Εκείνο όμως που μου προξένησε πραγματικά αλγεινή εντύπωση, ήταν η τοποθέτηση του οικοδεσπότη δημάρχου της μεγαλύτερης θεσσαλικής πόλης, της Λάρισας, που επί 4 δεκαετίες, ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτηση του εκάστοτε Δημάρχου της, πάντοτε ηγήθηκε των προσπαθειών για τις αναγκαίες δράσεις και έργα περιβάλλοντος, ενέργειας και ύδρευσης-άρδευσης.
Επιτρέψτε μου να παραθέσω τα βασικά επιχειρήματα της ομιλίας του κ. Απ. Καλογιάννη και να τα σχολιάσω:
1. Ισχυρίσθηκε ότι με την ανεξέλεγκτη λειτουργία των 33.000 γεωτρήσεων και την αναπόφευκτη πτώση του υδροφόρου ορίζοντα, όπως είναι σήμερα η κατάσταση, θα χρειαζόμασταν «δέκα Αχελώους» για να λύσουμε το πρόβλημα. Για την όλη κατάσταση ενοχοποίησε την έλλειψη κλειστών αγωγών και, κυρίως, την «κουλτούρα της αγροτιάς» και τις πρακτικές άρδευσης (τα κανόνια καταβρέχουν το αυτοκίνητό του είπε το καλοκαίρι). Παρέλειψε όμως ο κ. Δήμαρχος να αναφέρει γιατί οι αγρότες αναγκάσθηκαν να καταφύγουν στις χιλιάδες αυτές γεωτρήσεις, επενδύοντας συνολικά όλα αυτά τα χρόνια ένα υπέρογκο ποσό (ύψους 1 δισ. ευρώ) και με λειτουργικό κόστος που φθάνει πλέον έως και τα 100 €/ στρ. Δεν έκανε καμία αναφορά στο γεγονός ότι η πολιτεία (που αποδέχθηκε σιωπηρά τη συνεχή επέκταση των αρδεύσεων), δεν κατασκεύασε, ως όφειλε, τα αναγκαία έργα ταμίευσης και μεταφοράς νερού στα χωράφια. Και τώρα που η έκταση των αρδεύσεων υπερέβη κάθε όριο και γεννά ελλείμματα 300 εκατ. μ3 νερού, ο κ. Δήμαρχος μαχητικά και με έμφαση στηρίζει ανοιχτά όσους ιδεοληπτικά αρνούνται να ενισχυθεί το υδατικό δυναμικό της λεκάνης του Πηνειού. Και το πιο ωραίο είναι ότι παρότι και ο ίδιος αποδέχεται τη διατήρηση των αρδευομένων εκτάσεων στο ύψος των 2,5 εκατ. στρεμμάτων, δεν αντιλαμβάνεται ότι η κάλυψη των αναγκών αυτών, ακόμη και με τη μείωση των καταναλώσεων στα 450 μ3 ετησίως/στρέμμα (κατά μέσο όρο), θα μεγαλώνει συσσωρευτικά τα ελλείματα και θα διευρύνει την οικολογική καταστροφή στα υπόγεια νερά. Εκτός πια και εάν ο κ. Δήμαρχος πιστεύει στα «παιχνίδια» με τους αριθμούς στα οποία προσέφυγε ο κ. Φάμελλος, για να μας πείσει ότι ο κάμπος δεν θα χρειάζεται πλέον ενισχύσεις με νερό, γιατί θα γίνουν τα νέα «έργα χωρίς ονοματεπώνυμο» που μας παρουσίασε.
2. Θλιβερή υπήρξε η προσπάθεια του κ. Δημάρχου να συνδέσει αποτυχημένα παραδείγματα επέμβασης στη φύση (όπως π.χ. στην Αράλη της πρώην ΕΕΣΔ), με την πρώην λίμνη Κάρλας. Ο κ. Δήμαρχος, δυστυχώς, αγνοεί πλήρως την ιστορία του θέματος. Παρότι η Κάρλα απέχει μόνο λίγα χιλιόμετρα από τον τόπο καταγωγής του. Έτσι, τη φάση αποξήρανσης των 150.000 στρεμμάτων με τα έλη και την ελονοσία, καθώς και την εκκένωση (το έτος 1962) των υδάτων από τα υπόλοιπα 40.000 στρέμματα (που βρίσκονταν στον χώρο που σήμερα κατασκευάσθηκε ο νέος ταμιευτήρας), τα «τσουβάλιασε» ως «αποξήρανση», προσδίδοντας μάλιστα με την τοποθέτησή του αυτή πλήρη απαξίωση στο έργο της γενιάς των πατεράδων μας. Ο χώρος δεν επιτρέπει μεγαλύτερη ανάλυση. Ας αναζητήσει στοιχεία για το θέμα και όταν ενημερωθεί ας ξανασκεφθεί εάν θα πρέπει να χρησιμοποιεί έτσι άκριτα τις διάφορες ψευτοοικολογικές διαστρεβλώσεις της ιστορίας του τόπου μας.
3. Θα σχολιάσω επίσης την επιλεκτική αναφορά του κ. Καλογιάννη στον αείμνηστο Αριστείδη Λαμπρούλη ως θαρραλέο Δήμαρχο που άλλαξε την πηγή υδροδότησης της ΔΕΥΑΛ. Σωστά το επεσήμανε, παρέλειψε όμως να αναφέρει πως ο τότε «μέντοράς» του είχε ιδέες και όραμα όχι μόνο για την ύδρευση αλλά και την συνολική ανάπτυξη του τόπου του και ευρύτερα της Θεσσαλίας, όπως άλλωστε ταιριάζει στον Δήμαρχο μιας μεγάλης πόλης. Ο αείμνηστος Δήμαρχος ανέπτυξε αγαστή και σταθερή συνεργασία, ανεξάρτητα από ιδεολογικές διαφορές, με ΟΛΟΥΣ τους παράγοντες της Αυτοδιοίκησης και τους επιστημονικούς φορείς (το γνωρίζω γιατί στο θέμα του Αχελώου συνεργάσθηκα ως πρ. γραμματέας του Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας και πρ. πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ/ΚΕ), με κοινούς στόχους και αγώνες χωρίς ποτέ να συμβιβασθεί απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές. Ας μου επιτραπεί να μην επεκταθώ σε συγκρίσεις.
4. Όπως και ο κ. Φάμελλος, έτσι και ο κ. Καλογιάννης δεν έκανε την παραμικρή αναφορά στην τύχη των έργων του άνω Αχελώου (Συκιά-σήραγγα), άσχετα από τη θέση που πήρε για το Σχέδιο Διαχείρισης. Οφείλει μια καθαρή τοποθέτηση ο κ. Δήμαρχος στο πραγματικό αυτό δίλλημα. ΝΑΙ ή ΟΧΙ στη λειτουργία του ΥΗ έργου Συκιάς προς τον Αχελώο και προς την έξοδο της σήραγγας στη Δρακότρυπα; Θα συμφωνήσει ότι το μεγάλο αυτό θέμα αφορά όλους μας και ότι η παραγωγή ενέργειας όλο τον χρόνο είναι χρήσιμη, άσχετα με το αν ο ίδιος δεν κρίνει ωφέλιμη τη μεταφορά για αρδεύσεις την αρδευτική περίοδο;
Κλείνοντας, ας προσπαθήσει ο κ. Καλογιάννης να μελετήσει τις θέσεις της ΠΕΔ Θεσσαλίας (στο ΔΣ της οποίας είναι μέλος) και των επιστημόνων που ασχολήθηκαν με το Σχέδιο Διαχείρισης και ας φροντίσει να συμπορευθεί στην κοινή προσπάθεια Περιφέρειας, Αυτοδιοίκησης και επιστημονικών φορέων, ξεχνώντας για λίγο τις πολιτικές δεσμεύσεις του.
