Από τον Γιώργο Δελαστίκ
Βαριά τα λόγια που ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ξεστόμιζε στις 23 Απριλίου 2010, μέρα της ονομαστικής του γιορτής, από το ακριτικό Καστελόριζο, στο οποίο είχε πάει για να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στη μνημονιακή υποδούλωση της πατρίδας μας: "Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον ελληνισμό. Όμως πλέον, ξέρουμε τον δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά" ανέφερε μεταξύ άλλων. "Μπροστά μας έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις από όλους μας, αλλά με μια νέα συλλογική συνείδηση και κοινή προσπάθεια θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι" πρόσθεσε με χαρακτηριστική αισιοδοξία, δίνοντας την αίσθηση ότι πολύ σύντομα τα δεινά, στα οποία ετοιμαζόταν ο Γιώργος Παπανδρέου να βάλει τους Ελληνες, θα ήταν ανάμνηση του παρελθόντος.
"Χαζό παιδί, χαρά γεμάτο!" θα έλεγε ίσως κανείς ειρωνικά και υποτιμητικά για τις πολιτικές ικανότητες του τότε πρωθυπουργού και ηγέτη του ΠΑΣΟΚ.
Μόνο που μια φράση που είπε εκεί, στο Καστελόριζο, στο διάγγελμά του που παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα ολόκληρη η Ελλάδα, αποδείκνυε ότι όλο αυτό το "κόλπο ήτανε στημένο"! Επρόκειτο περί καλά προετοιμασμένης σκευωρίας.
Ο ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
"Ο τελικός μας στόχος, ο τελικός μας προορισμός είναι να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από επιτηρήσεις και κηδεμονίες" ήταν η φράση κλειδί που είπε τότε ο Γ. Παπανδρέου. Ακριβώς την ώρα που κατέλυε την ανεξαρτησία και την εθνική κυριαρχία της χώρας μα μέσω της υποταγής της στο καθεστώς του πρώτου Μνημονίου, ο Γιώργος Παπανδρέου διακήρυσσε ότι τελικός στόχος της πολιτικής που ασκούσε ήταν η δήθεν απαλλαγή "από επιτηρήσεις και κηδεμονίες"!
Ουδείς μπορούσε να διαφωνήσει ότι η σκηνοθεσία έμοιαζε πολύ περισσότερο με πολιτική απάτη παρά με πολιτική άγνοια και ανοησία.
"Ολοι μας κληρονομήσαμε, η σημερινή κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός, ένα σκάφος έτοιμο να βυθιστεί. Μια χώρα χωρίς κύρος και αξιοπιστία που είχε χάσει τον σεβασμό ακόμα και των φίλων και των εταίρων της. Μια οικονομία εκτεθειμένη στο έλεος της αμφισβήτησης και των ορέξεων της κερδοσκοπίας" διακήρυξε ο Γ. Παπανδρέου. Αναφερόταν στις κατά τη διατύπωση που χρησιμοποίησε "εγκληματικές επιλογές και την καταιγίδα των προβλημάτων που μας κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση" - δηλαδή αυτή του Κώστα Καραμανλή:
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ... ΠΛΑΚΑΣ
Στις 23 Απριλίου 2010, ο Γιώργος Παπανδρέου δηλώνει ως πρωθυπουργός της Ελλάδος. "Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε. Εχω ήδη δώσει εντολή στον υπουργό Οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες", διακηρύσσει. "Οι εταίροι μας θα συνδράμουν άμεσα και αποφασιστικά ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά" προσθέτει με απόλυτη βεβαιότητα.
Εντελώς τα αντίθετα έλεγε όμως μόλις έναν μήνα νωρίτερα, στις 18 Μαρτίου 2010, μιλώντας μάλιστα στο υπουργικό συμβούλιο, όχι σε κάποιο κομματικό σώμα του ΠΑΣΟΚ, όπου θα μπορούσε ίσως να ισχυριστεί κάποιος ότι ήθελε να ανυψώσει το ηθικό των συντρόφων του, αποκρύπτοντάς τους την πραγματική κατάσταση:
"Η χώρα μας δεν ζητά και δεν θα ζητήσει οικονομική βοήθεια από κανέναν - ούτε από τους Ευρωπαίους εταίρους μας ούτε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που θα ήταν η ύστατη επιλογή μας" υπογράμμισε ο Γ. Παπανδρέου.
Καλά, πώς γίνεται από τη μια να δηλώνει ο πρωθυπουργός τον Μάρτιο ότι η Ελλάδα "δεν θα ζητήσει οικονομική βοήθεια από κανέναν", ούτε από την Ε.Ε. ούτε από το ΔΝΤ, και τον Απρίλιο να διαπιστώνει ότι "είναι ανάγκη εθνική και επιτακτική να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μνημονίου στήριξης" που συμπεριλαμβάνει και την Ε.Ε. και το ΔΝΤ; Βρώμα η δουλειά!
Είναι προφανές ότι πρόκειται για φαιδρή πολιτική γραμμή, για να μην την αποκαλέσουμε γελοία, αφού ενσωματώνει και κάποια θέση, αλλά και την αντίθετή της την ίδια στιγμή.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ
Ο Γιώργος Παπανδρέου ουδέποτε επέκρινε τη γερμανική πολιτική απέναντι στη χώρα μας, γιατί και ο ίδιος ουσιαστικά συμφωνούσε με τον Σόιμπλε ότι η κατάσταση της Ελλάδας είχε ως αιτία ευθύνες των Ελλήνων. Δεν το λέει, βέβαια, τόσο ωμά, αλλά το λέει στο υπουργικό συμβούλιο που συνήλθε δέκα μέρες αργότερα, την Κυριακή, 2 Μαΐου 2010. Λέει επί λέξει: "Κάποιοι έβαλαν στο στόχαστρο την Ελλάδα, που βεβαίως με τη δική της ευθύνη βρέθηκε στη θέση του αδύναμου κρίκου, αλλά και του πειραματόζωου. Η Ελλάδα συνέχισε να είναι στόχος και πειραματόζωο σε ένα διεθνές οικονομικό κλίμα. Αδύναμος κρίκος και εύκολη λεία κερδοσκόπων.. Πολλά από τα μέτρα είναι απολύτως θεμιτά...".
Ο Γ. Παπανδρέου δείχνει ενθουσιασμένος με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης τον Απρίλιο του 2010: "Στήσαμε αυτό τον μηχανισμό από το μηδέν. Ζητήσαμε πριν από λίγες μέρες την ενεργοποίησή του. Και σήμερα επικυρώνουμε τη συμφωνία. Ένα χωρίς προηγούμενο πακέτο στήριξης" δηλώνει κατενθουσιασμένος στην εισαγωγική ομιλία του προς το υπουργικό συμβούλιο στις 2 Μαΐου 2010.
ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ Η ΑΠΟΦΥΓΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ
Εκεί που τον Μάρτιο, η Ελλάδα δεν θα δανειζόταν ούτε από την Ε.Ε. ούτε από ΔΝΤ, ένα μήνα αργότερα, τον Απρίλιο, ο Γ. Παπανδρέου αυτοανακηρυσσόταν σε... "ήρωα του αγώνα κατά της χρεοκοπίας"!
"Η αποφυγή της χρεοκοπίας είναι η εθνική κόκκινη γραμμή... Εκανα και θα κάνω τα πάντα για να μη χρεοκοπήσει η χώρα... Να μην ζήσει η ελληνική οικογένεια τις συνέπειες μιας χρεοκοπίας" είναι φράσεις που χρησιμοποιεί ο τότε πρωθυπουργός απευθυνόμενος στο υπουργικό συμβούλιο της 2ας Μαΐου 2010. Με αυτό το θέμα αρχίσει την ομιλία του.
Το διασκεδαστικό είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει αντιληφθεί καθόλου το επερχόμενο ουσιαστικό τέλος του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει καταλάβει ότι το 44% των βουλευτικών εκλογών του Οκτωβρίου 2009 πρόκειται να γίνει 13% στις εκλογές του Μαΐου του 2012 λόγω της πολιτικής που άσκησε ο ίδιος, ούτε φυσικά ότι θα καθαιρεθεί από πρωθυπουργός… Πόσο μάλλον ότι μόλις αναλάβει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ο Βαγγέλης Βενιζέλος και αποφασίσει την κυβερνητική συνεργασία με τη Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά; Το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ θα υποστεί νέα καθίζηση και θα πέσει στο... 5%!
ΒΑΡΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ
Μη έχοντας αντιληφθεί το επερχόμενο τέλος του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου προσπαθεί να ηρωοποιήσει την πολιτική που ασκεί ο ίδιος, λέγοντας μεταξύ άλλων στο εν λόγω κυβερνητικό όργανο του υπουργικού συμβουλίου στις 2 Μαΐου 2010:
"Επικριτές ή ακόμη και καλοπροαίρετοι φίλοι μου λένε: "Θα έχεις πολιτικό κόστος. Το ΠΑΣΟΚ απαρνιέται τις πολιτικές του. Θα μείνεις μόνο μια θητεία". Και απαντώ ότι το ΠΑΣΟΚ έχει πάντα στην κόκκινη γραμμή του το συμφέρον της πατρίδας και τίποτα άλλο. Προσωπικά έχω πει και το ξαναλέω ότι δεν έχω ποτέ ζητήσει να έρθω στην εξουσία για την εξουσία, αλλά μόνο για προσπορά. Με ενδιαφέρει, όταν παραδώσω τη σκυτάλη, να έχω κάνει το σωστό και να παραδώσουμε μαζί μια διαφορετική, πολύ καλύτερη Ελλάδα. Και γι΄αυτό θα πάρω όποια απόφαση χρειαστεί. Στο τέλος της θητείας μου, η Ελλάδα δεν θα είναι χρεοκοπημένη. Θα είναι αναγεννημένη... Θα περάσουμε δύσκολες στιγμές, αλλά θα πετύχουμε. Και σ΄ αυτή τη μάχη, θα είμαι πάντα μπροστά!" ισχυρίζεται ο Γιώργος Παπανδρέου.
ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΕΛΕΓΕ
Ούτε ήξερε τι έλεγε ο τότε πρωθυπουργός. Τίποτα από τα παραπάνω λεχθέντα δεν αποδείχθηκε σωστό! Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς.
Πρώτα πρώτα όχι αναγεννημένη δεν ήταν και δεν είναι η Ελλάδα μετά τη λήξη της θητείας του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά τεσσεράμισι ολόκληρα χρόνια μετά τη λήξη της θητείας του ως πρωθυπουργού, τον Νοέμβριο του 2011, η Ελλάδα στροβιλίζεται όλο και πιο βαθιά στο βάραθρο της χρεοκοπίας που την πέταξε με τη μνημονιακή πολιτική του ο γιος του Αντρέα.
Οσο για τον ίδιο, όχι μια θητεία δεν έμεινε πρωθυπουργός, αλλά καθαιρέθηκε στα δύο χρόνια! Τόσο πολύ τον σιχάθηκε και τον απεχθάνεται ο ελληνικός λαός ώστε ο Γιώργος Παπανδρέου δεν κατάφερε ούτε καν να εκλεγεί... βουλευτής! Εστησε μεν ένα κόμμα για την περίσταση, το ΚΙΔΗΣΟ, αλλά δεν κατόρθωστε να υπερβεί το... 3% για να μπει στη Βουλή! Σίγουρα πρόκειται για σπάνιο ρεκόρ ένας που έχει διατελέσει πρωθυπουργός και μάλιστα με 44% να μην κατορθώνει να υπερβεί το... 3%! Ο απόλυτος κοινοβουλευτικός διασυρμός.
Οσον αφορά δε στον ισχυρισμό του ότι "και σ΄ αυτή τη μάχη θα είμαι πάντα μπροστά", με ό,τι μπορεί να εννοούσε το πολιτικό μυαλό του Γιώργου Παπανδρέου, ο λαός με την ψήφο του έστειλε κακήν κακώς στο σπίτι του τον τέως πρωθυπουργό, αρνούμενος να τον ακολουθήσει, αφού πρώτα τον έκανε εξωκοινοβουλευτικό.
Μόνο ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο οποίος διετέλεσε σχεδόν προ τριακονταετίας πρόεδρος της Σοβιετικής Ενωσης, έχει υποστεί μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό εξευτελισμό από τον Γιώργο Παπανδρέου!
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΛΗΡΩΣΕ, Ο ΟΛΕΘΡΟΣ ΕΜΕΙΝΕ
Για τα έργα και τις ημέρες του Γιώργου Παπανδρέου όταν ανέλαβε την εξουσία, το ΠΑΣΟΚ καταδικάστηκε - και πολύ σωστά - στην εσχάτη των ποινών, στην ουσιαστική διάλυση του κόμματος αυτού. Από πανίσχυρο κόμμα εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ κατάντησε προσωρινά μια ασήμαντη "κομματική τσόντα" της τάξεως του 5% με τη γλώσσα έξω έτοιμο να συνεργαστεί με οποιαδήποτε κυβέρνηση θα το καλούσε για να του δώσει λίγα υπουργεία, αδιαφορώντας παντελώς για τον ιδεολογισμό της προσανατολισμό. Αρκεί να ήθελε το ΠΑΣΟΚ ως "κυβερνητική τσόντα".
Το δυστύχημα για την Ελλάδα και τους Ελληνες όμως είναι ότι η εξαφάνιση του ΠΑΣΟΚ ως κυβερνητικού κόμματος ναι μεν είναι δίκαια ποινή για τα πολιτικά ολέθρια σφάλματα του Γ. Παπανδρέου, πλην όμως δεν αποκαθιστά τη ζημιά που υπέστη η πατρίδα μας και ο πληθυσμός της.
Τον Γ. Παπανδρέου τον ξεφορτώθηκε η Ελλάδα. Τα ολέθρια σφάλματά του όμως, όχι. Πρόλαβε και έκανε την ανεπανόρθωτη ζημιά στη χώρα, παρά το οριστικό τέλος της πολιτικής του καριέρας. Δυστυχώς.
