Έκανε όμως μία εξαίρεση προ ημερών ο τ. πρύτανης για να επισημάνει «στους αυτάρεσκους κριτές και επικριτές του καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, ευτυχώς είναι λίγοι, αλλά με βαρύγδουπα επιστημονικά βιογραφικά, τα ακόλουθα: Όταν διαχειρίζεσαι κρίσεις και όταν ένας ολόκληρος λαός κρέμεται από τα λόγια σου, το βάρος που πέφτει στους ώμους σου είναι τεράστιο. Ιδιαίτερα αν είσαι άνθρωπος, απλός επιστήμονάς / γιατρός και όχι πολιτικός ή από αυτούς τους «ακαδημαϊκούς», οι οποίοι διαρκώς προσβλέπουν σε μία πολιτική ανέλιξη ή επιζητούν με κάθε τρόπο τη δημοσιότητα».
Και καταλήγει ο διατελέσας και υπηρεσιακός υπουργός Υγείας: «Ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας, ως άνθρωπος με αυτά τα χαρακτηριστικά και για χρόνια αφοσιωμένος στο λειτούργημά του, φοβάμαι ότι έχει μεν μεγάλες αντοχές, όχι όμως τόσες, ώστε να ανέχεται τις βιτριολικές και εκ του ασφαλούς επιστημονικές (;) συμβουλές, οι οποίες θεριεύουν τις αμφιβολίες και τον πανικό. Γι’ αυτό κύριοι διακεκριμένοι συνάδελφοι, εσωτερικού και εξωτερικού, θα σας παρακαλούσα να σεβαστείτε τουλάχιστον την προσπάθεια του ανθρώπου αυτού. Και μη φοβάστε, όταν τελειώσει όλο το κακό, ο Σωτήρης θα επιστρέψει εκεί που αισθάνεται καλά: Στην κλινική του και δεν θα μπλέκεται στις επιδιώξεις σας. Το πεδίο θα είναι πάλι δικό σας». (Απολύτως σαφής ο καθηγητής Ιατρικής).
Ζ.