«Προτίθεστε να προβείτε στις δέουσες ενέργειες, είτε με την έκδοση νέας ερμηνευτικής εγκυκλίου, είτε με την νομοθετική τροποποίηση του νόμου ώστε να συμπεριληφθούν στο ακατάσχετο και οι τελικές πληρωμές των αγροτών, προκειμένου να σταματήσει η παρανομία;» Την ερώτηση αυτή απηύθυνε δια του κοινοβουλευτικού ελέγχου ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ κ. Βασίλης Κόκκαλης προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ζητώντας λύση για ένα θέμα που απασχολεί σοβαρά τον αγροτικό κόσμο και αποτελεί ζωτικής σημασίας ζήτημα η αντιμετώπισή του.
Ο Λαρισαίος βουλευτής αναφέρει αναλυτικά στην ερώτησή του: «Όπως είναι γνωστό όλοι οι αγρότες λαμβάνουν κοινοτικές ενισχύσεις (ενιαία ενίσχυση). Καταλήξανε βέβαια τα ποσά αυτά να παρακρατούνται μετά την ένταξη στην ρύθμιση αγροτών στον ΟΓΑ, τη στιγμή που απαγορεύεται από την κοινοτική νομοθεσία παρακράτηση της ενιαίας ενίσχυσης. Σύμφωνα με τον σχετικό Νόμο «οι ασφαλιστικοί Οργανισμοί για την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων εισφορών κατά την έννοια του τρίτου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 101 του Ν. 4172/2013 παρακρατούν, κατά παρέκκλιση των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 14 του Ν. 3614/2007, όπως ισχύει τα οφειλόμενα ποσά από τις πάσης φύσεως καταβολές, πληρωμές, επιδοτήσεις, αποζημιώσεις, επιχορηγήσεις και δανειοδοτήσεις που καταβάλλονται από το Δημόσιο, τους φορείς του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ, Ν.Π.Ι.Δ, και Α.Ε του δημόσιου τομέα, κατ΄ ανώτατο όριο μέχρι του ύψους οφειλών που αντιστοιχούν στις ετήσιες ασφαλιστικές εισφορές του οικείου φορέα», δίνεται η δυνατότητα στα ασφαλιστικά ταμεία να παρακρατούν οφειλές των ασφαλισμένων από τις επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις και κάθε άλλες φύσεως πληρωμές που γίνονται στο πρόσωπό τους από το Δημόσιο και φορείς του ευρύτερου Δημοσίου Τομέα. Από το γράμμα του νόμου, δεν προκύπτει και δεν αναφέρεται κάπου η λέξη «ενιαία ενίσχυση» ή «ενισχύσεις του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου», ενώ ακόμη και αν συμπεριλαμβάνεται στην λέξη «επιδοτήσεις», οι ως άνω περιγραφόμενες πληρωμές αφορούν σε πληρωμές – επιδοτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου. Αντίθετα οι ενιαίες ενισχύσεις καταβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση με μεσάζοντα τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ο οποίος απλά μεσολαβεί και διαχειρίζεται – κατανέμει τα χρήματα στους δικαιούχους του. Επίσης από την με αριθμό 29212/2081/29-08-2014 ερμηνευτική εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας προς τον ΟΠΕΚΕΠΕ, συμπεριλήφθησαν με διασταλτική ερμηνεία του νόμου και οι ενισχύσεις των αγροτών που καταβάλλονται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων. Δυστυχώς, όμως η ερμηνεία αυτή είναι αντίθετη με το γράμμα του νόμου, καθώς ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν καταβάλλει κρατικές ενισχύσεις αλλά είναι ουσιαστικά μεσάζον καταβολής των ενισχύσεων που προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Επιπλέον η ερμηνεία έγινε κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας, ήτοι του άρθρου 28 του Κανονισμού 1782/2003, «οι ενισχύσεις στα πλαίσια των καθεστώτων στήριξης …καταβάλλονται στο ακέραιο στους δικαιούχους». Άλλωστε στο άρθρο 11 του Κανονισμού (ΕΚ) 1920/2005 περί χρηματοδότησης της κοινής γεωργικής πολιτικής αναφέρεται ότι «εκτός αντιθέτων διατάξεων της κοινοτικής νομοθεσίας, τα ποσά που αντιστοιχούν στις χρηματοδοτήσεις βάσει του παρόντος κανονισμού ή στη δημόσια χρηματοδοτική συμμετοχή στα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης καταβάλλονται στο ακέραιο στους δικαιούχους». Περαιτέρω σε ότι αφορά το εθνικό δίκαιο στο άρθρο 242 παράγραφος 4 α΄ του Ν. 4072/2012, ρητά ορίζεται πως «οι προκαταβολές και οι ενδιάμεσες πληρωμές των δικαιούχων για την υλοποίηση των πράξεων που συγχρηματοδοτούνται από τα Επιχειρησιακά Προγράμματα του Ε.Σ.Π.Α και το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, δεν κατάσχονται, δεν υπόκεινται σε κανενός είδους παρακράτηση και δεν συμψηφίζονται με τυχόν οφειλές του δικαιούχου προς το Ελληνικό Δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία. Στην περίπτωση αυτή, παραμένουν 8σε ισχύ οι γενικές διατάξεις περί φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για είσπραξη χρημάτων, χωρίς όμως τον όρο της παρακράτησης.» Το ζήτημα είναι αν το Ελληνικό Δημόσιο, επιθυμεί ή όχι την στήριξη της γεωργίας και αν είναι διατεθειμένο να προχωρήσει σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και να εκσυγχρονίσει τον εισπρακτικό της μηχανισμό. Το Υπουργείο άλλωστε δεν προέβην, παρά τις έντονες αντιδράσεις όλου του αγροτικού κόσμου, σε νέα ερμηνευτική εγκύκλιο, όπου να δίδεται η δυνατότητα στον Έλληνα αγρότη να παράσχει την συγκατάθεσή του περί της παρακράτησης που αιτείται ο εκάστοτε φορέας του Δημοσίου, κατ΄ ανάλογο τρόπο με τον ΕΛΓΑ. Εν κατακλείδι και εφόσον στον Νόμο δεν γίνεται καμία αναφορά περί παρακράτησης, παρά την περιβόητη εγκύκλιο Βρούτση όπου δίνεται το δικαίωμα στον ΟΠΕΚΕΠΕ να συμψηφίζει αγροτικές κοινοτικές ενισχύσεις με ληξιπρόθεσμα χρέη προς τον ΟΓΑ κατ΄ εξουσιοδότηση από το Υπουργείο Εργασίας, είναι δίκαιο αλλά και εύλογο για όλον τον αγροτικό κόσμο να υπάρξει ρητή ρύθμιση ή έστω μια νέα ερμηνευτική εγκύκλιος όπου θα εναρμονίζεται με την ευρωπαϊκή νομοθεσία αλλά και θα σέβεται τα πολλαπλά πλήγματα που έχει υποστεί ο πρωτογενής τομέας παραγωγής».
