Καθημερινό το φαινόμενο αναρτήσεων από «ανήσυχες» μαμάδες που το παιδί τους έχει πυρετό, βήχει, έχει εξανθήματα και εξογκώματα στο σώμα του και προσπαθούν ακόμη και αναρτώντας φωτογραφίες του παιδιού τους, να βρουν μια απάντηση στο πώς να αντιμετωπίσουν την ασθένεια ενώ υπάρχουν και φορές που η κατάσταση ξεφεύγει και αναζητούν το κατάλληλο φάρμακο. Και ενώ διαθέτουν αρκετό χρόνο να σερφάρουν στο ίντερνετ περιμένοντας από άλλες μαμάδες να τους δώσουν τα φώτα τους, αγνοούν ότι καταργώντας την επίσκεψη στον γιατρό ή χάνοντας πολύτιμο χρόνο με διαδικτυακές συζητήσεις, μπορεί κάτι τέτοιο να γίνει άκρως επικίνδυνο για την υγεία του παιδιού τους. Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο ανησυχητική όταν ζητούν τη γνώμη άλλων μαμάδων για τη δοσολογία φαρμάκων βάζοντας το ύψος και το βάρος του παιδιού τους, ως το κυρίως δεδομένο. Σε κάποιες περιστάσεις αρκετές μαμάδες θα ανταποκριθούν στο αίτημα της «ανήσυχης» μαμάς, καταθέτοντας τη δική τους εμπειρία και τη φαρμακευτική αγωγή που ακολούθησαν, ενώ υπάρχουν και εκείνες που θα σκεφτούν συνετά και θα προτρέψουν τη μαμά να απευθυνθεί στον γιατρό προκειμένου το παιδί της να λάβει τη σωστή διάγνωση και φαρμακευτική αγωγή. Το φαινόμενο σαφώς και ανησυχεί την παιδιατρική κοινότητα, καθώς με αυτό τον τρόπο μπορεί να γίνουν ολέθρια λάθη με αντίκτυπο στην υγεία του παιδιού.
Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιδιατρικής και Νεογνολογίας, τομέας Μητέρας-Παιδιού του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας κ. Ιωάννα Γριβέα είναι γνώστης της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Χαρακτηριστικά, αναφέρει ότι τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά οι νέες μητέρες πέφτουν στην παγίδα της κοινοποίησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ιατρικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν με τα παιδιά τους. Ανεβάζουν φωτογραφίες με εξανθήματα, περιγράφουν συμπτώματα και ρωτούν από αγνώστους συμβουλές. Όλη αυτή η νέα πραγματικότητα κρύβει πολλούς κινδύνους, λέει και προσθέτει «Κανένα σύμπτωμα δεν βγάζει από μόνο του τη διάγνωση και καμία φωτογραφία δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη φυσική εξέταση από τον γιατρό. Η διάγνωση στην ιατρική είναι συνδυασμός ιστορικού και φυσικής εξέτασης. Βήχα μπορεί να έχει ένα παιδί γιατί απλά έχει «κοινό κρυολόγημα» αλλά και όταν έχει πνευμονία ή έχει εισροφήσει ξένο σώμα. Πυρετό 39οC κάνει μια απλή ίωση αλλά και η μηνιγγίτιδα. Εμετούς μπορεί να κάνει ένα παιδί με γαστρεντερίτιδα αλλά και όταν έχει οξεία σκωληκοειδίτιδα. Ένα βρέφος που ξυπνάει τη νύχτα και κλαίει μπορεί να μην έχει τίποτα αλλά μπορεί να έχει ωτίτιδα ή πόνο στην κοιλιά. Ένα εξάνθημα για να το αξιολογήσεις πρέπει να γνωρίζεις τα χαρακτηριστικά του (κατανομή στο σώμα, χρώμα, σχήμα). Τα συμπτώματα λοιπόν είναι κοινά σε πολλές διαγνώσεις και ο συνδυασμός τους μαζί με τα ευρήματα από τη φυσική εξέταση θα δώσουν τη διάγνωση. Ανάλογα δε με το ιστορικό και την ηλικία του κάθε παιδιού αξιολογούνται και διαφορετικά.
Δεν θα πρέπει οι γονείς να πέφτουν στην παγίδα της ανταλλαγής ιατρικών απόψεων μεταξύ τους γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να δοθούν λάθος συμβουλές και να καθυστερήσουν να πάνε στον παιδίατρο. Η χορήγηση φαρμάκων κατόπιν συμβουλών από ανθρώπους που δεν είναι γιατροί μόνο κακό μπορεί να κάνει. Όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν μπορείς να αγοράσεις κανένα φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή, εμείς αγοράζουμε μόνοι μας φάρμακα και τα δίνουμε κατόπιν συμβουλών από «φίλους» μας που το πρότειναν. Να υπογραμμίσω ότι η δόση ενός φαρμάκου δεν είναι η ίδια για όλα τα νοσήματα. Άλλη δόση κορτιζόνης δίνουμε σε ένα παιδί με λαρυγγίτιδα και άλλη σε ένα παιδί που κάνει κρίση βρογχικού άσθματος. Άλλη δόση αντιβιοτικού δίνουμε στην αμυγδαλίτιδα και άλλη στην οξεία μέση ωτίτιδα».
Σε κάθε περίπτωση αναφέρει η κ. Γριβέα, οι γονείς θα πρέπει να συμβουλεύονται τον παιδίατρο που γνωρίζει το παιδί τους από την ημέρα που γεννήθηκε. Ο παιδίατρος μεγαλώνει μαζί με τους γονείς το παιδί τους και γνωρίζει καλά κάθε λεπτομέρεια που το αφορά και είναι ο μόνος που μπορεί να τους βοηθήσει. Ευτυχώς στη χώρα μας και πάρα πολλοί παιδίατροι υπάρχουν και είναι σχεδόν πάντα διαθέσιμοι να βοηθήσουν, καταλήγει.
Της Νατάσας Πολυγένη
