Ετοιμόρροπο είναι το εικονοστάσι στη μνήμη Κουκουλίτσιου-Μουσιάρη

ΤΙ ΛΕΕΙ ΣΤΗΝ «Ε» Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΛΑΩΡΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΛΟΠΕΣ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗ

Του Σωτ. Κέλλα
Το κλείσιμο των δρόμων από τους αγρότες την περασμένη Παρασκευή στο 112 χλμ. της ΠΑΘΕ προκάλεσε συγκίνηση για όσους κινήθηκαν από Λαμία προς Αθήνα και ήταν αναγκασμένοι να ακολουθήσουν την εκτροπή της κυκλοφορίας από το ύψος του Μαρτίνου και να κινηθούν προς Λάρυμνα και από κει να κατευθυνθούν στην εθνική οδό στο ύψος του Ακραιφνίου.

Ο λόγος της συγκίνησης είναι ότι έκαναν πέρασμα μπροστά από το εικονοστάσι που έχει στηθεί στη μνήμη των δύο άτυχων ποδοσφαιριστών της ΑΕΛ Κουκουλίτσιου-Μουσιάρη που έχασαν τη ζωή τους στη συγκεκριμένη τοποθεσία το 1979 σε τροχαίο δυστύχημα. Το εικονοστάσι είναι ετοιμόρροπο, σκεπασμένο από χόρτα και κινδυνεύει να πέσει, αν κρίνουμε από τις φωτογραφίες.
Δυστυχώς το γεγονός ότι βρίσκεται σε παράδρομο και όχι πάνω στην εθνική οδό έχει ως συνέπεια να μην μπορούν να το επισκεφθούν οι Λαρισαίοι φίλοι της ΑΕΛ και να ανάψουν ένα κεράκι στη μνήμη των δύο νέων που έχασαν τη ζωή τους στο ύψος της Θήβας σε ηλικία μόλις 19 ετών.
Το εικονοστάσι το κατασκεύασε ο Γιάννης Βαλαώρας ένα χρόνο μετά το δυστύχημα (1980), με τον ίδιο να έχει σωθεί από το μοιραίο συμβάν μια και ο ίδιος ήταν συνεπιβάτης του αυτοκινήτου.
Ο Βαλαώρας έφτιαξε το εικονοστάσι το οποίο όμως βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Ο ίδιος μας λέει «Το κατασκεύασα εγώ, αλλά δυστυχώς η κατασκευή της νέας εθνικής οδού το έκανε να βρίσκεται σε παράδρομο που δε διευκολύνει τους επισκέπτες. Το διέρρηξαν αρκετές φορές παίρνοντας τα χρήματα που έριχναν ορισμένοι και παρότι είχα δώσει κλειδί στον ιερέα για να παίρνει τα χρήματα και να μνημονεύει τα δύο παιδιά.
Στο παρελθόν είχα βάλει και μια γυναίκα να το συντηρεί, αλλά δυστυχώς η θέση του είναι τέτοια που δεν διευκολύνει. Θα μεταβώ και θα το δω ώστε να μπορέσω να κάνω τις απαραίτητες ενέργειες για να μείνει όρθιο.»
Νομίζουμε ότι ανάλογες ενέργειες εκτός του παίκτη οφείλουν να κάνουν και οι εμπλεκόμενοι φορείς με την ομάδα ώστε να μείνει όρθιο και να θυμίζει τα δύο παιδιά.
Ο Δημήτρης Μουσιάρης γεννήθηκε το 1959 στο χωριό Δαμάσι της Λάρισας. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τον τοπικό Δαμασιακό και αποκτήθηκε το 1976 από την Λάρισα έναντι 150.000 δραχμών. Αρχικά αγωνίστηκε στο ερασιτεχνικό τμήμα του συλλόγου και την περίοδο 1977/78 έγινε επαγγελματίας. Την ίδια σεζόν είχε σημαντική συμβολή στην άνοδο της Λάρισας στην Α’ Εθνική, ενώ την επόμενη χρονιά κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του στη μεγάλη κατηγορία πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις με τέσσερα γκολ σε 31 συμμετοχές. Παράλληλα πέτυχε να αναγνωριστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο Δημήτρης Κουκουλίτσιος άρχισε να παίζει επαγγελματικά ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 15 ετών στη Λάρισα και έγινε αρχηγός της Εθνικής ομάδας Νέων που το 1978 κέρδισε το Βαλκανικό Κύπελλο μέσα στην Τουρκία. Συνήθως αγωνιζόταν στη θέση του ακραίου ή μέσου επιθετικού.
Ο Γιάννης Βαλαώρας αγωνίστηκε στην ΑΕΛ σε όλη του την καριέρα (14 χρόνια) και παραμένει έως σήμερα, ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με 73 τέρματα σε 346 συμμετοχές, ενώ αγωνίστηκε και 14 φορές με τα εθνικά χρώματα πετυχαίνοντας 3 γκολ.
Προς τιμήν των δύο αδικοχαμένων «Δημήτρηδων της ΑΕΛ», η ΕΠΣ και ο Δήμος της Λάρισας διοργανώνουν το ποδοσφαιρικό τουρνουά «Κουκουλίτσιος-Μουσιάρης». Το γήπεδο του Δαμασίου έχει το όνομα του Μουσιάρη και ενός άλλου άτυχου ποδοσφαιριστή της ΑΕΛ του Ανδρέα Ζέρμα.