Τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) και οι Έλληνες τευτλοκαλλιεργητές, θίγουν με ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές των Νομών Σερρών και Λάρισας του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ», κ.κ. Χατζηδημητρίου Αλέξανδρος και Μπαργιώτας Κωνσταντίνος αντίστοιχα, προς τους Υπουργούς (α) Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και (β) Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού.
Σύμφωνα με τους 2 βουλευτές «η άλλοτε «κραταιά» ΕΒΖ, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη αγροτική βιομηχανία της χώρας, με σημαντική παραγωγική, αγροβιομηχανική και εμπορική δραστηριότητα, τόσο στον Ελληνικό χώρο, όσο και στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρότατα προβλήματα βιωσιμότητας που θέτουν σε κίνδυνο, όχι μόνο την ίδια την ύπαρξη και λειτουργία της, αλλά και το μέλλον της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα μας. Με διαχρονικές ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων, η ΕΒΖ αντιμετωπίζει μια ζοφερή πραγματικότητα την οποία συνθέτουν κυρίως το σημαντικό χρηματοδοτικό κενό, καθώς και τα χρέη προς τευτλοπαραγωγούς, ΔΕΠΑ και τρίτους ύψους αρκετών εκατομμυρίων ευρώ. Μέχρι σήμερα οι τευτλοκαλλιεργητές, παρά τις διαβεβαιώσεις της Κυβέρνησης, δεν έχουν λάβει τις απαραίτητες εγγυήσεις, προκειμένου να σπείρουν κι εφέτος τεύτλα. Πάγια θέση του «ΠΟΤΑΜΙΟΥ» είναι ότι ο πρωτογενής τομέας μπορεί να αποτελέσει και πάλι την πραγματική «ατμομηχανή» της Ελληνικής οικονομίας. Σε αυτό το πλαίσιο η τευτλοκαλλιέργεια μπορεί και πρέπει να έχει σημαντικό ρόλο, ειδικά στην περιοχή της Β. Ελλάδας».
Αναλυτικότερα το πλήρες κείμενο της ερώτησης προς τον υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τον Υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού με θέμα τις δυσοίωνες προοπτικές για την καλλιέργεια των ζαχαρότευτλων στη χώρα μας και τη λειτουργία της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, υποστηρίζει τα εξής: «Περίπου μισό αιώνα από την ίδρυσή της, η άλλοτε «κραταιά» ΕΒΖ, η οποία στα τέλη του 2005 «έγραφε» στον ισολογισμό της κέρδη ύψους 10 εκ. ευρώ, καλλιεργήσιμες εκτάσεις που ανέρχονταν περίπου στα 400.000 στρέμματα και μία παραγωγή ζάχαρης, η οποία υπερκάλυπτε τις εγχώριες ανάγκες, αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα βιωσιμότητας που θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο την ίδια την ύπαρξη και λειτουργία της, αλλά και το μέλλον της τευτλοκαλλιέργειας στη χώρα μας. Η «χρησιμοποίηση» της ΕΒΖ διαχρονικά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ως μέσο εξυπηρέτησης κομματικών συμφερόντων και σκοπών, συνετέλεσε στην πλήρη απαξίωση και παρακμή της μεγαλύτερης αγροτικής βιομηχανίας της χώρας. Συγκεκριμένα, τα εργοστάσια της Λάρισας και της Ξάνθης δε λειτουργούν από το 2006, ενώ από τα εναπομείναντα τρία σε Σέρρες, Ορεστιάδα και Πλατύ, μόνο το τελευταίο παρουσιάζει παραγωγική δραστηριότητα. Μετά τη διάσπαση της Αγροτικής Τράπεζας σε «καλή» και «κακή», η ΕΒΖ τελεί υπό καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης, αντιμετωπίζοντας σημαντικότατο πρόβλημα ρευστότητας, χρηματοδοτικό κενό και χρέη προς τευτλοπαραγωγούς, ΔΕΠΑ και τρίτους (π.χ. μεταφορείς κ.α.) ύψους αρκετών εκατομμυρίων ευρώ. Οι τευτλοπαραγωγοί ζητούν εγγυήσεις από τη διοίκηση της ΕΒΖ για να σπείρουν κι εφέτος τεύτλα, όμως ακόμα δεν υπάρχει καμία ανακοίνωση για την τιμολογιακή πολιτική που θα ακολουθήσει η ΕΒΖ το 2015. Κατά την ανάγνωση των Προγραμματικών Δηλώσεων στη Βουλή, η Κυβέρνηση δήλωσε ότι θα στηρίξει άμεσα την ΕΒΖ, ενώ όπως προκύπτει και από το Δελτίο Τύπου (13/02/2015) του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σε σύσκεψη μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων «…δεσμεύτηκε να αξιοποιήσει όλα τα δυνατά μέσα ώστε να πληρωθούν οι τευτλοπαραγωγοί και να ξεκινήσει κανονικά η νέα τευτλοπαραγωγική περίοδος με τη λειτουργία της ΕΒΖ». Ωστόσο, μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση δεν έχει αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, προκειμένου οι τευτλοκαλλιεργητές να προχωρήσουν απρόσκοπτα στη νέα καλλιεργητική χρονιά και οι προθεσμίες είναι πλέον εξαιρετικά πιεστικές. Το «ΠΟΤΑΜΙ» πιστεύει ότι σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, ο πρωτογενής τομέας μπορεί να αποτελέσει και πάλι την πραγματική «ατμομηχανή» της Ελληνικής οικονομίας. Σε αυτό το πλαίσιο η τευτλοκαλλιέργεια μπορεί και πρέπει να έχει σημαντικό ρόλο, ειδικά στην περιοχή της Β. Ελλάδας.
Έτσι οι 2 βουλευτές του Ποταμιού ρωτούν τους αρμόδιους υπουργούς: 1) Σε ποιες συγκεκριμένες ενέργειες και με ποιο χρονοδιάγραμμα πρόκειται να προβεί η Κυβέρνηση, προκειμένου αφ ενός μεν να πληρωθούν τα οφειλόμενα της προηγούμενης καλλιεργητικής περιόδου, αφ’ ετέρου δε να μην χαθεί η φετινή χρονιά για τους Έλληνες τευτλοπαραγωγούς;
2) Ποια η στρατηγική που προτίθεται να ακολουθήσει η Κυβέρνηση στον τομέα της ζάχαρης και των ποιοτικών παραπροϊόντων της, στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας του πρωτογενούς τομέα της χώρας μας;
3) Προτίθεται η Κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες που μπορούν να εξασφαλίσουν τη σταθερή λειτουργία όλων των εργοστασίων της ΕΒΖ καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και όχι μόνο σε εποχική βάση, όπως συμβαίνει σήμερα;
