«Πώς εξαφανίζεται ένας άνθρωπος και πού μπορεί να βρίσκεται;» είναι δύο από τα ερωτήματα που τίθενται, αλλά χωρίς μέχρι στιγμής να μπορεί να δοθεί κάποια απάντηση. Εικασίες και ενδεχόμενα υπάρχουν πολλά, όμως τίποτα από αυτά δεν μπόρεσαν έως τώρα να βοηθήσουν.
Από τις 30 Δεκεμβρίου 2024 ο 39χρονος βγήκε για έναν περίπατο και έτσι απλά εξαφανίστηκε. Αστυνομία, Πυροσβεστική, μαζί με τους εθελοντές και τους διασώστες, ψάχνουν ένα σημάδι του με πεζές περιπολίες, με σκυλιά, με drones, αλλά και ρομπότ που καταγράφουν τον βυθό του Πηνειού ποταμού. Την ίδια ώρα και η ομάδα ενός ιδιωτικού ερευνητή κάνει έρευνες. Μέχρι στιγμής, όμως, κανένα αποτέλεσμα.
Τέτοιες περιπτώσεις δεν καταγράφονται συχνά και όταν σημειώνονται, αν μη τι άλλο το ενδιαφέρον του κόσμου καταγράφεται έντονο. Η «Ε», με αφορμή αυτήν την εξέλιξη, γυρίζει τον χρόνο πίσω σε δύο περιπτώσεις που δεν μπόρεσε να βρεθεί η άκρη του νήματος. Η μια είναι πίσω στο μακρινό 1974, με την εξαφάνιση του Γκιγιέρμο Ντάους και του Νίκου Παπαγιάννη και η άλλη στο 2019 με τη Βασιλική Σιλεβίστα-Κουκουνασούλη.
ΝΤΑΟΥΣ – ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ
Τις ημέρες που έγινε η τουρκική εισβολή το 1974 οι εφημερίδες της εποχής δύσκολα μπορούσαν να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε κάτι άλλο. Παρά το γεγονός πως στην Κύπρο γράφονταν ιστορία, με όλες τις εξελίξεις, η «Ελευθερία» της εποχής ασχολήθηκε με μια εξαφάνιση. Ήταν η εξαφάνιση του τότε ποδοσφαιριστή της ΑΕΛ Γκιγιέρμο Ντάους και του 15χρονου τότε Νίκου Παπαγιάννη.
Ένα απόγευμα Σαββάτου, τον Ιούλιο του 1974, στον Αγιόκαμπο ανέβηκαν σε μια μικρή λέμβο ο Μιλτιάδης Παπαγιάννης (φροντιστής της ΑΕΛ), η μικρή του κόρη, ο γιος του Νίκος Παπαγιάννης (ποδοσφαιριστής στις υποδομές της ΑΕΛ) και ο ποδοσφαιριστής Γκιγιέρμο Ντάους (26 ετών).
Εξαιτίας της κακοκαιρίας, όμως, όπως αναφέρεται στα ρεπορτάζ της εποχής, και με κίνδυνο ανατροπής της βάρκας, ο Μ. Παπαγιάννης με την κόρη του έπεσαν στη θάλασσα και εν συνεχεία βγήκαν στη στεριά. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν έγινε με τους άλλους δύο που έκτοτε αγνοούνται. Λίγες ημέρες μετά, σε ρεπορτάζ της «Ε» αναφέρεται πως παλιοί ψαράδες της περιοχής εξέφραζαν τη γνώμη πως η λέμβος παρασύρθηκε προς τη Χαλκιδική.
Με τα χρόνια, όμως, να περνούν οι γνώμες για τον τρόπο με τον οποίο συνέβη το περιστατικό διίστανται, χωρίς να μπορεί να αποδειχθεί κάτι.
Ο Ντάους ήρθε στη Λάρισα το 1972 μαζί με τους Καβόλι, Μοράλες, Βαγιέχο και Λας Πάλμας. Ο τελευταίος δεν μπόρεσε να αγωνιστεί, λόγω ενός ζητήματος με το δελτίο και τη θέση του λίγο αργότερα έλαβε ο Χιλ. Όλοι τους συνέβαλαν στην πρώτη άνοδο της ομάδας στην Α’ Εθνική.
Η Αλεξάνδρα Παπαγιάννη που σώθηκε το 1974 και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε άσχημη κατάσταση, όπως σημειώνουν τα ρεπορτάζ της εποχής, έφυγε νωρίς από τη ζωή από καρκίνο. Στα τέλη Μαΐου 2021 πεθαίνει από καρκίνο το τρίτο παιδί της οικογένειας Παπαγιάννης, ο Γιάννης Παπαγιάννης, σε ηλικία 63 ετών.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΛΕΒΙΣΤΑ-
ΚΟΥΚΟΥΝΑΣΟΥΛΗ
Ήταν 10 Μαρτίου 2019, λίγο πριν τις 7 το απόγευμα, όταν η 59χρονη, τότε, Βασιλική Σιλεβίστα-Κουκουνασούλη βγήκε από το πατρικό της σπίτι στον Ιπποκράτη, στη Λάρισα, προκειμένου να περπατήσει. Αυτό τουλάχιστον ανέφερε τηλεφωνώντας σε φίλη της στη Λαμία. Από τότε, όμως, δεν έχει εμφανιστεί.
Το κινητό τηλέφωνο της νέκρωσε, οπτικό υλικό που να καταγράφει την κίνησή της δε βρέθηκε στη γύρω περιοχή, ενώ χωρίς αποτέλεσμα κατέληξαν και οι πολυήμερες έρευνες αστυνομικών, πυροσβεστών και ανδρών της 8ης ΕΜΑΚ και στις δύο κοίτες του Πηνειού Ποταμού, εξετάζοντας το ενδεχόμενο της αυτοχειρίας.
Η εξαφάνισή της δηλώθηκε στην Αστυνομία την Καθαρά Δευτέρα 11 Μαρτίου από οικείους της που μάταια την αναζητούσαν. Οι τότε πληροφορίες ανέφεραν πως η Βασιλική Σιλεβίστα που κατοικούσε στη Λαμία με τον σύζυγό της βρέθηκε στη γενέτειρά της τη Λάρισα προκειμένου να διευθετήσει θέμα που αφορούσε στη μητέρα της.
Η 59χρονη, όταν έφυγε από το σπίτι της, φορούσε λευκή μπλούζα, μαύρο παντελόνι, καφέ - λαδί μπουφάν και μαύρα παπούτσια.
Έναν χρόνο περίπου μετά, τον Μάιο του 2020, ο αδελφός της αγνοούμενης Ηρακλής Κουκουνασούλης, μιλώντας στην «Ε», αναφέρθηκε στα συναισθήματα των ανθρώπων της οικογένειας της Βασιλικής: «Σίγουρα κάθε φορά που ακούμε για μια εξαφάνιση, πόσο μάλλον για τον εντοπισμό ενός πτώματος, η ψυχή μας ταραχεύεται. Συνεχίζουμε να ζούμε έναν εφιάλτη, έχουμε τον δικό μας «Γολγοθά», καθώς παραμένουν τα πολλά αναπάντητα ερωτηματικά για τον άνθρωπό μας. Αν και η υπόθεση για την ΕΛ.ΑΣ. έχει μπει στο αρχείο, δε συμβαίνει το ίδιο και για μας, αφού προσπαθούμε να κρατήσουμε την εξαφάνιση της αδελφής μου στο προσκήνιο. Θα συνεχίσουμε να την ψάχνουμε μέχρι να βρεθούν τα ίχνη της».
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ
