Συνεχίζουν τις προβολές τους οι ταινίες «Το Κάλεσμα της Άγριας Φύσης», «Μικρές Κυρίες», «Ευτυχία», Χαλβάη 5-0», «Οι Σκανταλιάρηδες», «Sonic η Ταινία» και «Ψυχρά και Ανάποδα II». Πρεμιέρα πραγματοποίησαν οι παραγωγές «Έμμα», «Αγώνας για Δικαιοσύνη», «Brahms: The Boy II» και «Φύγαμε».
Δικαιοσύνη για όλους!
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
(Just Mercy)
Βιογραφικό Δράμα- Διάρκεια: 137΄-Παραγωγή: Η.Π.Α., 2019- Σκηνοθεσία: Ντέστιν Ντάνιελ Κρέτον- Σενάριο: Ντέστιν Ντάνιελ Κρέτον, Αντριου Λάνχαμ -Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Μπ. Τζόρνταν, Τζέιμι Φοξ , Μπρι Λάρσον, Τιμ Μπλέικ Νέλσον –Κατάλληλη για άνω των 12 ετών.
Ο δικηγόρος Μπράιαν Στίβενσον (Μάικλ Μπ. Τζόρνταν) φτάνει το 1989 στην Αλαμπάμα, για να αναλάβει αφιλοκερδώς την υπεράσπιση θανατοποινιτών. Στα χέρια του πέφτει και η υπόθεση του Γουόλτερ ΜακΜίλαν (Τζέιμι Φοξ), ενός άνδρα που καταδικάστηκε με ελλιπή στοιχεία. Και ενώ ο Γουόλτερ δεν πιστεύει ότι μπορεί να ανατραπεί μια επικείμενη εκτέλεσή του, ο Μπράιαν επιμένει ότι θα αποκαλύψει την αθωότητά του.
Βασισμένη στα απομνημονεύματα «Just Mercy: A Story of Justice and Redemption (2014) του δικηγόρου και κοινωνικού ακτιβιστή Μπράιαν Στίβενσον, η ταινία περιγράφει τον πραγματικό του αγώνα να φέρει στο φως τα ατράνταχτα στοιχεία που θα αποδείκνυαν τη σκευωρία πίσω από την καταδίκη του θανατοποινίτη Γουόλτερ ΜακΜίλαν. Η φυλάκιση του τελευταίου ήταν αποτέλεσμα μιας καλοστημένης παγίδας, μιας εκδίκησης που του στέρησε την ελευθερία, την ελπίδα και την εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη. Σεναριακά η κατασκευή των ψευδών εις βάρους του στοιχειών, αλλά και η νέα έρευνα αυτών των στοιχείων εκ μέρους του Μπράιαν, πραγματοποιούνται με στιγμές υποβόσκουσας έντασης και συναισθημάτων που δεν ξεσπούν στην οθόνη, αλλά συμμετέχουν χαμηλόφωνα στο δράμα.
Η πλοκή τονίζει πως για τον Γουόλτερ η δικαιοσύνη δεν υπήρξε ποτέ τυφλή. Αντιθέτως τον κοίταξε στο πρόσωπο και εξαιτίας του χρώματός του τον έκρινε, χωρίς δίκη, δολοφόνο και εγκληματία. Ο λόγος ενός Αφροαμερικανού δεν θα ήταν ποτέ αρκετός απέναντι στην καταδικαστέα μαρτυρία ενός λευκού άνδρα. Το ισχυρό, όμως, ένστικτο του δικηγόρου του δεν άφησε περιθώρια για άλλη εξαπάτηση του νόμου. Όπως υποστηρίζει ο Μπράιαν σε μια σκηνή της ταινίας «το αντίθετο της φτώχειας δεν είναι ο πλούτος, το αντίθετο της φτώχειας είναι η δικαιοσύνη», και ακριβώς αυτό πρεσβεύει η μάχη του ενάντια στη «γύμνια» που αισθάνονται οι φτωχοί και κοινωνικά αποκλεισμένοι απέναντι στον νόμο.
Το ρατσιστικό παραλήρημα της δικαστικής εξουσίας, με τις συνεχείς απορρίψεις των αιτημάτων για επανάληψη της δίκης του Γούολτερ, γυρίζουν μπούμερανγκ στο σύστημα και τον εισαγγελέα της περιοχής. Ταγμένος στην προστασία των προνομιούχων πολιτών, ξεχνά να προστατεύσει τους αδύναμους. Ανεπανάληπτη είναι σκηνή όπου η σύζυγός του, παρακολουθώντας τον σε συνέντευξη να επιμένει στην ενοχή του Γουόλτερ, τον κοιτάζει με απαξιωτικό ύφος σαν να του λέει «πώς είναι δυνατόν να μην βλέπεις την αλήθεια;». Η ταινία μας θυμίζει πως το δίκαιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος βρίσκονται τελικά πολύ κοντά. Για να λάμψει η αλήθεια αρκεί το δίκαιο και το σωστό να υψώσουν το ανάστημά τους, παραμερίζοντας κάθε μορφή απελπισίας. Είναι σοκαριστικό το πόσο εύκολα μπορεί να βρεθεί κάποιος στη θέση του Γούολτερ και ακόμα πιο σοκαριστικό το γεγονός ότι συνεχώς ακούμε παρόμοιες ιστορίες, προερχόμενες από όλες τις γωνιές της γης.
Η κινηματογραφική ιστορία του Γουόλτερ και του Μπράιαν έχει ως πρωταγωνιστές δυο εξαιρετικούς ηθοποιούς, που αδικήθηκαν στα βραβεία. Ο Τζέιμι Φοξ αποδίδει την ψυχολογία του θανατοποινίτη Γουόλτερ, ο οποίος, αν και περιμένει με στωικότητα το τέλος, καθώς δεν ελπίζει πλέον σε τίποτα, ελπίζει ξανά στα πάντα και απελπίζεται ξανά, όταν πια όλα μοιάζουν χαμένα. Στο πλευρό του ο Μάικλ Μπ. Τζόρνταν υποδύεται με ηρεμία τον Μπράιαν. Ο νέος δικηγόρος υπομένει εξευτελισμούς και απειλές από τους εκπροσώπους του νόμου, αλλά δεν ξεμακραίνει από τον στόχο του. Συγκλονιστικός είναι και ο Τιμ Μπλέικ Νέλσον στο ρόλο του Ραλφ Μάγιερς, ενός άνδρα που εξιλεώνεται από το παρελθόν του με αποφασιστικότητα.
Η ταινία είναι ένας φάρος αισιοδοξίας και πίστης πως εκεί έξω υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν κάνουν πίσω μέχρι η δικαιοσύνη να επικρατήσει. ****/5
BRAHMS: THE BOY II
Τρόμου- Διάρκεια: 86΄-Παραγωγή: Η.Π.Α., 2020- Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ- Σενάριο: Στέισι Μίναρ-Πρωταγωνιστούν: Κέιτι Χολμς, Ραλφ Ίνσον, Όουεν Γίομαν, Κρίστοφερ Κόνβερι–Κατάλληλη για άνω των 18 ετών.
Μια τρομακτική εμπειρία κλονίζει τη Λίζα (Κέιτι Χολμς), αλλά πολύ περισσότερο τον μικρό γιο της Τζουντ (Κρίστοφερ Κόνβερι), και η οικογένεια αποφασίζει να μετακομίσει μακριά. Η εγκατάσταση στην έπαυλη Χίλσαϊρ τους φαίνεται ιδανική, καθώς αγνοούν την ανατριχιαστική ιστορία που κρύβει. Όταν, όμως, ο Τζουντ ανακαλύπτει στο δάσος μια πορσελάνινη κούκλα, η στενή σχέση που αναπτύσσει με αυτή προκαλεί ανησυχία στη Λίζα και τον σύζυγό της Σιν (Όουεν Γίομαν).
Το 2016 η ταινία «The Boy» του Γουίλιαμ Μπρεντ Μπελ μας γνώρισε τον Μπραμς Χίλσαϊρ, τη συνονόματη κούκλα του, και το σχέδιο των γονιών του να του βρούνε σύντροφο. Ο Μπελ σκηνοθετεί τώρα και το σίκουελ με πρωταγωνιστή την εν λόγω κούκλα. Το αθώο παιχνίδι που εξελίσσεται σε απειλή για την οικογένεια αποκτά τον ρόλο του φίλου για τον Τζουντ και κατά κάποιον τρόπο κούκλα και παιδί φτάνουν σε σημείο ταύτισης. Μην αναζητήσετε κάτι το διαφορετικό ή το εξαιρετικό στην πλοκή και τις ερμηνείες. Μόνο το σπίτι στέκει επιβλητικό σε αυτή τη μετριότητα που ολοκληρώνουν τα περίεργα οπτικά εφέ! */5
Από τη
Δέσποινα Τριανταφυλλίδου.
Φιλόλογο, Διδάκτορα Κινηματογράφου
του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.
