών του τομέα στη διαδικασία διερεύνησης μαζί με ειδικούς και επιστήμονες θεωρήθηκε απαραίτητη. Ο δημόσιος φορέας απαιτείται επίσης να έχει ενεργό συμμετοχή στην υλοποίηση του έργου, υιοθετώντας στο τέλος και εφαρμόζοντας τα αποτελέσματα του σχεδιασμού.
Εκτιμήθηκε ότι ο σχεδιασμός πρέπει να ανταποκριθεί εκτός των άλλων πρώτιστα στην ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας όλων των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων και του αμπελουργικού εισοδήματος καθώς και στη σύνδεση με τον στρατηγικό σχεδιασμό marketing.
Ο κλάδος έχει εκπονήσει και εφαρμόζει στρατηγικό σχεδιασμό marketing και branding με επιτυχή αποτελέσματα ανάπτυξης στο εμπορικό πεδίο. Η επιτυχημένη πορεία πρέπει να στηριχθεί και να ενισχυθεί από οινοποιία και αμπελουργία σύγχρονη, βιώσιμη, ανταγωνιστική που διευρύνει κερδοφορία και αμπελουργικό εισόδημα.
Σε κάθε περίπτωση, βασικοί άξονες που ενισχύουν τη βιωσιμότητα και ανταγωνιστικότητα που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη, μεταξύ άλλων, είναι :
α) Διαρθρωτικά προβλήματα ελληνικής αμπελουργίας (αριθμός και μέγεθος των εκμεταλλεύσεων, κόστος παραγωγής, εισροές, κοινωνικό κόστος…)
β) Αξιοποίηση γηγενών ποικιλιών και κλώνων αμπέλου
γ) Παραγωγή γνήσιου, υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού
δ) Εφαρμογή των δεδομένων της αναπτυξιακής αμπελουργίας για την παραγωγή σταφυλιών ποιότητας
ε) Καινοτομίες, Επενδύσεις
στ) Αμπελοοινική έρευνα, ανθρώπινο δυναμικό
ζ) Πολιτική γης, κληρονομικό δίκαιο, διαδοχή
η) Εκσυγχρονισμός θεσμικού πλαισίου του αμπελο-οινικού τομέα
O προσδιορισμός του παραγωγικού μοντέλου στο πλαίσιο βιώσιμης διαχρονικά και ανταγωνιστικής αμπελουργίας με την αναβάθμιση της θέσης του ελληνικού οίνου στις αγορές αποτελεί το όραμα που μπορεί να γίνει πραγματικότητα μέσω του αμπελουργικού σχεδιασμού».
ΑΘΗΝΑ, Του Ανταποκριτή μας