Από τον Αχιλλέα Μπακαλέξη
Στις 5 Ιουνίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα του Περιβάλλοντος, μετά την καθιέρωσή της στην πρώτη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για το περιβάλλον, στη Στοκχόλμη το 1972.
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος βρίσκει τον κόσμο σε μια κατάσταση όπου ζητήματα όπως είναι το περιβάλλον να μην τα θεωρεί στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος. Όμως για τους ειδικούς παραμένει το νούμερο ένα πρόβλημα της εποχής μας, παίρνοντας υπ' όψιν ότι η διατήρησή του είναι συνυφασμένη με την ίδια μας την ύπαρξη.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα αφορούν όλο τον πλανήτη. Η αλλαγή του κλίματος, η τρύπα του όζοντος, η διάβρωση του εδάφους, η ρύπανση των θαλασσών, η καταστροφή των δασών, η εξαφάνιση χλωρίδας και πανίδας, η διάχυση ρύπων στην ατμόσφαιρα, αποτελούν μια νέα απειλή για την ανθρώπινη ζωή και ευημερία.
Δεν αρκεί όμως μόνο μία ημέρα, η 5η Ιουνίου, για να σκεφθούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτά που απειλούν το περιβάλλον. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να πάρουμε το θέμα στα σοβαρά γιατί αυτά που απειλούν το περιβάλλον απειλούν και το ανθρώπινο είδος. Το πρόβλημα του θερμοκηπίου, από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, η καθημερινή χρήση ορισμένων χημικών ουσιών, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, η κυκλοφοριακή συμφόρηση κ.λπ. επιδεινώνουν την ποιότητα ζωής. Γι' αυτό πρέπει να δράσουμε άμεσα, ώστε να αντιμετωπίσουμε όλα όσα μπορεί να γίνουν μη αναστρέψιμα και διότι υπάρχουν τομείς όπου οι αλλαγές χρειάζονται χρόνο να γίνουν και να αποδώσουν, όπως π.χ. οι αλλαγές στον τρόπο παραγωγής, στις υποδομές, στις χρήσεις γης κ.λπ.
Ακόμη, αναγκαία είναι η πολιτική δέσμευση, καθώς υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα, μικρά ή μεγάλα και το ζητούμενο είναι να μην επικρατούν τα συμφέροντα των ολίγων, αλλά των πολλών. Η χώρα μας πρέπει να ανταποκριθεί στις βασικές δεσμεύσεις της που απορρέουν από την εθνική νομοθεσία, τις κοινοτικές οδηγίες και κανονισμούς, τις διεθνείς συμβάσεις, συνθήκες κ.λπ.
Με αφορμή την ημέρα αυτή, ο κόσμος ενημερώνεται για τις περιβαλλοντικές και κλιματολογικές αλλαγές, που είναι εμφανείς. Η ανθρώπινη επέμβαση έχει επηρεάσει δραστικά το κλίμα και το περιβάλλον, με αποτέλεσμα η ανθρώπινη υγεία να απειλείται άμεσα. Στο μέλλον οι πολιτικές αντιπαραθέσεις θα βασίζονται σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την προστασία του περιβάλλοντος. Στην ίδια κατεύθυνση θα κινηθούν και οι κοινωνικοί αγώνες, καθώς είναι σαφές ότι πίσω από ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα, κρύβεται συνήθως και μια κοινωνική αδικία. Γι' αυτό πρέπει να συνεργαστούν τα κράτη, ώστε να σωθεί το περιβάλλον με τη βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας, ώστε να αναπτύσσεται η οικονομία, πάντα με σεβασμό στη φύση. Δυστυχώς, τα πιο πολλά κράτη δεν έχουν την οργάνωση, ούτε πολιτική βούληση, ώστε να εφαρμόζονται οι νόμοι υπέρ της προστασίας της φύσης. Αναγκαία ακόμη είναι και η δράση πολιτών σε οικολογικές οργανώσεις, των επιχειρήσεων, των εργαζομένων, ώστε να μειωθεί η μόλυνση της γης, του αέρα, του ύδατος, η διάβρωση του εδάφους. Πρέπει επίσης, να προστατευθούν τα διάφορα οικοσυστήματα, η βιοποικιλότητα και να αξιοποιηθούν οι ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, να διαδοθούν οι εναλλακτικές καλλιέργειες, οι παραδοσιακοί συνεταιρισμοί, τα οικολογικά πάρκα.
Τέλος, είναι ανάγκη να εφαρμοστούν οι αποφάσεις των παγκόσμιων συνεδρίων, ώστε να τιμωρούνται οι βιομηχανίες που ρυπαίνουν, να μειωθούν οι ρύποι και να ενισχυθούν οι φτωχές πληθυσμιακές ομάδες σ' όλη τη γη, για να μην καταστρέφουν αλόγιστα τη χλωρίδα και την πανίδα για λόγους επιβίωσης. Πρέπει λοιπόν σ' όλη τη γη να καλύπτονται οι ανάγκες του παρόντος, χωρίς πολυτέλεια, ώστε το μέλλον να είναι ακίνδυνο.
