οδηγεί τους παραγωγούς μας σε προβληματισμό και αναζήτηση νέων λύσεων. Επίσης η μείωση της ρευστότητας αλλά και τα συνεχώς αυξανόμενα προβλήματα στη διαθεσιμότητα αρδευτικού νερού λόγω έλλειψης υποδομών, στρέφουν τους καλλιεργητές σε καλλιέργειες με μικρότερες απαιτήσεις σε νερό αλλά και αυτές που απαιτούν μικρότερα κεφάλαια κίνησης. Η ρίγανη είναι μια καλλιέργεια που όταν αρδεύεται δίνει καλύτερες αποδόσεις αλλά μπορεί να καλλιεργηθεί ακόμα και ξηρική. Επίσης το κεφάλαιο που απαιτείται για την εγκατάσταση της φυτείας δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, από τον πρώτο χρόνο φύτευσης μπορεί ο παραγωγός να έχει παραγωγή, αλλά και τα ετήσια έξοδα καλλιέργειας είναι μικρότερα από πολλές άλλες καλλιέργειες. Στη διαδικασία επιλογής και ανάπτυξης μιας νέας καλλιέργειας είναι σημαντική η πρωτοβουλία που θα αναληφθεί τόσο από ιδιώτες, παραγωγούς ή επιχειρήσεις όσο και από ομάδες παραγωγών. Από τις αρχές τις δεκαετίας του ’90 υπήρξαν μεμονωμένες προσπάθειες καλλιέργειας ρίγανης οι οποίες για διάφορους λόγους (όπως προβλήματα στην αντιμετώπιση ζιζανίων, στο δίκτυο πώλησης, ανταγωνιστικότερες άλλες καλλιέργειες) σταμάτησαν.
Στο Κιλελέρ πριν από 6 χρόνια ξεκίνησε πειραματικά η καλλιέργεια από την επιχείρηση «Θερμοκήπια ΚΙΛΕΛΕΡ» του Δημήτρη Τσιούτσιου η οποία προχώρησε σε εγκατάσταση φυτείας πριν 3 χρόνια. Προϋπήρχαν εγκατεστημένες φυτείες στην ευρύτερη περιοχή (Βελεστίνο) από την επιχείρηση «Φερραία Γη», ενώ και τα «Θερμοκήπια Απ. Μπίλης» προχώρησαν στην παραγωγή σποροφύτων. Παράλληλα ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Κιλελέρ που ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2013 ξεκίνησε τη διερεύνηση της δυνατότητας καλλιέργειας αρωματικών φυτών στην περιοχή, δοκιμάζοντας λεβάντα, χαμομήλι, δάφνη και ρίγανη, εγκαθιστώντας 100 στρέμματα ρίγανης το 2015, ενώ η καλλιέργεια λεβάντας θα ανέλθει φέτος στα 120 στρέμματα.
Ο ΑΠ. ΜΟΥΣΙΟΣ
Ζητήσαμε από τον πρόεδρο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κιλελέρ Αποστόλη Μούσιο να μας εξηγήσει πού οφείλεται αυτή η στροφή που παρατηρείται στην περιοχή του προς την καλλιέργεια ρίγανης. «Στην περιοχή του Κιλελέρ εγκαταστάθηκαν πριν 3 χρόνια 300 περίπου στρέμματα ρίγανης και υπολογίζουμε ότι με τις φυτεύσεις της φετινής χρονιάς θα ανέλθουν στα 1200 με 1.500 στρέμματα με περισσότερους από 20 καλλιεργητές να δραστηριοποιούνται στην καλλιέργεια. Στον σχεδιασμό του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κιλελέρ είναι να προχωρήσει σύντομα στη δημιουργία αναγνωρισμένης ομάδας παραγωγών αρωματικών φυτών, με δραστηριοποίηση σε όλα τα στάδια της παραγωγής. Η ρίγανη μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή στην ανάπτυξη του τομέα των αρωματικών στην περιοχή, αφού η ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος αλλά και τα οικονομικά στοιχεία της καλλιέργειας για τα δεδομένα της περιοχής, είναι ενθαρρυντικά».
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ
Όσοι ενδιαφέρονται να στραφούν προς τη ρίγανη, θα πρέπει να γνωρίζουν τα εξής: Το κόστος εγκατάστασης υπολογίζεται στο 150 ευρώ / στρ. για το πολλαπλασιαστικό υλικό και τα έξοδα πρώτης εγκατάστασης με μικρές διαφοροποιήσεις ανάλογα με τη διάταξη φύτευσης που θα επιλεγεί. Η διάρκεια παραγωγικής ζωής εκτιμάται στα 8 χρόνια. Τα έξοδα καλλιέργειας κατ’ έτος υπολογίζονται στα 80 ευρώ/ στρ. για ξηρική καλλιέργεια και στα 130 ευρώ/στρ. για ποτιστική κατά μέσο όρο, για μία συγκομιδή με μηχανοσυλλογή, κόστος άρδευσης υπολογιζόμενο με τα δεδομένα της περιοχής μας, και για παρουσία ζιζανίων μέτριας έντασης. Η προσδοκώμενη πρόσοδος εξαρτάται από την ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος, (περιεκτικότητα σε αιθέρια έλαια, χρώμα, καθαρότητα προϊόντος) την κατεύθυνση αξιοποίησης (δρόγη, τριμμένη, αιθέριο έλαιο), το σύστημα καλλιέργειας και την ένταση (ξηρική, ποτιστική, 1 ή 2 κοπές), την τιμή πώλησης (1 έως 2 ευρώ/κιλό). Οι παραπάνω παράγοντες διαμόρφωσης κόστους και προσόδου δίνουν μεγάλο εύρος διαμόρφωσης τελικού κέρδους, μπορούμε όμως κατά μέσο όρο να υπολογίζουμε κέρδος της τάξης των 100 ευρώ ανά στρέμμα για την ξηρική και 200 ευρώ ανά στρέμμα για την ποτιστική.
* Σε κάθε περίπτωση –σύμφωνα πάντα με τον πρόεδρο του ΑΣ Κιλελέρ Απ. Μούσιο- ο παραγωγός που θα προχωρήσει στην επιλογή της καλλιέργειας της ρίγανης θα πρέπει να προσέξει τα εξής:
• Την επιλογή του πολλαπλασιαστικού υλικού και των ποικιλιών που θα εγκαταστήσει.
• Τη διαθεσιμότητα εξοπλισμού συγκομιδής στην περιοχή του, αφού η έγκαιρη συλλογή του προϊόντος είναι πολύ σημαντική τόσο για την ποσότητα όσο και για την ποιότητα.
• Την αντιμετώπιση των ζιζανίων, έγκαιρη επέμβαση με τα κατάλληλα μέσα.
• Τον τρόπο διάθεσης του προϊόντος (άμεση διάθεση, αποθήκευση, συμβολαιακή καλλιέργεια), κάθε επιλογή έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Εν κατακλείδι «το γεγονός ότι οι κλιματικές συνθήκες στη χώρα μας ευνοούν την καλλιέργεια αρωματικών φυτών, μεταξύ αυτών και της ρίγανης, μπορούμε να παράγουμε ποιοτικό προϊόν, υπάρχουν αξιόπιστες αγορές για την προώθησή της, το δίκτυο εμπορίας αναπτύσσεται δίνοντας εναλλακτικές επιλογές, υπόσχεται εισόδημα που ανταγωνίζεται αρκετές άλλες καλλιέργειες στην περιοχή, απαιτεί σχετικά μέτριο κεφάλαιο εγκατάστασης και κεφάλαιο κίνησης, παρότι πολυετής καλλιέργεια από τον πρώτο χρόνο δίνει παραγωγή (μειωμένη βέβαια), μας οδηγεί στην αξιολόγησή της ως μια αξιόλογη επιλογή για τις παρούσες συνθήκες με σημαντικές προοπτικές, εφόσον η επιλογή της από τον καλλιεργητή γίνει κατόπιν εξέτασης των καλλιεργητικών και οικονομικών στοιχείων της καλλιέργειας και ενταχθεί στο σωστό μέγεθος για τα δεδομένα της κάθε γεωργικής εκμετάλλευσης».
