Ανησυχία για το πρόγραμμα κατά της παιδικής παχυσαρκίας

Ανακοίνωση σχετικά με την αξιολόγηση και τις προτάσεις για το πρόγραμμα καταπολέμησης της παιδικής παχυσαρκίας «Για τα παιδιά, γινόμαστε ασπίδα» εξέδωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ελευθερο-Επαγγελματιών Παιδιάτρων. Στην ανακοίνωση μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι «Με μεγάλη ανησυχία και ενδιαφέρον, διαβάσαμε και προσπαθήσαμε να αναλύσουμε το πρόγραμμα «Για τα παιδιά, γινόμαστε ασπίδα», που έχει ξεκινήσει το Υπουργείο Υγείας σε συνεργασία με τη UNICEF, για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα. Παρά τις καλές προθέσεις και την πρωτοβουλία, το πρόγραμμα παρουσιάζει μεγάλες αδυναμίες και ελλείψεις, που θέτουν κάτω από σοβαρή αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητά του. Βασικές αδυναμίες του προγράμματος: -Έλλειψη ολοκληρωμένης ιατρικής προσέγγισης: Ένα από τα σημαντικότερα σημεία της αδυναμίας του προγράμματος είναι ότι το πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει την ενεργή συμμετοχή των παιδιάτρων αλλά και άλλων ιατρικών ειδικοτήτων π.χ. παιδο-ενδοκρινολόγων, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για τη διάγνωση, παρακολούθηση και θεραπεία της παιδικής παχυσαρκίας. Θέλουμε να υπενθυμίσουμε στο Υπουργείο Υγείας ότι ο παιδίατρος στη χώρα μας παρακολουθεί πάνω από το 70% των παιδιών και είναι ο επαγγελματίας υγείας που οι γονείς εμπιστεύονται και συμβουλεύονται για την υγεία των παιδιών τους. -Ελλιπής συμμετοχή των γονέων: Η εκπαίδευση και ενεργή συμμετοχή των γονέων δεν έχουν επαρκή έμφαση, κάτι που είναι κρίσιμο για την επιτυχία του προγράμματος μακροπρόθεσμα. Η εμπειρία από επιτυχημένα προγράμματα, όπως το «ShapeUp Somerville»1 στις ΗΠΑ, δείχνει ότι η εκπαίδευση και η εμπλοκή των γονέων είναι κρίσιμη για τη μακροπρόθεσμη επιτυχία στην αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας. -Έλλειψη συνεχούς παρακολούθησης και αξιολόγησης: Πουθενά δεν αναφέρεται και δεν φαίνεται να υπάρχει σαφής μηχανισμός για τη συνεχή παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου των παιδιών. Η συνεχής παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου των παιδιών είναι απαραίτητη για την επιτυχία οποιουδήποτε προγράμματος. Στα επιτυχημένα προγράμματα, όπως το «MEND» (Mind, Exercise, Nutrition…Doit!)2 στο Ηνωμένο Βασίλειο, η παρακολούθηση και η αξιολόγηση αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας, επιτρέποντας την προσαρμογή των παρεμβάσεων ανάλογα με την πρόοδο των παιδιών. -Περιορισμένη εστίαση στην αλλαγή πολιτικής και κοινωνικών παραγόντων: Η παιδική παχυσαρκία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με αλλαγές στη διατροφή και την άσκηση. Απαιτούνται ευρύτερες αλλαγές στην πολιτική και στις κοινωνικές δομές. Προγράμματα όπως το «EPODE» (Ensemble Prévenonsl’ Obésité Des Enfants)3 στη Γαλλία, έχουν επιτύχει σημαντικά αποτελέσματα επειδή ενσωματώνουν αλλαγές σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας, κάτι το οποίο δεν προβλέπει το ανακοινωθέν πρόγραμμα, ούτε από κάπου διαφαίνεται» καταλήγει η ανακοίνωση.

Ανακοίνωση σχετικά με την αξιολόγηση και τις προτάσεις για το πρόγραμμα καταπολέμησης της παιδικής παχυσαρκίας «Για τα παιδιά, γινόμαστε ασπίδα» εξέδωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ελευθερο-Επαγγελματιών Παιδιάτρων.

Στην ανακοίνωση μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι «Με μεγάλη ανησυχία και ενδιαφέρον, διαβάσαμε και προσπαθήσαμε να αναλύσουμε το πρόγραμμα «Για τα παιδιά, γινόμαστε ασπίδα», που έχει ξεκινήσει το Υπουργείο Υγείας σε συνεργασία με τη UNICEF, για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα. Παρά τις καλές προθέσεις και την πρωτοβουλία, το πρόγραμμα παρουσιάζει μεγάλες αδυναμίες και ελλείψεις, που θέτουν κάτω από σοβαρή αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητά του.
Βασικές αδυναμίες του προγράμματος:
-Έλλειψη ολοκληρωμένης ιατρικής προσέγγισης: Ένα από τα σημαντικότερα σημεία της αδυναμίας του προγράμματος είναι ότι το πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει την ενεργή συμμετοχή των παιδιάτρων αλλά και άλλων ιατρικών ειδικοτήτων π.χ. παιδο-ενδοκρινολόγων, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για τη διάγνωση, παρακολούθηση και θεραπεία της παιδικής παχυσαρκίας. Θέλουμε να υπενθυμίσουμε στο Υπουργείο Υγείας ότι ο παιδίατρος στη χώρα μας παρακολουθεί πάνω από το 70% των παιδιών και είναι ο επαγγελματίας υγείας που οι γονείς εμπιστεύονται και συμβουλεύονται για την υγεία των παιδιών τους.
-Ελλιπής συμμετοχή των γονέων: Η εκπαίδευση και ενεργή συμμετοχή των γονέων δεν έχουν επαρκή έμφαση, κάτι που είναι κρίσιμο για την επιτυχία του προγράμματος μακροπρόθεσμα. Η εμπειρία από επιτυχημένα προγράμματα, όπως το «ShapeUp Somerville»1 στις ΗΠΑ, δείχνει ότι η εκπαίδευση και η εμπλοκή των γονέων είναι κρίσιμη για τη μακροπρόθεσμη επιτυχία στην αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας.
-Έλλειψη συνεχούς παρακολούθησης και αξιολόγησης: Πουθενά δεν αναφέρεται και δεν φαίνεται να υπάρχει σαφής μηχανισμός για τη συνεχή παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου των παιδιών. Η συνεχής παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου των παιδιών είναι απαραίτητη για την επιτυχία οποιουδήποτε προγράμματος. Στα επιτυχημένα προγράμματα, όπως το «MEND» (Mind, Exercise, Nutrition…Doit!)2 στο Ηνωμένο Βασίλειο, η παρακολούθηση και η αξιολόγηση αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας, επιτρέποντας την προσαρμογή των παρεμβάσεων ανάλογα με την πρόοδο των παιδιών.
-Περιορισμένη εστίαση στην αλλαγή πολιτικής και κοινωνικών παραγόντων: Η παιδική παχυσαρκία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με αλλαγές στη διατροφή και την άσκηση. Απαιτούνται ευρύτερες αλλαγές στην πολιτική και στις κοινωνικές δομές. Προγράμματα όπως το «EPODE» (Ensemble Prévenonsl’ Obésité Des Enfants)3 στη Γαλλία, έχουν επιτύχει σημαντικά αποτελέσματα επειδή ενσωματώνουν αλλαγές σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας, κάτι το οποίο δεν προβλέπει το ανακοινωθέν πρόγραμμα, ούτε από κάπου διαφαίνεται» καταλήγει η ανακοίνωση.